มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 566

หลังจากนั้นเจอรัลด์มองไปที่โลลิต้า และเธอก็พยักหน้าก่อนจะอำลาไวส์เช่นกัน

"อะไรกัน? พวกเขากำลังจะไปจริงเหรอ? พวกเขามาเยี่ยมคุณไวส์จริงไหม? บ้าบออะไรขนาดนี้! แล้วพวกเราล่ะ? เราอยู่ไม่ได้เหรอไง?” เด็กผู้หญิงสองสามคนอุทานออกมาอย่างอารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด

"ใช่ไหม? คุณรู้สึกเคืองพวกเราเพียงเพราะเราไม่ได้อวยพรวันเกิดให้คุณเหรอ?”

“เจอรัลด์ ฉันจะพูดตรง ๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากอวยพรวันเกิดนายผ่านไลน์ แต่ฉันไม่ต้องการมีเบอร์นายในโทรศัพท์ของฉันตั้งแต่แรก! ฮ่าๆๆๆ!”

“ให้ตายสิ”

หลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มหัวเราะ การหัวเราะเยาะเขาดูเหมือนจะเป็นความสนุกสนานที่พวกเขาชื่นชอบ

เจอรัลด์ยังคงนิ่งเงียบ เขารู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะทำให้พวกเขากลืนคำพูดของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะเป็นคนที่โตกว่าและเพิ่งจากไปกับโลลิต้า การมีปฏิกิริยาตอบสนองที่สำคัญต่อการเยาะเย้ยของเพื่อนร่วมชั้นคงจะเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา

ในทางกลับกัน เชอร์รี่ส่ายหัวเมื่อมองดูพวกเขาจากไป ตลอดการรวมตัว เธอเฝ้าดูเจอรัลด์ตลอดเวลา เธอรู้สึกว่าเจอรัลด์ไม่มีอะไรเทียบกับเชสได้ และเธอก็ดีใจที่ไม่ได้ลงเอยกับเขา

“ก็มันทำให้โกรธ! นายได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดเหรอเปล่า? แม้แต่หยางก็ยังมาหานาย! ถ้าฉันไม่ได้ใกล้ชิดกับพวกเขาขนาดนี้ ฉันจะเริ่มต่อสู้เพื่อนาย!” โลลิต้าโกรธจัด

“อย่าเสียแรงกับพวกเขาเลย!” เจอรัลด์พูดในขณะที่จับมือของโลลิต้าต่อไป

ประมาณยี่สิบนาทีต่อมา ทั้งคู่ก็มาถึงบ้านเกิด

“เดี๋ยวก่อนนี่นายจริงจังเหรอ? แต่เราจะไปที่นั่นได้อย่างไร? ฟูเอนติอยู่ไกลจากที่นี่มาก!” โลลิต้าถามขณะที่เธอเอียงศีรษะ เจอรัลด์ทำตัวค่อนข้างแปลก และทำให้โลลิต้าสับสน

“โดยรถยนต์ รถของเราอยู่ในตรอกตรงนั้น ฉันจะขับมันไป แล้วเราไปรับวินเทอร์กันเถอะ!” เจอรัลด์พูดขณะเขย่ากุญแจรถต่อหน้าเธอ

เมื่อพวกเขามาถึงตรอก โลลิต้าตกใจอย่างมากเมื่อเห็นสิ่งที่พวกเขาจะขับ

“อ่า Audi A6? นี่คือรถของนายใช่ไหมเจอรัลด์?” โลลิต้าถาม เธอยืนตัวแข็ง

“เปล่า เป็นรถบริษัทนะ คุณจะเห็นรถของฉันในโรงแรมเมื่อเราไปถึงที่นั่น!” เจอรัลด์ตอบด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็หันไปมองหญิงสาวที่ตกตะลึงก่อนจะพูดว่า “มาเถอะ ขึ้นมาสิตอนนี้ฉันโทรหาคุณวินเทอร์ส…”