My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 157

ตอนที่157

ประโยคนี้ฟังก็รู้ว่าหลอกหลวงขนาดไหน

แต่พอฟังเข้าไปหูของเขากลับกลายเป็นคำหวานๆ ธามนิธิคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมเขาถึง……ง้อง่ายขนาดนี้?

ธามนิธิให้อภัยเธออย่างเร็ว

เขามองไปที่ปาณี สายตาก็อ่อนโยนลง ปาณีเห็นเขาไม่โกรธอีกแล้วก็โล่งอกไปอีก

แต่พึ่งโล่งได้ไม่นาน ก็ไม่ยินธามนิธิถาม “อาจารย์ผู้สอนของเธอชื่ออะไร?”

ดีที่หัวสมองของปาณีไว “อาจารย์ผู้สอนอะไร? ฉันจำไม่เห็นได้เลย?”

“……” เธอทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ก็ทำให้ธามนิธิไม่กล้าถาม

ปาณียกหัวขึ้นแล้วจุ๊บลงที่หน้าของธามนิธิหนึ่งที “คุณอาคะ ฝันดีนะคะ ฉันจะนอนแล้ว!”

เธอง่วงนอนมาก

ช่วงนี้โดนฝึกซ้อมหนักมาก

ตอนนี้แค่อยากนอนหลับฝันดี

จุ๊บแค่เบาๆก็ทำให้ใจที่แข็งเหมือนเหล็กของธามนิธิเต้นไม่เป็นจังหวะ

เขามองไปที่ปาณีคนที่กอดแขนเขาไว้แล้วนอนลงไปหลับตาลง เธอนอนเร็วมากเพียงแค่ไม่กี่นาทีก็หลับสนิทแล้ว

ฟังเสียงลมหายใจเธอ ธามนิธิก็อดยิ้มไม่ได้เลย

เขาเป็นคนมีกฎเกณฑ์ ตั้งแต่เด็กก็โดนสอนมาว่าต้องดูแลภรรยาตัวเองดีๆ

ยิ่งเป็นคนที่แข็งแกร่งมากก็ยิ่งต้องดูแลภรรยาให้ดี

ฉะนั้นปาณีแต่งงานกับเขา เขาก็ต้องดูแลเธอดีๆ

แต่ภรรยาคนนั้นจะเป็นใครเขาไม่เคยคิด

ปาณี “ค่ะ”

เธอก็อยากนอนต่ออีกพอดี

ธามนิธิกอดปาณีไว้แล้วยังไม่ลืมสั่งสอนเธอ “ถ้าครั้งหน้าเห็นเธอแอบเล่นโทรศัพท์อีกค่อยดูล่ะกันว่าฉันจะจัดการเธอยังไง”

“ฉันไม่ได้แอบเล่น!” ก็เล่นแบบไม่ปิดบังไม่แอบอยู่แล้ว!

ธามนิธิไม่ได้โต้กลับ เขาคงจะอยากนอนต่ออีก อยู่ข้างปาณีนอนหลับสบาย

ปาณีนอนครั้งนี้ก็ตื่นสายไปอีก

ตื่นมาอีกธามนิธิก็ลุกจากเตียงไปแล้วเรียบร้อย

ปาณีไปล้างหน้าแต่งตัวช้าๆ ลงจากบันไดก็เห็นไวยาตย์กำลังพาอาจารย์ธีรนัยและอาจารย์คนอื่นๆอีกเดินเข้ามาในบ้าน

พอเห็นสภาพนี้ ปาณีก็เกิดความงง นี่คุณอากำลัง……กำลังจะทำอะไรกัน?