อ้อมกอดอสูรไร้ใจ นิยาย บท 21

ห้านาทีต่อมา...

สองสาวออกมาด้านหน้าคลับด้วยเส้นทางส่วนตัวที่ออร์แลนโด้ใช้เป็นประจำตอนขากลับ เพราะไม่อยากเดินผ่านภายในร้านจึงออกแบบทางพิเศษนี้เอาไว้

ฟ้ารดาที่กำลังซึมๆ ก็ถึงกับฉีกยิ้มกว้างอย่างลืมตัว เมื่อเห็น บูกัตติ-เวย์รอน สีขาวจอดอยู่ตรงหน้า

“ว้าว! บูกัตติอะมิกิ สวยชะมัดเลย”

“รถของผมเองครับ” ออร์แลนโด้บอกยิ้มๆ

“ว้าว! จริงเหรอคะ” ฟ้ารดาถามอย่างรู้สึกทึ่ง

“จริงครับ ผมกลัวคุณฟ้าจะนั่งไม่สะดวก เลยโทร. ให้เพื่อนขับรถอีกคันมารับ เดี๋ยวคุณฟ้านั่งบูกัตติคันนี้ไปแล้วกัน ส่วนผมกับมิกิจะขับมัสแตงตามไป” ออร์แลนโด้เอ่ยอย่างเอาใจเพื่อนสาวของภรรยา ที่ดูทรงแล้วท่าจะชื่นชอบรถของเขาเป็นพิเศษ จึงแถมสารถีเป็นหนุ่มหล่อเจ้าของฉายา...ผู้ชายอบอุ่น ให้สาวเจ้าไปด้วยอีกคน!

“เอ่อ...แล้วไหนล่ะคะ มัสแตงที่คุณอลันจะขับไปน่ะค่ะ” ฟ้ารดาเอ่ยถามเพราะไม่เห็นรถมัสแตงจอดอยู่ภายในบริเวณนี้สักคัน

“นั่นไงครับ! มาพอดีเลย” ออร์แลนโด้ชี้ไปที่ถนนโล่งๆ ซึ่งไม่มีรถผ่านมาสักคัน มีเพียงเสียงเครื่องยนต์ที่ดังกระหึ่มมาแต่ไกล

แพรณารากับฟ้ารดาหันไปมองที่ถนน ไม่ถึงห้าวินาทีก็เห็นรถฟอร์ดมัสแตงสีดำขับตรงมาด้วยความเร็ว และพุ่งเข้ามาจอดใกล้ๆ จนพวกเธอเผลอบีบมือกันแน่น เพราะกลัวว่าจะถูกรถชน

คนที่เพิ่งจอดรถเสร็จนั่งมองสองสาวที่ยืนอยู่หน้ารถอย่างขบขัน ก่อนจะเปิดประตูออกมา

“มาเร็วดีนี่เพชร!” ออร์แลนโด้ทักทายเพื่อนรักยิ้มๆ ทั้งที่เมื่อสองชั่วโมงก่อนก็นั่งดื่มที่ร้านสิงโตดุด้วยกัน

“ไง! อลัน สวัสดีครับมิกิ สวัสดีครับคุณเอ่อ...” คารอสเอ่ยค้างไว้และจ้องมองดูสาวสวยตรงหน้า ที่ตาโตๆ ใบหน้าจิ้มลิ้ม ก่อนจะคลี่ยิ้มบ้างๆ ให้

“สวัสดีค่ะพี่เพชร นี่ฟ้ารดาเพื่อนของมิกิ เป็นนางแบบที่ไทยค่ะ” แพรณาราทักทายคารอสพร้อมกับแนะนำเพื่อนสาว

“สวัสดีครับคุณฟ้ารดา ผมคารอส ร็อฟเวลล์ เรียกว่าเพชรก็ได้ครับ” คารอสให้สิทธ์เรียกว่า เพชร กับสาวสวยตรงหน้า

“นี่คุณใช่คนจริงๆ เหรอเนี่ย พระเจ้า! อย่างกับเทพบุตรแน่ะ”ฟ้ารดาเอ่ยถามราวกับคนละเมอ ไม่ได้สนใจที่คารอสแนะนำตัวเมื่อครู่เลยแม้แต่น้อย

“เอ่อ...ก็คนจริงๆ นี่ละครับ คุณฟ้าลองจับดูสิ!” คารอสดึงมือของฟ้ารดามาแตะที่หน้าอกของตัวเองทันที

แพรณารากับออร์แลนโด้มองแล้วก็อดขำไม่ได้ กับท่าทางจริงจังของคารอส และท่าทางราวกับคนละเมอของฟ้ารดา

“เอ่อ...ฟ้าขอโทษค่ะ” ฟ้ารดาอายหน้าแดงรีบดึงมือกลับทันที

“ไม่เป็นไรครับ ตกลงผมเป็นคนนะครับ...คุณฟ้า” หนุ่มอบอุ่นเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ‘ไม่แปลกหรอกที่ฟ้ารดาจะตกตลึงในความหล่อเหลาของเขา เพราะส่วนใหญ่เขาก็เจอผู้หญิงทำท่าแบบนี้ตลอด จะแตกต่างกันก็ตรงที่เขาไม่เคยดึงมือใครมาสัมผัสตัว แค่เห็นแล้วมองผ่านๆ เท่านั้น ดีนะที่เมื่อกี้สาวเจ้ารีบดึงมือกลับไม่งั้นคงรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นโครมครามในอกของเขาเป็นแน่!

“ค่ะ” ฟ้ารดารับคำเบาๆ ไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย

“ถ้างั้นเราออกเดินทางกันเลยครับ เพชรแกขับบูกัตติไปกับคุณฟ้านะ เดี๋ยวฉันจะขับมัสแตงไปกับมิกิ” ออร์แลนโด้บอกเพื่อนรัก

“อ๋อ! ได้สิ เชิญครับคุณฟ้า” คารอสหันไปชวนฟ้ารดาขึ้นรถบูกัตติของเพื่อนที่จอดอยู่ใกล้ๆ

“คุณฟ้าบอกทางไปวิลล่าให้เพชรเลยนะครับ เดี๋ยวผมขับตามไป” ออร์แลนโด้เอ่ยก่อนจะจับมือแพรณาราตรงไปยังมัสแตงสีดำเงา

“ได้ค่ะ” ฟ้ารดาเดินไปขึ้นบูกัตติ ที่สารถีหนุ่มหล่อเปิดประตูรอด้วยหัวใจสั่นๆ

“คุณฟ้าพักที่ไหนเหรอครับ”

“Hagan Villa ค่ะ” ฟ้ารดาบอกยิ้มๆ

คารอสนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับ แล้วกดส่งข้อความไปบอกสถานที่กับเพื่อนรัก ก่อนจะออกรถไปด้วยความเร็ว

ฟ้ารดายิ้มอย่างตื่นเต้น ทั้งความเร็วของรถ และคนขับที่หล่อเหลาปานเทพบุตร ที่หันมาส่งยิ้มให้เธอเป็นพักๆ จนเธอแทบจะทำตัวไม่ถูก

หลังจากที่เข้ามานั่งในรถ ออร์แลนโด้ก็หันไปถามสาวเจ้าพร้อมกับใช้มือแตะที่แก้มเบาๆ อย่างห่วงใย

“เจ็บมากไหมคะมิกิ! พี่ขอโทษนะที่ปล่อยให้คนอื่นมาทำร้ายมิกิแบบนี้ สัญญาว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก”

“เจ็บค่ะ แต่เดี๋ยวก็หาย เรารีบตามพี่เพชรไปเถอะค่ะ เดี๋ยวไม่ทันนะคะ”แพรณาราหวั่นใจเพราะคารอสออกรถไปตั้งนานแล้ว แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมออกรถไปไหนเลย

“ฮ่าๆ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงค่ะ ที่นี่ถิ่นพี่” ชายหนุ่มหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเปิดมือถือดูข้อความที่คารอสส่งมาก็เห็นชื่อ Hagan Villa

‘พระเจ้า! อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ นี่พี่ชายของฟ้ารดาซื้อวิลล่าของไอ้เพชรเหรอเนี่ย หึ! ดีเหมือนกัน เขาจะยุให้จีบกันซะ! จะได้หายห่วงเรื่องฉิ่งซะที!’

“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” แพรณาราเอ่ยถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

“ตามใจพี่สักคืนสิ! แล้วพี่จะบอก” ออร์แลนโด้ตอบกลับอย่างเจ้าเล่ห์

“งั้นไม่อยากรู้แล้วค่ะ”

“ว้า...ผิดหวังจังเลย!”

“จะไปได้หรือยังคะ” แพรณาราหันมาเร่งคนลีลาเยอะอีกครั้ง

“ครับๆ ไปเดี๋ยวนี้แหละครับ” ออร์แลนโด้ก้มลงหอมที่แก้มนวลไปทีหนึ่งอย่างอดใจไม่ไหว ก่อนจะรีบขับรถตรงไปยังวิลล่าของเพื่อนรัก

แพรณาราตีแขนคนเจ้าเล่ห์ไปสองที ก่อนจะแกล้งมองไปที่ข้างทางกลบเกลื่อนใบหน้าที่กำลังแดงเพราะเขินอายคนข้างๆ

ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเปิดเพลงในรถฟัง ก็พอดีกับที่เพลง Until You เล่นขึ้นมา

แพรณาราหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม เมื่อนึกไปถึงวันที่ออร์แลนโด้ร้องเพลงนี้ให้เธอที่เรือสำราญ และตอนนี้...เขาก็กำลังร้องเพลงนี้ให้เธอฟังอีกครั้ง เธอรับรู้ถึงความอบอุ่นโรแมนติกที่อีกฝ่ายสร้างขึ้นอยู่ตลอดเวลา จนเธอรู้สึกอยากจะหยุดเวลาไว้เอาไว้ตรงนี้นานๆ

ฟ้ารดานั่งตัวเกร็งมาด้วยหัวใจสั่นๆ เพราะทันทีที่รถออกตัวมาได้ไม่ถึงสองวินาที เพลง Animals ของวง Maroon 5 ก็เล่นขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติจนเธอรู้สึกหวั่นๆ กับเนื้อเพลงที่เปรียบเปรยความรักดั่งการไล่ล่าของสัตว์ร้ายที่หิวกระหาย และพร้อมจะกลืนกินเหยื่ออย่างน่ากลัว

หญิงสาวหันไปส่งยิ้มหวานให้คารอสที่หันมามองอยู่ก่อนแล้ว และ อีกฝ่ายก็ส่งยิ้มตอบกลับมาให้เช่นกัน ทำเอาเธอเขินอาย จนแทบจะมุดหายเข้าไปในเบาะที่นั่งของรถเลยทีเดียว

ด้านผู้ชายอบอุ่นที่ได้ยินเพลง Animals ถึงกับกลอกตาเพลียๆ ‘พระเจ้า! มันช่างดิบเถื่อนเหมาะกับเจ้าของรถซะจริงๆ ทำไมไม่หาเพลงที่นุ่มนวลฟังบ้างนะ’ คารอสต่อว่าในใจ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มเจื่อนๆ ให้เหยื่อ เอ๊ย! ให้ฟ้ารดา ที่นั่งตัวลีบติดประตูราวกับว่าเขาเป็นบุคคลที่ไม่น่าไว้ใจยังไงยังงั้น!

Hagan Villa…พอมาถึงฮาเกนวิลล่าคารอสก็รีบเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้ฟ้ารดา และพาสาวเจ้าเข้าไปนั่งรอที่ล็อบบีด้านในอย่างคุ้นเคย ขณะเดียวก็แอบหวั่นใจ กลัวว่าเพื่อนรักจะแอบพาแพรณาราแวะเข้าโรงแรมข้างทาง เพราะปกติแล้วอีกฝ่ายไม่ได้ขับรถช้าแบบนี้!

ฟ้ารดาสังเกตตั้งแต่พนักงานรับรถ และพนักงานที่อยู่ล็อบบี ทุกคนต่างรีบเข้ามาทำความเคารพเธอและผู้ชายข้างๆ จนกระทั่งเข้ามานั่งตรงที่นั่งรับรองของวิลล่า ก็มีพนักงานยกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ พร้อมกับฉีกยิ้มให้ทั้งเธอและเขา จนเธอรู้สึกว่าวิลล่าที่พี่ชายซื้อ นอกจากจะแพงเว่อร์แล้ว พนักงานก็ยังมารยาทดีสุดๆ

“เอ่อ...พนักงานที่นี่ต้อนรับดีนะคะ ดีจนฟ้ารู้สึกราวกับว่าเป็นเจ้าของที่นี่เลยค่ะ” ฟ้ารดาเอ่ยชม

“แล้วคุณฟ้าอยากเป็นเจ้าของที่นี่หรือเปล่าล่ะครับ” คารอสเลิกคิ้วขึ้นถามอย่างสนใจ

“คะ...คงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทำไมล่ะครับ? ก็ไม่เห็นจะยากอะไรเลยนี่” คารอสจ้องหน้าสาวสวยอย่างจริงจัง

“สวัสดีค่ะพี่คิม วันนี้ฟ้ากับมิกินัดเจอกันค่ะ เราไปทานข้าว เดินเล่น จากนั้นตอนสามทุ่มพวกเราก็เข้าไปที่ Club Angel R ต่อ พอนั่งได้สักพักพี่อลันก็ตามมาที่ไนต์คลับ พวกเราก็ดื่มพูดคุยกัน จนกระทั่งตอนที่มิกิไปเข้าห้องน้ำก็เจอกับอิซซี่ ผู้หญิงที่พี่คิมเห็นในคลิปนั่นแหละค่ะ เธอเข้ามาหาเรื่อง มิกิก็พยายามจะเลี่ยงแล้ว แต่อีกฝ่ายเมาและดึงมิกิไปตบ เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่อลันและฟ้าตามมา ก็เลย... ” แพรณาราเล่าไม่ทันจบก็ถูกออร์แลนโด้ขัดขึ้นเสียก่อน

“อย่างแรกผมต้องขอโทษคุณคามินก่อนเลย ที่วันนั้นโทร. มาแล้วพูดจาไม่ดีใส่เพราะหึงหวงมิกิเกินไป ส่วนเรื่องอิซซี่...เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมเคยมีสัมพันธ์ด้วยแค่ครั้งเดียว ภายใต้ข้อตกลงแลกเปลี่ยนกัน เรื่องนี้มันนานมาแล้วครับ ก่อนที่ผมจะเจอกับมิกิ หลังจากนั้นอิซซี่ก็พยายามเข้าหาผม ในหลายๆ ที่ที่ผมไป แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเธอ จนวันนี้ที่ไนต์คลับ อิซซี่เข้ามาทำร้ายมิกิ ผมอยากให้มิกิเอาคืน แต่มิกิอยากให้เรื่องมันจบๆ ไป ถ้าอีกฝ่ายรับปากว่าจะไม่มายุ่งด้วยอีก พออิซซี่รับปาก ผมก็เลยลากเธอออกไปที่หน้าเวที แล้วประกาศให้คนในคลับทราบว่าต่อไปนี้ขอสั่งห้ามไม่ให้อิซซี่เหยียบย่างเข้าไนต์คลับและกิจการทุกที่ที่เป็นของโรคาซานเดอร์ แต่ด้วยความที่คุณฟ้าเป็นเพื่อนรักของมิกิ เลยไม่พอใจที่เพื่อนถูกทำร้ายอยู่ฝ่ายเดียว จึงตบอีกฝ่ายคืนอย่างที่เห็นในคลิปนั่นแหละครับ” ออร์แลนโด้เล่าให้คามินฟังตรงๆ เพราะไม่รู้จะปิดบังทำไม ผู้ชายเหมือนกัน เรื่องแบบนี้ก็น่าจะมีเหมือนๆ กัน

“งั้นเอางี้ ฟ้ากับมิกิไปเข้าครัวทำกับแกล้มมา คุณสองคนจะดื่มกับผม ไหม?” คามินหันไปสั่งฟ้ารดากับแพรณารา ก่อนจะหันมาถามสองหนุ่มต่อ เพราะรู้สึกถูกใจในความตรงของหนุ่มตรงหน้า

“ด้วยความยินดีครับ/ ยินดีครับ” ออร์แลนโด้และคารอสขานรับ

“ดี! ไปสิฟ้า มิกิ อย่าบอกนะว่าทำไม่เป็น!” คามินหันมาดุสองสาวที่ยังไม่ยอมลุกไปไหน

“ค่ะๆ จะไปทำให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ” ฟ้ารดาที่มึนๆ งงๆ กับท่าทางของพี่ชาย รีบจูงมือเพื่อนสาวไปยังห้องครัวเพื่อทำกับแกล้มให้ตามที่พี่ชายสั่ง

พอมาถึงห้องครัวที่อยู่เกือบสุดทางเดิน ซึ่งค่อนข้างจะห่างจากห้องรับแขกที่สามหนุ่มนั่งคุยกันอยู่

ขณะที่ฟ้ารดาเปิดตู้เย็นหาของออกมาทำกับแกล้ม แพรณาราก็เอ่ยถามบางอย่างที่ค้างใจ เมื่อตอนที่อยู่ล็อบบี “ฟ้าเมื่อกี้มีอะไรเหรอ”

“หมายถึงอะไร?” ฟ้ารดาแสร้งทำหน้างงๆ

“แน่ะ! ยังจะปิดบังอีก”

“อย่ามาเนียน แกน่ะแหละ บอกมาเลย”

“บอกอะไร ไม่มีอะไรนี่”

“อ๊ะๆ อย่านะ แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงมิกิ ที่เรือสำราญวันนั้นคนที่ร้องเพลง Until You คือคุณอลันใช่ไหม และเมื่อกี้ฉันได้ยินเพลงนี้เหมือนกัน ตอนที่คุณอลันขับรถวนรอบวิลล่า!” ฟ้ารดาย้อนศรเพื่อนรัก

“โอเคๆ เราพักยกเรื่องนี้ไว้ก่อน มาช่วยกันทำกับแกล้มดีกว่า เดี๋ยวพี่คิมรอนาน!” แพรณารารีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะระหว่างเธอกับออร์แลนโด้นั้นเริ่มต้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ และยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อไป จึงไม่พร้อมจะเอ่ยถึง

“แหม! เนียนเนอะ อยากรู้เรื่องของเขาแต่ไม่อยากพูดเรื่องตัวเอง” ฟ้ารดาเอ่ยแซว

“ยังไม่พร้อมจะเล่า ว่าแต่ฉัน แกก็ไม่อยากเล่าเหมือนกันแหละฟ้า!”แพรณาราอดหันไปตอบไม่ได้

“มันเร็วไป ยังพูดไม่ได้” ฟ้ารดาตอบนิ่งๆ

“เหมือนกันแหละน่า งั้นถือว่าหายกันนะ” แพรณารารวบรัด

“ไม่เหมือนกันอย่างเด็ดขาด เพราะอะไรรู้ไหม เพราะฉันได้ยินคุณอลันเรียกแกว่าเมียอย่างเต็มปากเต็มคำ ตอนที่อยู่ในห้องน้ำกับอิซซี่” ฟ้ารดาปล่อยหมัดฮุกใส่เพื่อนสาวทันที

“บ้า! ไม่พูดแล้ว รีบๆ มาช่วยกันทำเลย มัวแต่พูดมากอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวพี่คิมก็เข้ามาฆ่าแกกับฉันตายในครัวนี่หรอก เร็วสิ!” แพรณาราเเสร้งดุหลังเห็นเพื่อนรักเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด

“โอเคๆ หยุดก็ได้” ฟ้ารดายอมสงบศึก

“เอ๊…ฉันว่า ฉันมาทันได้ยินประโยค…งั้นคุณฟ้าก็รีบคว้าผมไว้เลยสิครับ ว่าแต่...พี่เพชรให้แกรีบคว้าตรงไหนเหรอจ๊ะฟ้ารดา” แพรณาราหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจที่เห็นเพื่อนสาวอ้าปากค้าง

“นั่น! ว่าแล้ว ไม่ได้อยากจะจบจริงๆ ใช่ไหมมิกิ” ฟ้ารดาหันมาทำเสียงจริงจังกลบเกลื่อนความอาย

“แหม! นิดๆ หน่อยๆ ถือว่าเสมอกันนะ”

“จบนะ!” ฟ้ารดาย้ำอีกครั้งก่อนจะยื่นมือไปจับกับเพื่อนสาว

“จบเหมือนกัน” แพรณาราจับมือตอบ เป็นอันยุติการสนทนาในเรื่องที่ต่างคนต่างไม่พร้อมจะเล่า