"แต่แน่นอน! ในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างกำลังใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว! หลังจากการรอคอยกว่าหลายชั่วอายุคน ในที่สุดคำทำนายของภาพวาดดวงอาทิตย์ก็กลายเป็นความจริง! แกคือผู้ที่ถือจิตวิญญาณดั้งเดิมของวิญญาณบรรพกาลอย่างแท้จริง!” ฮอยท์ประกาศพร้อมกับเสียงหัวเราะ
“สิ่งที่ฉันได้ยินมาก็คือ เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น ครอบครัวของฉัน และฉันก็จะไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไปแล้ว ถูกต้องไหม?” เจอรัลด์ถาม
“มันควรจะเป็นเช่นนั้น แม้ว่าฉันจะยอมรับว่าแกจะเป็นคนที่มองปัญหาได้อย่างทะลุปรุโปร่ง แต่ก็น่าเสียดายที่แกและครอบครัวไม่มีทางเลือกอื่นอีกต่อไปแล้ว ชะตากรรมของพวกแกได้ถูกกำหนดไว้แล้วตั้งแต่วินาทีที่แกเกิดมา! แกถูกกำหนดให้จบลงด้วยน้ำมือของเราเสมอมา!” ฮอยท์ตอบโต้ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
หลังจากรับทราบทุกอย่างแล้ว เจอรัลด์ก็หัวเราะอย่างขมขื่นก่อนจะตอบว่า “แกคงจะภูมิใจในตัวเองสินะที่สามารถบงการผู้อื่น และเล่นบทของพระเจ้าได้”
“แน่นอน ฉันต้องถูมิใจอยู่แล้ว! อย่างกับว่าโลกนี้มีอะไรที่น่าตื่นเต้นมากกว่านั้นอีก!” ฮอยท์เย้ยหยันก่อนจะหัวเราะเสียงดังลั่น
“จากที่แกพูด ดูเหมือนว่านอกจากความแข็งแกร่งของฉันแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเคยประสบมาจนถึงจุดนี้ก็อาจเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาเท่านั้น! ฉันผิดเองที่ไว้ใจคนอื่นง่ายจนเกินไป และมันก็ส่งผลให้ครอบครัวของฉันถูกลักพาตัว และอาจจะตกอยู่ในอันตรายด้วยซ้ำไป… ช่างน่าเสียดายที่ฉันประมาทขนาดนี้…” เจอรัลด์พึมพำ ความรู้สึกสำนึกผิดสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา
เหตุใดเขาถึงไม่คิดที่จะสร้างรูปแบบการป้องกันตัวสำหรับครอบครัวของเขา ตอนที่เขาฟื้นฟูพลังของเขาได้สำเร็จ? นั่นอาจช่วยทำให้สมาชิกในครอบครัวของเขาไม่ต้องถูกลักพาตัวไปแบบนี้!
เมื่อคิดถึงเรื่องทั้งหมดนี้ขึ้นมาได้ เขาก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ท้ายที่สุด หากไซล่าไม่ช่วยเขาปลดล็อกของขวัญจากธรรมชาติ อย่างวิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังขึ้นมาแล้วล่ะก็ เขาคงตายไปนานแล้วด้วยน้ำมือของคนกลุ่มนี้ หรือจากราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา
เขาก้มลงมองที่ฝ่ามือของตัวเองอยู่ชั่วครู่ และอดไม่ได้ที่จะกำมันแน่นด้วยความคับแค้นใจ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! อันที่จริง เหตุผลที่ทำให้สมาชิกในครอบครัวของแกยังมีชีวิตอยู่ ก็เป็นเพราะว่าแกปรากฏตัวช้าไงล่ะ! หากเราเจอตัวแกตั้งแต่วันนั้น จะไม่มีใครได้อยู่รอดจนถึงวันนี้แม้แต่คนเดียว!” ฮอยท์ตอบ ขณะที่เขาควักโทรศัพท์มือถือออกมา ก่อนจะเล่นวิดีโอที่บันทึกเอาไว้ก่อนหน้านี้...
จากสิ่งที่เจอรัลด์เห็น วิดีโอนี้ถูกบันทึกในคุกใต้ดินที่มืดมิด...
เมื่อซูมวิดีโอเข้าไป เจอรัลด์ก็เห็นภาพของคนที่กำลังถูกทรมานด้วยแส้เหล็ก! บุคคลนั้นถูกทำร้ายอย่างรุนแรง และดวงตาของเจอรัลด์ก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นทันทีที่เขาเห็นใบหน้าของเหยื่อ คนที่ถูกทำร้ายคือพ่อของเขานั่นเอง!
ในขณะที่หัวใจของเจอรัลด์เริ่มเต้นแรง เขาสังเกตเห็นการปรากฏตัวของเยาวชนที่สวมหน้ากากซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างของคุกใต้ดิน เด็กหนุ่มคนนั้นนั่งอยู่ที่นั่น และหัวเราะและเยาะพ่อของเจอรัลด์ที่ยังคงถูกเฆี่ยนตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ทำเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีแรงบางอย่างดึงเขาเข้าไปหาเจอรัลด์! ตอนนี้มือของเจอรัลด์วางอยู่บนลำคอของชายชาวญี่ปุ่น แล้วเจอรัลด์ก็บีบมันอย่างแรง...
เมื่อเสียงที่ฟังดูน่าสะอิดสะเอียนดังขึ้น ศีรษะของชายคนนั้นก็ระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย… และตอนนี้เขาก็กลายเป็นเพียงเศษเนื้อเท่านั้น
“…ห๊ะ…?!”
ทุกคนใช้เวลาสักครู่เพื่อประมวลเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น และหลังจากที่พวกเขาตั้งสติได้แล้ว เปลือกตาของพวกเขาก็เริ่มกระตุกอย่างรวดเร็ว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับฮอยท์ ซึ่งถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความสยองขวัญและประหลาดใจอย่างมาก หลังจากได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัวของเจอรัลด์
มัน… มันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
แต่งนิยายยังไงให้ดูโง่ได้ขนาดนี้...