มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 446

โชคไม่ดี อาการของเธอเพียงแย่ลงเท่านั้นเมื่อตอนที่เพื่อนร่วมห้องของเธอปลุกเธอ

จากนั้นเพื่อนร่วมห้องของเธอจึงรีบพาเธอไปโรงพยาบาลทันที

ตอนนี้ที่เธอให้น้ำเกลืออยู่ ในที่สุดเธอก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อยอีกครั้ง

อย่างไม่คาดคิด เธอได้บังเอิญพบกับเจอรัลด์ที่นี่!

“เอ่อ เพื่อนของฉันเข้ารับการรักษาที่นี่น่ะ ฉันกำลังจะเอาข้าวต้มไปให้เธอตอนนี้” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขายิ้ม

“เจอรัลด์เหรอ? โอ้! นี่คือเจอรัลด์จากชั้นเรียนของเธอที่คอยไปทำธุระให้กับเหล่าทายาทที่ร่ำรวยหรือเปล่า?” หญิงคนหนึ่งกล่าวยณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความดูถูก

“ควิลล่า! เธอกำลังพูดถึงอะไรอยู่?” ลิเลียนกล่าวด้วยความกระดากอายอาย

“อะไรนะ? นี่ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นเหรอ? ดูสิ เขาก็ยังไปทำธุระให้กับทายาทที่ร่ำรวยอีกด้วยในตอนนี้! เขาพูดว่าเขากำลังจะไปเอาข้าวต้มให้ใครบางคน จำได้ไหม?” ควิลล่าพูดดูถูก

ใบหน้าของลิเลียนสลับไปมาระหว่างแดงก่ำและซีดขาว ไม่แน่ใจว่าอารมณ์ไหนที่เธอควรจะรู้สึกก่อน

ควิลล่ามักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอ เธอตรงไปตรงมาเช่นนี้มาโดยตลอดตราบเท่าที่ลิเลียนรู้จักเธอมา

เอาตามตรง ควิลล่ายังใจร้ายมากกว่าด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับเธอ

แต่กระนั้นลิเลียนก็เป็นคนที่เล่าให้ควิลล่าฟังจริงเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนั้นมาก่อนหน้านี้

นี่เป็นเพราะเจอรัลด์ยอดเยี่ยมมากในครั้งก่อนที่พวกเขาอยู่ที่งานเฉลิมฉลองยอร์คนอร์ท เมาน์เทน ตอนนั้น ลิเลียนยืนกรานที่จะให้ชานมของเธอกับเจอรัลด์ เธอยังเตรียมที่จะประจบสอพลอเขาอีกด้วยซ้ำถ้าเธอจำเป็น

เธอยังคิดที่จะตามจีบเขาจากนั้นด้วยเช่นกัน

ชารอน เฮเวิร์ด และลิเลียนทั้งหมดต่างก็คาดเดาถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ในตอนนั้นกัน พวกเขาแค่ไม่เข้าใจว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีและใกล้ชิดกันกับทายาทที่ร่ำรวยมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าทายาทที่ร่ำรวยก็ปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดี!

สุดท้าย เฮเวิร์ดได้พยายามหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้และในที่สุดก็รู้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ยอดเยี่ยมมากเท่ากับที่พวกเขาคิดไว้ในตอนแรก ความจริงแล้ว เขาแค่ทำธุระให้กับใครบางคนและเขาก็ยังดูแลบ้านของพวกเขาในนามของพวกเขาเองอีกด้วย!

ลิเลียนและชารอนก็ไม่มีปัญหาในการคำพูดของเฮเวิร์ดอยู่แล้ว

อย่างไรก็ตาม พวกเธอทั้งคู่จำไว้ว่าพวกเธอจะต้องปฏิบัติต่อเจอรัลด์ให้ดีขึ้นในอนาคต ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็สนิทกันมากกับเหล่าทายาทหนุ่มสาวที่ร่ำรวยจำนวนค่อนข้างมาก

เมื่อคิดย้อนกลับไป อย่างแน่นอนเป็นเพราะความคิดของลิเลียนและพฤติกรรมของเธอในช่วงงานเฉลิมฉลองยอร์คนอร์ท เมาน์เทน ที่เฮเวิร์ดรู้สึกว่าเธอไม่ดีเลย เขาจึงเลือกชารอนแทน

‘นังบ้านั่นแค่ตกใจมากเกินไปที่จะตอบสนองในวันนั้นต่างหาก!’ ลิเลียนคิดกับตัวเอง พลุ่งพล่านด้วยความโกรธขึ้นมาเล็กน้อย

ระหว่างพวกเธอสองคน ชารอนดูถูกเจอรัลด์มากกว่าอย่างแน่นอน!

ลิเลียนหยักริมฝีปากของเธอเล็กน้อย ในใจของเธอ เธอคิดว่าพวกเขาคงจะไม่อยากพาเขาไปด้วยกันกับพวกเขาอยู่ดี

หลังจากการพูดคุยกันนานขึ้นเล็กน้อย ในที่สุดพวกเขาก็แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเองกัน

“เธอรู้ไหม จริง ๆ แล้วเขาดูค่อนข้างหล่อเหลาเลยนะ! ถ้าเขามีความสามารถมากกว่านี้หน่อยละก็ฉันอาจจะพิจารณาที่จะไล่ตามเขาดูบ้าง! ช่างน่าเสียดาย…” ควิลล่ากล่าว

ลิเลียนมองไปที่เธอก่อนจะปล่อยลมออกทางจมูกอย่างแรง

“พัฟ ถ้าเขาเป็นทายาทหนุ่มที่ร่ำรวยจริง ๆ ฉันคงไล่ตามเขามานานแล้ว แต่น่าเสียดาย ที่เป็นแบบนั้น เมื่อพูดถึงแล้วก็ พูดตามตรงฉันก็คิดที่จะไล่ตามเขาอยู่เมื่อไม่กี่วันก่อนน่ะ”

“แม้ว่าเขาจะไม่ได้ร่ำรวยด้วยตัวเอง เขาก็ยังรู้จักกันกับเหล่าทายาทที่ร่ำรวยอยู่หลายคน ชีวิตอาจจะไม่ยุติธรรมอยู่เล็กน้อย แต่พวกเราก็จะมีการหนุนหลังและการสนับสนุนของเหล่าทายาทพวกนั้นอยู่เสมอ วิธีนั้น ฉันถึงจะสามารถตบหน้าเฮเวิร์ดได้และทำให้เขาเสียใจที่เลือกนังบ้านั่นแทนที่จะเป็นฉัน! นอกจากนี้ เฮเวิร์ดก็มักจะมีปมด้อยอยู่เสมอเมื่อไหร่ก็ตามที่เป็นเรื่องของเจอรัลด์”

“เมื่อปมด้อยของเฮเวิร์ดถูกกระตุ้นขึ้นมา เขาก็จะเปลี่ยนใจของเขาและพยายามที่จะกลับมาหาฉันอย่างแน่นอน! เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ฉันก็จะมีเฮเวิร์ดเป็นของตัวเองคนเดียว!”

“ช่างน่าเสียดายที่ทายาทที่ร่ำรวยเหล่านั้นกำลังเที่ยวเล่นด้วยตัวเองที่ฮาร์นสเลย์อยู่ตอนนี้…โธ่เว้ย! ถ้าเพียงแต่เฮเวิร์ดไม่ได้รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับภูมิหลังของเจอรัลด์ละก็…เจอรัลด์ก็จะยังคงมีอิทธิพลอย่างน้อยที่สุดอยู่บางแห่งตอนนี้! ฉันจะไปทำให้เฮเวิร์ดเสียใจที่ไม่ได้เลือกฉันได้อย่างไรกันล่ะ?” ลิเลียนกล่าวอย่างเศร้าใจ

“อืมม…จริง ๆ แล้ว ขณะที่เธอกำลังพูด ทันใดนั้นฉันก็มีความคิดหนึ่งขึ้นมาที่อาจจะช่วยให้เธอเอาเขากลับคืนมาได้! ถ้ามันเป็นไปด้วยดี เขาจะคุกเข่าอ้อนวอนเธอให้กลับมาแน่!” หญิงสาวคนนั้นพูดขณะที่เธอยิ้มกว้าง

“เธอมีอะไรอยู่ในใจล่ะ?” ลิเลียนถามขึ้นมาทันที ความสนใจของเธอทำให้ตื่นเต้น