My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 326

ตอนที่326

ปาณีผงกศีรษะ “อืม”

“งั้นเธอได้ยินอะไรบ้างหรือไม่” จันวิภาถามอย่างใส่ใจ

ปาณีด้านหนึ่งกินข้าวไป อีกด้านหนึ่งก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อนหน้าให้จันวิภาฟัง

เมื่อเธอได้ยินเรื่องที่นลิคคิดว่าธามนิธิต้องการจะคืนดีกับเธอขึ้น จันวิภาหัวเราะขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “นี่เธอคิดจริงๆหรือว่าธามนิธิต้องการจับเธอไว้? นี่ไม่ใช่ว่าสมองเธอมีปัญหาหรอกนะ! เมื่อก่อนเวลาเธอมาที่บ้านฉันทีไรต้องรีบแจ้นตามไล่จับธามนิธิทุกที ธามนิธิแม้แต่หางตายังขี้เกียจจะมองเธอ ตอนนี้จะมาไล่จับผู้หญิงอย่างเธอนี่นะ”

ที่ผ่านมาเธอเป็นกังวล ว่านลินกลับมาในครั้งนี้ก็เพราะอยากจะคืนดีกับธามนิธิ

จันวิภายังเป็นกังวลแทนปาณีอยู่นานสองนาน

ตอนที่ปาณีแต่งงานกับธามนิธิ เธอต้องรับคำรับเรื่องทนทุกข์อยู่ไม่น้อย

ทั้งคู่เพิ่งจะแต่งงาน หากนลินเข้ามาทำลายความสัมพันธ์ของทั้งคู่ลงจริงๆ เธอจะไม่ปล่อยนลินไปอย่างแน่นอน

แต่คิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงคนนั้นกลับพูดคำพูดเหล่านั้นออกมาได้

จันวิภาโมโหจนท้องไส้ปั่นป่วน แม้แต่อารมณ์ที่จะทำขนมเค้กยังไม่มี เธอเดินตรงไปยังห้องรับแขก ก่อนจะกดโทรศัพท์

ยามจันวิภาเพิ่งเดินออกไป เสียงโทรศัพท์มือถือของปาณีก็ดังขึ้น

เธอกดรับโทรศัพท์ “สวัสดีค่ะ”

“ตื่นแล้วหรือ” น้ำเสียงอันอบอุ่นถูกส่งผ่านออกมาตามสาย

แม้จะเป็นแค่โทรศัพท์ แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนเขาอยู่ข้างกายอย่างไรอย่างนั้น อดทำให้เธอนึกไปถึงเมื่อคืนไม่ได้

เธอหน้าแดงก่อนผงกศีรษะ “ค่ะ”

“เดินไหวไหม” ธามนิธิในตอนนี้กำลังยืนอยู่ข้างหน้าต่างกระจกบานใหญ่ ฟังน้ำเสียงของเธอ สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง

ปาณีเมื่อได้ยินคำถามของเขา ก็อดกลั้นริมฝีปากไม่ได้ “……ไหว”

ธามนิธิพูด “ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่มีคาบเรียน อยากมาบริษัทไหม ฉันจะให้คนขับรถไปรับ”

“ไปบริษัทคุณทำไมกันคะ”

จันวิภาที่ถูกนลินทำให้โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ก็กำลังเตรียมตัวกลับพอดี ปาณีเมื่อเก็บของเรียบร้อยก็นั่งรถไปยังบริษัทของธามนิธิ

ผู้ช่วยตรงแผนกต้อนรับถูกเปลี่ยนไปหนึ่ง เธอเดินขึ้นลิฟต์ไปชั้นบน

ในเวลานี้มีคนอยู่จำนวนไม่มากนักที่ออฟฟิศของประธาน นอกเหนือจากไวยาตย์แล้ว มีเพียงอีกสองคนซึ่งเป็นผู้หญิงทั้งคู่ ดูมีอายุมากกว่าไวยาตย์อยู่ไม่น้อย และแต่งงานแล้ว

ไวยาตย์ที่กำลังคุยโทรศัพท์ เมื่อเห็นปาณี ก็รีบวางสายก่อนเดินเข้ามา “คุณนาย”

“ฉันมาหาคุณอา”

ไวยาตย์ช่วยเปิดประตูให้เธอเข้าไป

เลขาผู้หญิงทั้งคู่ต่างกำลังยุ่ง แต่ยามเห็นปาณี ก็อดไม่ได้ที่จะมองขึ้นมา

ไวยาตย์เดินกลับไป ได้ยินเสียงคำถามของพวกเธอ “คุณไวยาตย์ ท่านนั้นคือน้องสาวท่านประธานหรอคะ”

“เธอเป็นภรรยาของท่าน”

“ไม่จริงน่า! อายุน้องขนาดนี้เลยหรือ” ต่างก็รู้สึกว่านี่ออกยากที่จะเชื่อเถือไปหน่อยแล้ว