นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 70

คุณเหนือมาส่งฉันที่คอนโดท่าทางของเขาดูอิดออดไม่อยากจะกลับ แถมยังไม่ยอมปลดล็อกรถให้ฉันลงอีกต่างหาก

“คุณเหนือคะ….”

“ฉันอยากนอนกับเธอ”

“รินบอกว่าไม่ได้ไง ฟังรินบ้างสิคะ”

“เอาแบบนี้ ให้ฉันนอนกับเธอวันเว้นวันก็ได้”

ฉันได้แต่ถอนหายใจพรืดใหญ่แล้วก็รู้สึกแปลกใจที่คุณเหนือมีท่าทางเหมือนจะติดฉันงอมแงมขนาดนี้

“เมื่อก่อนคุณเหนือไม่ได้อยากนอนกับรินแบบนี้นี่คะ”

“ตอนนี้กับเมื่อก่อนมันเหมือนกันหรือไง”

“รู้ตัวมั้ยคะว่าคุณเหนือเปลี่ยนไปมากขนาดไหน”

“รู้! แล้วฉันติดเมียมันผิดตรงไหน ?” คุณเหนือถามกลับอย่างหาเรื่อง

ใบหน้าของฉันมันเห่อร้อนขึ้นมาเมื่อได้ยินคุณเหนือพูดคำว่าเมีย บ้าจริง! ทำไมฉันถึงใจเต้นแรงทุกครั้งที่เขาพูดคำนี้นะ

“วันเว้นวัน เธอโอเค ?”

ใครจะไปทนไหว! ฉันคนหนึ่งที่ทนไม่ไหวกับสายตาออดอ้อนของคุณเหนือแบบนี้ เขามองด้วยสายตาแบบนั้นแล้วฉันจะกล้าปฏิเสธได้ยังไงเล่า

“ก็ได้ค่ะ”

“รู้ไหมว่าเธอต้องให้ฉันมานอนที่ห้องบ่อยๆ น้องสาวของเธอจะได้ชิน” คุณเหนือพูดด้วยเหตุผล แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเขากำลังหาเหตุผลมาอ้างเพื่อได้นอนกับฉันมากกว่า

“คืนนี้ห้ามทำอะไรเกินเลยนะคะ รินเหนื่อย”

“เหนื่อยอะไร ตอนทำฉันก็เป็นคนทำ” คุณเหนือตอบกลับมาหน้าตาย ส่วนฉันนี่สิมันรู้สึกอายจนหน้าแดงหมดแล้ว

#ภายในห้อง

เข้ามาให้ห้องก็เห็นนาลินกำลังนั่งดูทีวีอยู่ ก่อนที่เธอจะหันมามองฉันกับคุณเหนือ ฉันจึงหันไปบอกคุณเหนือ

“เข้าไปรอรินในห้องก่อนนะคะ” คุณเหนือพยักหน้าตอบ เขาไม่พูดอะไรตอบก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนอย่างว่าง่าย

หลังจากที่คุณเหนือเดินไปแล้วฉันก็มานั่งข้างๆ กับนาลิน เธอทำเป็นนั่งดูทีวีทำเหมือนว่าฉันเป็นเพียงอากาศ

“นาลินคือพี่…”

“พี่รินเลือกผู้ชายนี่คะ จะสนใจหนูทำไม”

“พี่ไม่อยากให้เธอคิดแบบนั้น”

“ก็เห็นๆ อยู่” นาลินหันมาจ้องหน้าฉันเขม็ง “เมื่อวานหนูพูดไปแล้ว แต่พี่รินก็ยังจะสานต่อ จะให้คิดยังไงล่ะคะ”

“พี่รักเขานาลิน อย่าให้พี่ต้องเลือกเลย พี่ไม่สามารถเลือกได้”

“อย่างนั้นหรอคะ”

“ไม่ใช่ว่าพี่ไม่ทำตามที่เธอพูดแล้วพี่จะไม่รักเธอ”

“หยุดพูดเถอะค่ะหนูไม่อยากฟัง”

“พี่เจอกับคุณเหนือก่อนที่เธอจะเจอเขา ความสัมพันธ์ของพี่กับเขามันเลยเถิด พร้อมกับความรู้สึกก่อนที่เธอจะเจอเขาอีกนะนาลิน”

“……” นาลินเงียบแล้วเบือนหน้าหนี

“พี่อยากให้เธอเข้าใจ ถ้าเธอเป็นแบบนี้พี่ก็ไม่สบายใจ”

“จะให้หนูเข้าใจว่าคุณเหนือเขารักพี่ริน เขารังเกียจหนูแบบนั้นใช่มั้ยคะ”

“นาลิน คุณเหนือไม่ได้รังเกียจเธอเลยสักนิด เขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง”

“แต่หนูไม่ได้อยากเป็นน้องสาว!!” ครั้งนี้นาลินตวาดเสียงดังใส่หน้าฉัน มันทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมา

“พี่ไม่อยากให้เราสองพี่น้องต้องมามีปากเสียงกันเพราะเรื่องนี้นะนาลิน เธอจะเกลียดพี่เพราะคุณเหนืออย่างนั้นหรอ อึก”

“…….”

แต่!! หัวใจดวงน้อยของฉันมันก็กระตุกวูบเมื่อได้ยินคำพูดของคุณเหนือ ในตอนนี้เขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่

( จะเอาเท่าไหร่ ฉันจะโอนให้ )

ในตอนนี้รู้สึกเหมือนมีของแข็งฟาดเข้ามาที่ใบหน้าแรงๆ มันชาหนึบไปหมด

คุณเหนือพูดจากนั้นเขาก็ทิ้งมวนบุหรี่ลงแล้วหันหน้ามา เมื่อเห็นว่าฉันยืนมองอยู่เขาก็แสดงสีหน้าที่ตกใจออกมา ก่อนจะรีบกดวางสาย

“มะ มาตั้งแต่เมื่อไหร่”

“ถ้าคุณเหนือยังเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นไว้อยู่ก็ไม่ควรคิดอยากจะจริงจังกับรินนะคะ ให้รินอยู่สถานะเดิมมันคงดีกว่า”

คุณเหนือถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาเดินมาหาฉัน แต่ฉันเลือกที่จะถอยหนี มันเสียความรู้สึกมากๆ ที่ต้องมารับรู้อะไรแบบนี้

“ฟังฉันหน่อยได้มั้ย”

“จะให้รินฟังอะไร ได้ยินเต็มสองหูขนาดนั้น”

“ฉันยอมรับว่าคุยกับผู้หญิงที่ฉันเคยเลี้ยงดูจริง”

“ออกไปเลยนะคะ รินไม่อยากเห็นหน้าคุณเหนือ” ฉันตวาดบอกเขาเสียงดัง แล้วก็จะเดินหนี แต่ถูกคุณเหนือคว้ามือมาโอบเอวแล้วดึงตัวฉันมาสวมกอดแนบชิดกับตัวเองแน่น

“ฟังฉัน!!” ครั้งนี้คุณเหนือพูดเสียงดุ “มันไม่ได้มีอะไรแบบที่เธอคิดทั้งนั้น”

“แล้วมันยังไงล่ะคะ ทำไมต้องคุย ทำไมต้องโอนเงินให้ ตอนนี้คุณเหนือมีแค่รินจริงๆ หรือเปล่ารินชักจะเริ่มสงสัยแล้วสิ”

“ฉันไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นมาสักพักแล้ว ถ้าเธอสังเกตก็จะรู้ว่าที่ฉันพูดไม่ได้โกหก”

“……”

“แล้วที่ฉันต้องโอนเงินให้ก็เพราะผู้หญิงคนนั้นโทรตื้อไม่เลิก ฉันรำคาญก็เลยโอนให้ไป”

ฉันเงียบเพื่อฟังทั้งหมดที่คุณเหนือพูด น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง มันทำให้อดที่จะเชื่อไม่ได้

“สายเปย์แบบนี้ไงคะผู้หญิงถึงได้ติด”