ตอนที่ 115
“ วันนี้หนูพักค่ะ ” ตอนนี้ปาณีทำงานพาสทาม เธอสามารถพักได้ตลอด
ธามนิธิมองไปยังปาณี “ แน่ใจว่าเธอไม่ใช่ขี้เกียจ ”
“ ……… ” ปาณี “ ฉันตั้งใจขอลาเพื่อไปเป็นเพื่อนคุณนะคะ ”
ธามนิธิ “ งั้นยิ่งไม่ต้องหยุดลาหรอก เพราะผมไม่มีค่าจ้างให้เธอ ”
“ ………” ปาณีก็ไม่ได้โง่ เธอดูออกว่าธามนิธิตั้งใจไม่อยากให้เธอไปด้วย
ได้ยินว่าทุกครั้งไปตรวจร่างกาย แม้คนในบ้านเขาก็ไม่ให้ไปด้วย
อาจจะเป็นเพราะไม่อยากให้คนในบ้านเศร้าใจเพื่อเขา อาจจะเป็นความภาคภูมิใจในตนเอง ไม่อยากให้คนอื่นเห็นสภาพที่เขาอึดอัด
ปาณี “ แต่หนูอยากไปด้วย ”
“ ไม่ต้อง ! ผมไปเองดีสุด ”
“ ถ้าไม่ให้หนูไป หนูก้ไม่แต่งงานกับคุณแล้ว ” ปาณีกล่าว
สีหน้าของธามนิธิมืดครึ้มลงทันที“ เธอกล้า ”
น้าลำมุงเดินเข้ามาจากห้องครัว ได้ยินการสนทนาระหว่างเขาสองคนก้อดหัวเราะออกมาไม่ได้
ตั้งแต่ปาณีย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านนี้ การพูดการจาของธามนิธิดูเปลี่ยนไปมากกว่าเมื่อก่อน เขาพูดเยอะขึ้น
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ใครจะไปคิดได้ว่าเขาจะพูดคุยกับคนอื่นอย่างเข้ากันง่ายขนาดนี้
เพราะว่าความขี้ตื้อของปาณี สุดท้ายธามนิธิก็ยอมพาเธอไปด้วย
พูดตามความจริง เขาโตถึงป่านนี้ นอกจากเวทัสที่มีอายุก่อน3ขวบ ยังไม่มีใครกล้าเกาะติดเขาขนาดนี้
เขาไม่มีวิธีจัดการกับความขี้ตื้อของปาณี จึงต้องจำใจเอาเธอไปโรงพยาบาลด้วย
แต่พอถึงโรงพยาบาล เขาก็ให้ปาณีรอที่เลานจ์ ส่วนเขาก็เข้าไปตรวจเอง
ชลิตสวมเสื้อกาว มองดูธามนิธิที่มีอารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด แล้วพูดว่า“ช่วงนี้ตอนนอนคงปวดขามากใช่ไหม”
อีกทั้ง …….
เขาคงจินตนาการได้ว่า ถ้ารู้ขาของเขาจะดีขึ้น ต้องมีคนมากมายมาประจบประแข้งเขาแน่ๆ ตอนนี้เขาเบื่อความรู้สึกแบบนี้มาก....
กลับชอบช่วงเวลที่เงียบสงบหลังได้รับบาดเจ็บ
“ โอเค ” ชลิตเหลือบไปที่ธามนิธิแวบเดียว
ธามนิธิคนนี้มักจะมีจิตใจลึกลับ
เขากับธามนิธิเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย ต่อไปในกองทหาร เขาเป็นทหารรักษาการ เลยเริ่มเข้าใกล้กับธามนิธิ แต่แม้จะเป็นแบบนี้ เขาก้ไม่ค่อยกล้ามีการกระทำบุ่มบ่ามต่อหน้าธามนิธิ
ที่ดินที่เขตเหนือ ตะกุลมีสุวรรณจ้องอยู่เกือบ2ปีแล้ว เห็นใกล้จะได้ไปแล้ว กี่วันวันกลับโดนธามนิธิแย่งไปเสียแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเขาใช้วิธีอะไรไป
ได้ข่าวว่าเพราะเรื่องนี้ คุณทัดพรโกรธจนป่วยถึงขนาดลงจากเตียงไม่ได้หลายวัน
แตตอนนี้ ธามนิธินั่งอยู่ตรงนี้ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ดูเหมือนคนใจดี แต่ฝีมือของเขาโหดร้ายขนาดไหน มีแต่คนที่รู้เขาดีถึงจะเข้าใจได้
พอตรวจเสร็จ ชลิตก็ส่งธามนิธิออกมา ตอนแรกปาณีรอพวกเขาอยู่ที่เลานจ์ แต่รอไปพักหนึ่งก็รอไม่ไหว เลยออกมาหาพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...