ตอนที่ 94
ธามนิธิมองไปยังสีหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอ ท่าท่างกลับแน่วแน่มาก “ออกไปเถอะ!”
ธามนิธิในเวลานี้ดูเย็นชามาก
ปาณียังคงไม่ค่อยวางใจนัก “คุณทำคนเดียวได้หรอคะ?”
ธามนิธิมองเธอแวบหนึ่ง “ฉันสามารถดูแลตัวเองได้”
เริ่มตั้งแต่ต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่นในทุกๆเรื่อง ตอนนี้เพียงแค่เรื่องอาบน้ำ เขาสามารถทำเองได้แล้ว
กำลังของคนนั้นไร้ขีดจำกัด......
สิ่งที่สำคัญมากกว่าคือ ถ้าให้ปาณีถอดกางเกงเขาออก เขาคิดภาพนั้นไม่ออกจริงๆ
โดยเฉพาะเขาในตอนนี้ที่ควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้แล้ว
ถ้ายังขืนปล่อยเธอไว้ในนี้ เขาไม่รับประกันว่าจะยังอยู่นิ่งได้โดยไม่ล่วงเกินอะไรเธอเลย
เพราะถึงยังไงเขาก็ยังเป็นชายบริสุทธิ์ จะพลาดด้วยน้ำมือของเธอง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง?
ปาณีเห็นว่าเขาอยากให้เธอออกไปจริงๆ จึงเอาของที่เขาต้องใช้วางไว้ข้างๆ พูดว่า “ถ้าอย่างนั้นหนูออกไปแล้วนะคะ”
“อืม”
ปาณีเดินออกไปช่วยจัดเตียงให้กับธามนิธิ คิดถึงสิ่งที่ตัวเองทำไปเมื่อครู่ ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา
เธอไม่เพียงแต่ช่วยคุณอาอาบน้ำเท่านั้น ยังอยากจะถอดกางเกงเขาอีก?
โอ้แม่เจ้า นี่เป็นเธอจริงๆหรอเนี่ย?
ขายหน้าจะตายแล้ว!
ในเวลาชั่วพริบตา ความกล้าในใจนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ปาณีไม่รู้เลยว่าความกล้าของตัวเองหายไปไหนทันทีทันใดแบบนี้
......
ตอนนี้ธามนิธิออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ก็เห็นปาณีนอนกอดหมอนอยู่บนเตียงที่จัดเรียบร้อยแล้ว กำลังเสียใจภายหลังหลังจากที่ตัวเองทำเรื่องหน้าอายเมื่อครู่ไป
เขานั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง มองไปยังปาณี “เธอทำอะไรล่ะ?”
ปาณีรีบลุกขึ้นหลังจากได้ยินเสียง พบว่าเธอห้ามตัวเองไม่ได้ในระยะเวลาหนึ่ง จึงปล่อยตัวทำตามอำเภอใจไป
เห็นเธอยอมออกไปสักที ธามนิธิพบว่าตัวเองกลับถอนหายใจอย่างโล่งอก
ปาณีออกไปจากห้องพร้อมกับปิดประตูลง เธอยังไม่ลืมที่จะยื่นหัวเข้ามาในซอกของประตู มองไปยังธามนิธิ “คุณอา ฝันดีนะคะ”
เธอพูดไปด้วยพร้อมกับส่งรอยยิ้มที่เป็นท่าประจำตัวไปให้เขาด้วย เป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตรมาก
ในสมองของธามนิธิ ทันใดนั้นก็มีตัวหนังสือลอยขึ้นมาสามคำ : นางปีศาจ!
ยังเป็นประเภทที่เป็นปีศาจแมวถือแส้ด้วย!
ก็เพราะว่าเธอโชคดี พบเจอกับชายที่ซื่อตรงและดีขนาดนี้ ไม่อย่างนั้น..... ถ้าเจอคนอื่น เธอถูกเขากลืนกินไปตั้งนานละ
.......
เช้าวันรุ่งขึ้น ธามนิธิที่แทบจะไม่ได้นอนเลยทั้งคืนก็ตื่นมาแต่เช้า
ในขณะที่เขาตื่นนอน ก็พบว่าปาณีตื่นก่อนแล้ว เธอสวมผ้ากันเปื้อน กำลังทำอาหารเช้าอยู่ในครัว ตั้งใจมาก
“ทำไมตื่นเช้าจัง?” ธามนิธิรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...