My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 27

ตอนที่27

“ปาณี”จันวิภายิ้มทักทายก่อนที่จะลงไปข้างล่าง

“คุณอาหนูเอาผลไม้มาให้”ปาณีเดินเข้าไปในห้องเห็นธามนิธินั่งอยู่ตรงนั้น

ธามนิธิบอกว่า“เธอกินสิ”

“หนูกินอิ่มแล้วเมื่อกี้หนูนั่งกินอยู่ข้างล่าง”

ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมองไปยังปาณี

ปาณีแต่งตัวชิวมากๆเสื้อยืดกับกระโปรงสั้นเสื้อผ้าของเธอไม่แพงเลยสั่งซื้อมาจากเถาเป่าแต่หุ่นเธอเรียวสูงและผอมมากจึงทำให้เธอดูดีขนาดนี้

ธามนิธิเห็นเธอเป็นเด็กมาตลอดเลยไม่เคยคิดจะล่วงเกินเธอ

จากเมื่อกี้ที่จันวิภาบ่นเขามาครึ่งวันเขาถึงกับปรับทัศนคติใหม่มองเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง

ตอนไม่คิดยังดีแต่พอคิดแล้วบริเวณท้องน้อยก็แน่นตึงขึ้นมา

ปาณียืนอยู่ตรงหน้าเขามือหนึ่งถือจานผลไม้อีกมือหนึ่งก็ถือส้อมไว้เธอเอาผลไม้ป้อนให้เขา“คุณอาหนูป้อนให้!”

เธอยื่นมือออกไประยะห่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากภาพวิวในตาของธามนิธิตอนนี้เหลือเพียงเส้นไหปลาร้าที่ชัดเจนของเธอและ......มองลงไปอีกนิดดูเหมือนเป็นบริเวณที่นุ่มนิ่ม......

“ฉันกินเอง”เขาหยิบผลไม้มาจากมือเธอด้วยสีหน้าของเขาจริงจังมาก

ปาณีเห็นเขาเกรงใจกับตัวเองขนาดนี้หัวเราะแล้วพูดว่า“ก่อนหน้านี้ใครเป็นคนพูดคะว่าหนูเป็นภรรยาของคุณละให้หนูไมต้องเกรงใจอย่าเห็นคุณอาเป็นคนอื่นคนไกล?”

เด็กคนนี้!

เมื่อก่อนเวลาอยู่ต่อหน้าเขายังรู้สึกตื่นเต้นอยู่แท้ๆเดี๋ยวนี้นับวันยิ่งกล้าเข้าไปใหญ่

ถึงขั้นกล้าหว่านเสน่ห์เขาเชียวหรอ

ธามนิธิกินผลไม้อยู่คนเดียวปาณีวิ่งไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ข้างๆเพิ่งหยิบมือถือขึ้นมาก็เห็นมีการแจ้งเตือนคำขอเพิ่มเพื่อนใหม่:เด็กน้อยของเจ๋อเจ๋อได้ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับคุณ

ปาณีตกใจไปชั่วครู่ก็ได้สติกลับมานี่คือ......ชื่อใหม่ของติรยา

เธอป่วยรึไง?

จู่ๆมาขอเป็นเพื่อนทำไม?

ปาณีขมวดคิ้วอย่างรู้สึกประหลาดใจนึกถึงปฏิกิริยาของติรยาเมื่อครู่ตอนอยู่ข้างล่างแล้วจึงกดยอมรับคำขอของเธอไป

ปาณีมองดูคำถามนี้ติรยาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นดูเหมือนเวทัสจะไม่ได้บอกเธอสินะ?

ไม่เช่นนั้นติรยาคงไม่มาถามเธอด้วยตัวเอง

ปาณีตอบว่า“ก็ลองไปถามเวทัสดูสิ!เธอพูดเองไม่ใช่หรอว่าเธอกับเขาเป็นคนที่อยู่ในโลกใบเดียวกันฉันคิดว่าเธอรู้ทุกอย่างสักอีก”

เมื่อก่อนที่เล่าเรื่องทุกเรื่องให้ติรยาฟังนั่นเป็นเพราะว่าเห็นเธอเป็นเพื่อน

และในตอนนี้ปาณีไม่ได้โง่ขนาดนั้น

ติรยาพูดว่า“เวนัสเคยพาเธอกลับมาหรอ?ทำไมเมื่อก่อนเธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับฉัน?”

ติรยาพิมพ์ประโยคคำถามไปอย่างไม่ทันตั้งตัว

ปาณีหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่ได้“เธอเป็นใคร?ทำไมฉันจะต้องบอกเธอด้วย?”

“......”

ติรยาเงียบไปสักพักจึงจะพิมพ์ข้อความตอบ“ปาณีเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ?เราเป็นเพื่อนกันมานานขนาดนี้เพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ก็จะไม่สนใจฉันเลยหรอ?”