มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 565

“โอ้? มีเพื่อนร่วมชั้นอีกคนที่กำลังฉลองวันเกิดของเขาในวันนี้ด้วยเหมือนกันเหรอ?” เชสถามขณะที่เขายิ้มพร้อมกับยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“ถูกต้อง! วันนี้เป็นวันเกิดของเคิร์กเช่นกัน! กลับไปที่เซโน่ ตอนที่ฉันบอกเขาเกี่ยวกับการฉลอง เซโน่บอกฉันว่าเขาไม่ว่างที่จะเข้าร่วมในวันนี้!”

เคิร์กคือเพื่อนร่วมชั้นมัธยมต้นของพวกเขาอีกคนหนึ่ง แม้ว่าเขาจะค่อนข้างจริงใจและตรงไปตรงมา ฉลาดหลักวิชาการ แต่เขาก็มักจะอยู่ท้ายชั้นเรียยนเสมอ

ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของโรงงานปูนซีเมนต์และเนื่องจากว่าเขาตระหนักได้ว่าเขาไม่เหมาะสมกับการเรียน เขาจึงเริ่มทำงานให้กับครอบครัวของเขาทันทีหลังจากจบมัธยมต้น

ตอนนี้ทุกคนกำลังมองไปที่เคิร์กกัน

“ให้ตาย! ทำไมนายไม่บอกพวกเราว่ามันเป็นวันเกิดของนายเหมือนกันในวันนี้ เคิร์ก? อืมนี่ช่างน่าอายเสียจริง! ฮ่าฮ่าฮ่า!” เชสกล่าว

“เช่นนั้นวันนี้เป็นวันเกิดของนายเหมือนกันสินะ! ทุกคน มาเพิ่มเคิร์กในวีแชทกันเพื่อที่พวกเราแต่ละคนจะได้มอบซองแดงให้เขาสำหรับวันเกิดของเขาได้ไง!”

เมื่อได้ยินคำแนะนำจากหนึ่งในเพื่อนร่วมชั้น ฝูงชนจึงส่งเสียงเชียร์กันอย่างเห็นด้วย

คุณเวอิสเพียงแค่ยิ้มก่อนจะพูดขึ้น “ทำไมพวกเธอคนหนุ่มไม่ให้ของขวัญเป็นของขวัญวันเกิดกันอีกต่อไปแล้วเหรอ? เมื่อฉันอายุเท่าพวกเธอ ฉันต้องเตรียมของขวัญของตัวเองเพื่อมอบให้กับคนอื่น ๆ! ตอนนี้ที่พวกเรามีวีแชทกัน สิ่งต่าง ๆ ก็กลายเป็นสะดวกสบายกันมากขึ้น!”

“พวกมันสะดวกจริง ๆ คุณเวอิส! พวกเราแค่ส่งซองแดงเพื่อชำระเงินทุกอย่าง! จากวันเกิด ไปจนถึงการฉลองการแต่งงาน!” พวกสาว ๆ ตอบขณะที่พวกเธอหัวเราะกัน

“ฉันเพิ่มนายในวีแชทแล้ว เคิร์ก! อย่าลืมรับซองแดงด้วยล่ะ!”

“เอาล่ะ เอาล่ะ! ขอบคุณมาก ทุกคน! ฉันไม่คาดคิดว่าวันเกิดของฉันจะเป็นวันเดียวกันกับเชสเลยจริง ๆ!”

เมื่อเห็นว่าเขาได้รัยการปฏิบัติด้วยเป็นอย่างดีมากแค่ไหนโดยเพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดของเขา เคิร์กจึงรู้สึกปราบปลื้มเป็นอย่างยิ่ง เขาเอาแต่ขอบคุณพวกเขาซ้ำไปซ้ำมา

“ช่างบังเอิญอะไรอย่างงี้! ในขณะที่เคิร์กและเขสมีวันเกิดในวันเดียวกัน แต่ก็มีคนอื่นเหมือนกัน! พวกเธอทุกคนลืมไปแล้วเหรอว่าใครที่เคยฉลองวันเกิดของเขาในวันเดียวกันกับเชสสมัยมัธยมต้น?” โลลิต้ากล่าวขึ้นมาอย่างรีบร้อนเมื่อเธอเห็นทุกคนส่งเงินให้เคิร์กกันสำหรับวันเกิดของเขา

“ใครล่ะ? ไม่มีใครที่ฉันนึกออกเลยจริง ๆ!”

หลังจากเขากล่าวไปแบบนั้น การนับหัวก็เสร็จสิ้นและมีรถยนต์เพียงพอสำหรับรองรับทุกคน

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อทำการนับอีกครั้ง พวกเขาพบว่ามีหนึ่งคนที่จะไม่สามารถนั่งรถร่วมไปด้วยได้

“อืมนี่ช่างน่าอึดอัด! มีคนเหลืออยู่หนึ่งคนและมันก็ไม่คุ้มค่าจริง ๆ ที่จะเช่ารถแท็กซี่มาเพื่อคน ๆ เดียว!” หญิงสาวคนหนึ่งกล่าว

หนึ่งในผู้ชายกระแอมไอขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้น “ถ้าเป็นอย่างงั้นละก็ งั้นเจอรัลด์ก็ไม่ควรมาร่วมกันกับพวกเรา เขามีธุระกิจของเขาต้องเข้าร่วมอยู่ดี ดังนั้นถ้าเขามาด้วย พวกเราก็คงจะห้ามเขาจากการทำงานของเขาไปเท่านั้นเอง!” จากนั้นเขาก็หัวเราะ

“ถูกต้อง ฉันคิดว่าเจอรัลด์ไม่ควรไปกับพวกเราเหมือนกัน! ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ฉันก็จะไม่ไปอยู่ดี พวกเธอไปสนุกกันเองเถอะ คุณเวอิส เหตุผลเดียวที่ทำไมผมมาที่นี่ในวันนี้คือเพื่อจะพบคุณ เดิมทีผมวางแผนที่จะเชิญคุณให้มางานเลี้ยงฉลองวันเกิดของผมในวันนี้ แต่ดูเหมือนว่าความคิดนั้นคงจะไม่เป็นการสะดวกแล้วในตอนนี้ ผมจะไปพบคุณในอีกสองวันถัดไปละกันนะครับ ผมจะขอตัวก่อนเพื่อไปเข้าร่วมงานบางอย่าง!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาอธิบายแผนการของเขาให้คุณเวอิสฟัง

“งั้นไม่เป็นไร เจอรัลด์ ไปเถอะตอนนี้ถ้าเธอยุ่งอยู่!” คุณเวอิสที่รู้ว่าทุกคนกำลังเยาะเย้ยและหัวเราะเยาะเจอรัลด์อยู่กล่าวขึ้นมา เขารู้ดีว่ามันจะยิ่งกลายเป็นยากลำบากมากขึ้นต่อไปสำหรับเจอรัลด์ที่เขาจะอยู่ที่นี่ไปนานกว่านี้