อ้อมกอดอสูรไร้ใจ นิยาย บท 65

เวลา 18:09 น. บริเวณด้านนอกของคฤหาสน์ ถูกประดับประดาด้วยดอกทิวลิปสีขาวและแดง กับแสงไฟสีเหลืองนวลที่ส่งให้บรรยากาศ โรแมนติกยิ่งขึ้น

ร่างบางอยู่ในชุดเดรสสีขาวมุกเข้ารูป เว้าด้านหลังลงมาจนถึง เนินสะโพกที่งอนสวยได้รูป ผมยาวสลวยถูกถักเปียไขว้เฉียงมาทางด้านซ้าย แล้วตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวและเขียวอ่อน ใบหน้าจิ้มลิ้มแต่งเพียงบางๆ ทำให้ชวนหลงใหลมากยิ่งขึ้น

ออร์แลนโด้สวมชุดสูททักซิโด้สีดำเรียบหรู ดูหล่อเหลาและทรงเสน่ห์มากกว่าทุกครั้ง เดินมายืนรอเจ้าสาวคนสวยตรงหัวบันได พร้อมกับคารอสและอันโตนีโอ้ซึ่งรับหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว

เสียงดนตรีและเสียงเพลงจากนักร้องนักดนตรีที่ขับกล่อมด้วยเพลงรักมากมายอย่างต่อเนื่อง พนักงานของโรงแรมโรคาซานเดอร์ถูกคัดตัวมาบริการแขกในงานหลายร้อยคน ทั้งเครื่องดื่มและอาหารที่ต่างเดินเสิร์ฟกันอย่างคึกคัก

เลโอนาดท์ มะลิฉัตร พิมพลอยและแพททริกสันมายืนรับแขกอยู่ด้านหน้าของงาน พร้อมกับมาลินและลูเซียน่าที่ช่วยกันรับของขวัญ ส่งต่อให้พนักงานไปวางยังโต๊ะใหญ่

สิบนาทีต่อมา...

นานาเปิดประตูออกมาก่อนคนแรก ทำเอาอันโตนีโอ้ถึงกับยิ้มหน้าบานอย่างเก็บอาการไม่อยู่ คารอสหันมามองมือขวาของเพื่อนรักแวบหนึ่ง ก่อนจะกลอกตาอย่างหมั่นไส้ พลางนึกไปถึงที่ทั้งสองคนทะเลาะกัน ตอนไปทานสุกี้ที่สกาล่าครั้งก่อน ไม่น่าเชื่อว่าทั้งสองจะมาไกลได้ขนาดนี้

“หุบยิ้มซะมั่งเถอะพีเค อลันก็ด้วย! ไม่เมื่อยแก้มกันหรือไงวะ” คารอสต่อว่าอย่างอดไม่ได้

“ยุ่งน่าเพชร” ออร์แลนโด้เอ่ยแต่ไม่ยอมหันไปมองเพื่อนรัก เพราะสายตาเอาแต่จับจ้องที่ประตู เพื่อรอดูเจ้าสาวของตนอย่างใจจดใจจ่อ

“ขอโทษครับ! ผมพยายามแล้ว แต่ทำไม่ได้จริงๆ ครับ” อันโตนีโอ้หันไปตอบยิ้มๆ ก่อนจะเข้าไปโอบนานาที่กำลังหน้าแดง

คารอสกลอกตาอย่างเซ็งๆ ‘ทั้งนายทั้งลูกน้อง อาการไม่ต่างกันเลยให้ตายสิ!’

“ว้าว!” ออร์แลนโด้ตกตะลึง หลังจากที่เห็นเจ้าสาวของตนเดินออกมาจากห้อง ด้วยชุดราตรีที่เว้าข้างหลังจนลึก พระเจ้า! มันโคตรจะเซ็กซี่และเย้ายวนจนอยากจะลากไปรับขวัญซะให้รู้แล้วรู้รอด นี่ถ้าเขารู้มาก่อนว่าเธอจะใส่ชุดนี้ ตั้งแต่ที่ไปลองชุดครั้งก่อน เขาไม่มีทางยอมแน่ๆ คนขี้หึงเริ่มจะหน้าตึงขึ้นมานิดๆ

“พร้อมแล้วค่ะ” เจ้าสาวเอ่ยเบาๆ ก่อนจะส่งมือไปให้เจ้าบ่าวที่ดูเนี้ยบและหล่อจนเธอรู้สึกใจสั่นและเขินอายอย่างบอกไม่ถูก

ออร์แลนโด้ไม่ตอบ แต่พาเจ้าสาวเดินลงบันไดไปก่อนเป็นคู่แรกตามด้วยอันโตนีโอ้และนานา ในขณะที่คารอสยังรอเพื่อนเจ้าสาวอีกคนอยู่

“พระเจ้า!” คารอสอุทานออกมาอย่างลืมตัว หลังจากเห็นฟ้ารดาที่อยู่ในชุดราตรีสีฟ้าอ่อนแบบเดียวกับของนานา อันโตนีโอ้ที่เดินลงบันไดไปได้ก้าวเดียว หันกลับมาบอกเพื่อนรักเจ้านายทันที

“ไม่ใช่พระเจ้าครับ! นั่นคุณฟ้ารดาต่างหากครับ ฮ่าๆๆ” อันโตนีโอ้หัวเราะชอบใจ ก่อนจะรีบพานานาเดินลงบันได เพราะตนยังอยู่ไม่ห่างจากวงสวิงเท้าของเพื่อนรักเจ้านายสักเท่าไหร่

คารอสหันไปตามมือขวาของเพื่อนรักอย่างคาดโทษ ก่อนจะหันกลับมามองฟ้ารดา หญิงสาวทำตัวแทบไม่ถูกที่ต้องอยู่กับอีกฝ่ายสองต่อสอง

“เชิญครับ!” คารอสส่งแขนให้ฝ่ายหญิงคล้อง

“ค่ะ” ฟ้ารดาตอบสั้นๆ ก่อนจะสอดแขนเข้าไปคล้องเอาไว้หลวมๆ

“น้องฟ้าสวยมากเลยรู้ตัวไหม” คารอสกระซิบขณะที่เดินลงบันไดมาได้สี่ก้าว ฟ้ารดาถึงกับหยุดชะงักไปนิดหนึ่ง

“ขะ...ขอบคุณค่ะ” เธอเอ่ยด้วยเสียงสั่นๆ ก่อนจะก้าวเดินลงบันไดตามเจ้าบ่าวเจ้าสาวไปอย่างอายๆ

แขกในงานต่างได้ยลโฉมเจ้าบ่าวเจ้าสาวอีกครั้งในชุดราตรี ขณะเดินเข้างานที่อยู่บริเวณด้านนอก พร้อมกันกับเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว อีกสองคู่

ห้านาทีต่อมา...ทุกคนก็มาพร้อมกันที่โต๊ะใหญ่ ที่มีป้ายวางไว้ว่า R&R มีทั้งเลโอนาดท์ มะลิฉัตร แพททริกสัน พิมพลอย มาลินและลูเซียน่านั่งอยู่ฝั่งขวามือ ในขณะที่โดมินิก ซาเก้ พราวดารา ลูเซียส ฮาร์ดี้ เชคาริก นามีเรีย คามินและประธีป นั่งอยู่ฝั่งซ้ายมือ

ส่วนคาทอร์และแขไขแยกออกไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง เพราะไม่สามารถทนสบตาหรือมองหน้าคามินและประธีปได้

พอเจ้าบ่าวเจ้าสาวและเพื่อนเจ้าบ่าวมาถึง ทุกคนต่างก็ขยับล้อมวงถ่ายรูปด้วยกันเพื่อเป็นที่ระลึก และลืมนึกไปว่ามีใครคนหนึ่งหายไป

“สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน ผมมีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟัง รบกวนเวลาไม่นานครับ!” เจคอปที่อยู่ในชุดทักซีโดสีเทาเข้ม เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์

“อีกแล้วเหรอ?” ออร์แลนโด้กลอกตาอย่างเซ็งๆ ไม่รู้คราวนี้น้องชายสุดแสบจะพูดถึงตนยังไงบ้าง

“ฮ่าๆๆ ทำใจว่ะอลัน!” คารอสกระซิบให้กำลังใจเพื่อรักอย่างขำๆ

“ตอนที่ไปไทยครั้งก่อน ที่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ ผมรีบไปเข้าห้องน้ำและไม่ทันได้มอง ทำให้ชนเข้ากับสาวสวยถึงสองคน วินาทีแรกที่ผมเงยหน้าขึ้นมามองนั้น...พระเจ้า! หัวใจของผมเต้นผิดจังหวะไปทันใด จากที่กำลังจะด่า ผมกลับเอ่ยคำขอโทษสองสาวแทน” เจคอปเล่าย้อนไปครั้งแรกที่เจอสองสาว ทำเอาแขกที่มาร่วมงานต่างพากันหัวเราะ

ฟ้ารดากับแพรณาราหันมองหน้ากันก่อนจะอมยิ้ม เมื่อนึกไปถึง สีหน้าของเจคอปในวันแรกที่เจอกัน

สองหนุ่มออร์แลนโด้และคารอสถอนหายใจพร้อมๆ กันอย่างทำใจ

“ผมถามชื่อของเธอทั้งสองคนทันที เธอบอกชื่อแล้วเดินจากไป ทำเอาผมถึงกับเคลิ้มแล้วเดินเข้าห้องน้ำหญิงไปอย่างไม่รู้สึกตัว พอรู้อีกที! เสียงกรี๊ดของผู้หญิงห้าหกคนในห้องน้ำก็ดังขึ้น ตอนที่เห็นผมรูดซิปกางเกงลง พระเจ้า! ผมรีบวิ่งออกมาแทบไม่ทัน เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกอายจนหน้าชาครับ”

เสียงโห่ร้องของหนุ่มๆ ในงาน และเสียงหัวเราะของแขกดังขึ้น พร้อมๆ กัน เจ้าตัวยิ้มกว้างพร้อมกับก้มหัวน้อยๆ ก่อนจะเล่าต่อ

“พอนั่งรถมาถึงเรือนหอของพี่ชายที่ไทย ผมคิดมาตลอดทางว่าผมจะจีบเธอคนไหนก่อนดี มันเป็นครั้งแรกที่ผมเลือกไม่ถูก!”

เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง กับท่าทางทะเล้นขี้เล่นของเจคอป ที่ดูจะอารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลายามออกสื่อ

‘ไอ้เชี่ย! เล่นกูออกสื่อแน่ๆ เลย!’ คารอสยกมือขึ้นปาดเหงื่อ ก่อนจะหันไปมองฟ้ารดาที่นั่งอยู่ใกล้ๆ และมองเลยไปดูหน้าของคามินแวบหนึ่ง ก็ตกใจนิดๆ ที่เห็นอีกฝ่ายหันมามองตนด้วยเช่นกัน

“ระหว่างที่ผมเลือกไม่ถูกนั้น พี่ชายของผมก็ถามว่าผมเป็นอะไรถึงได้เอาแต่นั่งยิ้มมาตลอดทาง ผมบอกไปว่า ผมเจอนางฟ้าพร้อมกันถึงสองคน คนหนึ่งชื่อแพรณารา สิริรันทนากรณ์ อีกคนเป็นนางแบบดัง ชื่อฟ้ารดา วัฒนากรกิจ พระเจ้า! เพียงเอ่ยชื่อของสองสาวออกไปเท่านั้น ผมก็ไม่จำเป็นต้องเลือกใครอีกเลยครับ เพราะคนหนึ่งคือเจ้าสาวแสนสวยในค่ำคืนนี้ ส่วนอีกคนคือเพื่อนเจ้าสาวที่กำลังคบหาอยู่กับผู้ชายที่ได้ฉายา เจ้าชายผู้อบอุ่น คารอส ร็อฟเวลล์” สิ้นเสียงประกาศของเจคอป ทำเอาทุกสายตาต่างหันไปจับจ้องเจ้าบ่าว เจ้าสาว และเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่นั่งใกล้ๆ กันทันที แม้กระทั่งผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็ด้วยเช่นกัน

คารอสทำหน้าแทบไม่ถูก เมื่อเจอสายตาของคนรอบข้างหันมามองที่เขาเป็นจุดเดียว ก่อนจะทำใจดีสู้เสือหันไปทางฟ้ารดา หัวใจของเขาแทบลงไปกองเล่นบนพื้น เมื่อได้ยินเสียงพี่ชายของอีกฝ่ายเอ่ยขึ้น

(เพลง เพราะอะไร ศิลปิน ป้าง นครินทร์ กิ่งศักดิ์)

หลังจากที่ออร์แลนโด้ร้องเพลงจบก็มีคลิปวิดีโอเล่นขึ้นมาต่อ เป็นภาพของออร์แลนโด้ที่อยู่ในห้องครัว กำลังทำอาหาร และเงยหน้าขึ้นมาพูดกับกล้องด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข...

“ไฮ! ผมอลันครับ กำลังทำสุกี้ให้ภรรยาสาวแสนสวยทาน รับรองว่าถ้าเธอได้ทานแล้ว เธอจะหลงรักผมจนถอนตัวไม่ขึ้น”

ตามมาด้วยวิดีโอที่ออร์แลนโด้คุกเข่าขอบนเรือสำราญ

“พี่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในชีวิต...จะต้องมาคุกเข่าต่อหน้าผู้หญิงคนไหน ตั้งแต่ที่มิกิเข้ามา มันมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นมากมาย โดยที่พี่ก็เข้าใจบ้าง และไม่เข้าใจบ้าง แต่รู้แค่ว่า...พี่มีความสุขที่มีมิกิอยู่ข้างๆ มีความสุขที่ได้ทำกับข้าวให้มิกิทาน มีความสุขที่เห็นมิกิยิ้ม มีความสุขที่ได้กอดและบอกกู๊ดไนต์มิกิก่อนนอน มีความสุขที่กลับมาห้อง...แล้วเจอว่ามิกิรออยู่ในห้องของเรา พี่มีความสุขกับทุกช่วงเวลาที่มีมิกิ เราอาจจะเริ่มต้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ได้โปรด...ให้โอกาสผู้ชายคนนี้ได้ดูแลมิกิในทุกๆ วันนับจากนี้ไป...แต่งงานกับพี่นะคะคนดี”

เซอร์ไพรส์จากเจ้าบ่าวทำให้เจ้าสาวและแขกอึ้งไปตามๆ กัน ก่อนที่ทุกคนในงานจะพากันลุกขึ้นและปรบมือให้อย่างตื้นตันใจ ขณะที่สาวๆ หลายคนน้ำตาไหลตามๆ กันอย่างซาบซึ้งกับความรักที่เจ้าบ่าวมีให้เจ้าสาว ซึ่งเป็นมุมที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็น

ออร์แลนโด้ยิ้มก่อนจะก้มหัวน้อยๆ ให้กับแขกที่ลุกขึ้นปรบมือ

“ผมไม่เคยรู้ว่า...จะโรแมนติกกับผู้หญิงคนหนึ่ง จะต้องทำยังไง ผมรู้แค่ว่า...ถ้าเป็นคนที่ผมรักแล้ว ผมยินดีจะทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข ทำให้เธอยิ้ม และทำให้เธอยินดีที่จะใช้ชีวิตร่วมกับผมในทุกๆ วัน เพราะเธอคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมตามหามานานครับ”

เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องจากแขกในงานดังขึ้นครั้งอีก เจ้าบ่าวโค้งนิดๆ แล้วส่งไมค์ให้กับนักร้องบนเวทีต่อ จากนั้นก็รีบเดินไปขอเจ้าสาวแสนสวยของตนเต้นรำในค่ำคืนที่แสนพิเศษนี้ด้วยกัน

แพรณารายิ้มให้เจ้าบ่าวที่เดินเข้ามาหา ก่อนจะออกไปเต้นรำด้านหน้าเวทีกับอีกฝ่าย ขณะที่เสียงดนตรีเพลง Until you บรรเลงขึ้นด้วยท่วงทำนองที่อ่อนหวานไพเราะ

“มิกิไม่คิดมาก่อนว่าจะมีวันนี้! ขอบคุณที่รักมิกิค่ะ” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นๆ อย่างตื้นตันใจ

“พี่ก็ไม่คิดว่าพี่จะรักใครได้มากขนาดนี้เหมือนกัน พี่รักมิกิมากนะ รู้ไหม?” ออร์แลนโด้เอ่ยพร้อมกับส่งยิ้มไปให้เจ้าสาวแสนสวย

“มิกิว่าตอนนี้...ไม่ใช่แค่มิกิที่รู้นะคะ คนทั้งประเทศเขารู้กันหมดแล้วค่ะ คิกๆๆ” แพรณาราเอ่ยก่อนจะหัวเราะเบาๆ

“ก็ดีสิ! คนอื่นจะได้รู้ว่าพี่มีเมียแล้วไงคะ!” ออร์แลนโด้เอ่ยก่อนจะก้มลงจูบที่เรียวปากของเจ้าสาวอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล ก่อนจะรีบห้ามใจในนาทีต่อมา เพราะบางอย่างในตัวของเขากำลังเรียกร้องมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งได้สัมผัสแผ่นหลังเนียนนุ่มแล้วนั้น เขาอยากจะล้วงมือลงไปตามรอยโค้งเว้าของชุด แล้วลูบไล้บั้นท้ายงอนงามที่ทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้องนั่นซะเหลือเกิน

“พี่อลันเป็นอะไร? อยากจะอ้วกหรือเปล่าคะ” แพรณาราเอ่ยถามหลังจากที่ได้ยินเสียงถอนหายใจของเจ้าบ่าวดังขึ้นถึงสองครั้งติดๆ กัน จึงเป็นห่วงกลัวว่าอีกฝ่ายจะเวียนหัว

“ไม่ค่ะ จริงๆ ตอนนี้พี่อยากจะลากมิกิเข้าไปข้างในคฤหาสน์ ห้องไหนก็ได้ที่อยู่ใกล้ที่สุด แล้วรักมิกิสักสามสี่รอบให้หายอยาก” ออร์แลนโด้กระซิบบอกเสียงสั่นพร่า ทำเอาคนฟังขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“บ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้” แพรณาราต่อว่าเจ้าบ่าวสายหื่นเบาๆ อย่างกลัวใครจะมาได้ยินเข้า

“ก็พี่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นี่!” ออร์แลนโด้ตอบก่อนจะหัวเราะในลำคอ