นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 186

แต่สิ่งนี้ก็ยังทำให้เธอเสียโอกาสในการเข้าสู่ บริษัท ของตระกูลถางด้วย

"คุณปู่ ฉันเลิกชอบสวี่ฉางอัน แล้ว เขาเพิ่งพาผู้หญิงคนนั้นกลับบ้านและผู้หญิงคนนั้นก็คือถางเมิ่งหรู"

น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาราวกับว่าเธอมองเห็นทุกสิ่งผ่านดวงตาของเธอก็สงบลงอย่างมาก

ผู้เฒ่าชะงักหน้าคิดอะไรบางอย่างและยื่นไม้เท้าอย่างโกรธ ๆ " นั่นมันเด็กผู้หญิงนอกกฎหมายนี้ ยัยโง่ ! เรียกแกกลับมา คนอย่างนั้นจะอยูในตระกูลถางได้ไง!!"

ปากของ ถางเมิ่งหรู โค้งงออย่างเงียบ ๆ และไม่ตอบอะไรต่อ

"สวี่ฉางอัน ก็เกินไปอยู่ ฉันจะดูว่าพวกคุณควรจะหย่าโดยเร็วที่สุด แม้ว่าคุณจะเพิ่งแต่งงาน ก็หย่ากัน

หากคุณหย่าร้างคุณจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ก็เถอะ แต่ก็ดีกว่าที่จะยึดมั่นในชะตากรรมที่ผิดบาปนี้ "

"คุณปู่ ฉันคิดออกแล้ว ฉันจะไม่หย่า แต่ฉันไม่หย่าเพราะฉันลืม สวี่ฉางอีน ไปไม่ได้ฉันแค่อยากให้ตัวเองจำบทเรียนในครั้งนี้ไว้ว่าผู้ชายจะไม่มีวันเชื่อถือได้ ตอนนั้นฉันผิดจริงๆ ส่วน ถางเมิ่งหรู ฉันจะจัดการเธอเอง "

ผู้เฒ่าพอใจกับการเปลี่ยนแปลงของเธอมาก และพยักหน้าใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโล่งใจ

หลังจากเกลี้ยกล่อมผู้เฒ่าปากของถางจิงหรานก็โค้งลงและเธอก็รีบไปหาหนิงหยู่ทันที

หนิงหยู่สามารถมองเห็นความซีดเซียวหลังการแต่งหน้าของเธอได้ในพริบตา เป็นหว่งมาก"จิงหราน คุณได้พบคุณปู่ของคุณยัง ต่อไปคุณต้องฟังฉันอย่างระมัดระวัง อย่าทำตัวโง่ ๆ กับตัวเองอีก"

ความแค้นที่ถูกระงับไว้ของถางจิงหรานก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งเธอโกหกผู้เฒ่าเมื่อครู่นี้อันที่จริงเธอไม่ต้องการหย่าร้าง เพราะเธอลืมสวี่ฉางอันไม่ได้

เธอจะทรมานทำร้ายกันกับเขาไปจนตาย!

"แม่ ฉันได้ยินมาว่าวันนี้คุณพ่อจะธุรกรรมวันนี้ใช่มั้ย?"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้มุมตาและคิ้วของหนิงหยูก็มีความภาคภูมิใจขึ้น

"ใช่ ครั้งนี้พ่อของคุณโชคดีมากและคนด้านบนก็ยอมรับความโปรดปรานของเขาทันทีเมื่อข้อตกลงสิ้นสุดลงผู้เฒ่าจะมอบอำนาจและจากนั้นตระกูล ถาง ก็จะเป็นของเรา"

มุมปากของ ถางจิงหรา โค้งลง คุณปู่เชื่อใจพ่อของเธอและพ่อก็มีลูกสาวแค่เธอเท่านั้น ดังนั้นตรกูลจะเป็นของเธอในอนาคตโดยธรรมชาติ

สือฮว่า ใช้อะไรในการต่อสู้กับเธอ แม่ของเธอพูดถูก สือฮว่าเป็นเพียงถังขยะที่ยึดติดกับผู้ชายคนหนึ่ง

เมื่อถึงเวลาก็จะเล่นงานเธอให้ตายอย่างช้าๆ!

อย่างไรก็ตามแม่และลูกสาวรอจนถึงตอนบ่าย แต่ข่าวที่รอมากลับเป็นข่าวที่ว่าถางโจวถูกจับ

สำหรับอาชญากรรมที่เฉพาะเจาะจงนั้นยังไม่ได้รับการสืบทอดและอาจเกี่ยวข้องกับการรักษาความลับ

ผู้เฒ่าถางไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไปและไปที่นั่นด้วยตัวเอง แต่ก่อนออกเดินทางตำรวจก็ได้มาที่บ้านตระกูลถางและล้อมรอบทั้งสามชั้นทั้งภายในและภายนอก

ผู้เฒ่าถางเป็นคนที่มีพลังมหาศาลตอนหนุ่มๆ เรื่องแบบนี้จะทนได้ยังไงกัน แต่ท่าทีของตำรวจไม่แยแสจริงๆและเขาพบสิ่งต่างๆมากมายจากในห้อง

เมื่อหนิงหยู่เห็นสิ่งที่ตำรวจนำออกไป ลางสังหรณ์ไม่ดีก็ปรากฏขึ้นที่คิ้วของเธอ

ก่อนที่ถางโจวจะบอกว่าเขาต้องการทำธุรกิจขนาดใหญ่กับนักธุรกิจชาวต่างชาติที่ร่ำรวยและบอกเธอว่าอย่าบอกใครโดยบอกว่าจะเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์สำหรับผู้เฒ่า

เขาเดินทางออกนอกประเทศหลายครั้งระหว่างทางและเข้าร่วมกับนักธุรกิจที่ร่ำรวยที่นั่นและสิ่งที่ตำรวจนำไปเป็นเพียงสัญลักษณ์ของถางโจวและนักธุรกิจที่ร่ำรวย

หนิงหยู่ขาอ่อนแรงเล็กน้อย นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ดูเหมือนว่าปัญหาจะร้ายแรงมาก

ในช่วงบ่ายมีข่าวออกมาว่าถางโจวถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ส่วนความผิดนั้นยังไม่ได้รับการประกาศ

ผู้เฒ่าถางมีเส้นอยู่และในไม่ช้าเขาก็ส่งคนไปพบอย่างชัดเจน

ปรากฎว่าถางโจวและกองกำลังต่างชาติอยู่ในธุรกิจอาวุธและบังเอิญใช้พิมพ์เขียวลับที่รัฐเก็บรวบรวมพิมพ์เขียวนี้เป็นผลมาจากการวิจัยเป็นเวลาสามปีโดยผู้เชี่ยวชาญมากกว่าหนึ่งโหล ว่ากันว่าจุดประสงค์ คือการศึกษาอาวุธตรวจการณ์ขั้นสูงที่สุดในโลกที่ใช้ในการตรวจสอบประเทศใกล้เคียงหลายแห่ง แต่ ถางโจว ใช้สิ่งนี้เพื่อทำข้อตกลงกับผู้อื่นโดยขอราคา 1 หมื่นล้าน

เขาใช้ความลับแลกกับเงิน1หมื่นล้าน! !

ผู้เฒ่าไม่เคยฝันมาก่อนว่าถางโจวกล้าถึงขนาดกล้าขโมยของ ของประเทศ!

เขาโกรธจนแทบจะเป็นลมและในที่สุดคนฝั่งนั้นก็ยอมให้เขาไปเยี่ยมที่เรือนจำ

เพียงวันเดียวถางโจวดูเหมือนจะอายุจะแก่ลง10ปี เมื่อเห็นเขา เขาก็ตบกระจกอย่างรับ" พ่อ พ่อ ฉันถูใส่ร้าย! ผมไม่ได้ทำแบบนั้นจริงๆ !!!"

ถ้าไม่ใช่เพราะกระจกตรงกลางผู้เฒ่าแทบรอไม่ไหวที่จะตบเขาโดยตรง!

"ไอ่ชั่ว! ไอ่ชั่วเอ๋ย! ของประเทศแกก็กล้าขโมย! เเกกล้านัก! เเกกล้านักจริงๆ!"

ดวงตาของถางโจวเป็นสีแดงเข้มและเขาก็คุกเข่าลงโดยตรง" พ่อ คุณต้องเชื่อฉันว่าภาพวาดนั้นไม่ได้ขโมย นั้นเป็นสิ่งที่ฉันเก็บได้ ตอนนั้นฉันคิดว่าสิ่งที่วาดบนภาพมันค่อนข้างดี ก็เลยให้คนมาเช็คดู อีกฝ่ายก็บอกว่ามันอาจจะเป็นอาวุธชนิดใหม่บัง และเอิญมีคนจากต่างประเทศมาหาฉันเขาบังเอิญเห็นรูปวาดและบอกว่าเขายินดีที่จะใช้จ่าย 1 หมื่นล้านเพื่อซื้อมัน ได้เงิน1หมื่นล้านโดยเปล่าประโยชน์ แน่นอนฉันเห็นด้วย ฉะนั้นฉันได้พบกับนักธุรกิจที่ร่ำรวยหลายครั้งก่อนและหลังและฉันไม่คาดคิดว่าภาพวาดนี้จะไหลออกมาจากห้องเก็บเอกสาร "

ผู้เฒ่าถางรู้สืกเพียงหวังดีกับเขา ลูกชายคนนี้อาจใจร้อนเกิน ที่ไหนจะมีโชคดีๆอย่างเปล่าประโยคล่ะ!

เขาตั้งกับดักไว้ทีละวงและยังเจาะเข้าไปในนั้นอย่างโง่เขลา โดยไม่หันกลับมามอง

"ฉางอัน! ฉางอัน! ทั้งใจแกมีแค่สวี่ฉางอันเหรอ! แกเคยคิดถึงพ่อแกบ้างไหม! พ่อของคุณถูกคนอื่นใส่ร้าย! ถ้าฉันเดาไม่ผิด เรื่องครั้งนี้ต้องเกี่ยวกับตระกูลฮ่อ เพราะพ่อของแกเคยฉันบอกฉันว่านักธุรกิจที่ร่ำรวยรู้จักใบหน้าของ ฮ่อฉวนสือ และต้องเป็นเรื่องที่พวกเขาสามัคคีกันและใส่ร้ายพ่อของแกแน่! "

ถางจิงหราถูกหน้าอย่างรุนแรงและไม่กล้าที่จะตอบสนอง

หนิงหยู่ ได้กลืนความโกรธเก็บกดจากตระกูลถาง นิสัยของเธอนั้นอายุอย่างถางจิงหรานจะสามารถเทียบได้ไง

"จิงหราน ปู่ของคุณทำสิ่งต่างๆเด็ดขาดมาก แต่เขาก็ยังมีความรักต่อคุณอยู่ จากนั้นเขาจะส่งคุณเข้า บริษัท ตราบใดที่คุณประพฤติดีตระกูลถาง จะยังคงเป็นของคุณไม่เช่นนั้นคุณจะรอจนกว่าญาติอื่น ๆ เหล่านั้นมีสิทธิ์พูดในตระกูลถาง สองแม่ลูกเราก็จะไม่มีชีวิตที่ดีได้ ญาติตระกูลถางมีคนหลากหลายและพวกเขาเฝ้าดูมานานแล้ว ไม่ต้องห่วง พ่อของคุณมีคนสนิทอยู่ใน บริษัท แล้วจะมีคนมาช่วยคุณเอง"

ถางจิงหรานปกปิดใบหน้าของเธออย่างเงียบ ๆ โดยไม่พูดอะไร

อารมณ์ของ หนิงหยู่ ทรุดลงทันทีกอดเธอและเริ่มร้องไห้" อย่าโทษแม่นะ คุณถูกเอ็นดูโดยเรามาตลอดหลายปีที่ผ่านมาและคุณก็ไม่รู้ถึงความอบอุ่นและความเย็นชาของผู้คนในตระกูลใหญ่ ปู่ของคุณมีไม่พอใจฉันแต่แรก ถ้าไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ฉันคงถูกไล่ออกจากตระกูลถางนานล่ะ จิงหราน ถ้าปล่อยใหเญาติอื่นๆได้ตระกูลถาง ไม่เพียง แต่สือฮว่าเท่านั้นใครๆก็สามารถมาเหยียบหัวเราได้ คุณจะทนได้ไหม!"

"ฉันรู้แล้ว แม่"

เสียงของถางจิงหรานแผ่วเบา แต่ดวงตาของหนิงหยู่กลับมืดมน

เธอเข้าใจลูกสาวคนนี้ ถ้าเธอไม่ตื่นขึ้นมาจริงๆเธอจะยังคงจดจ่ออยู่กับสวี่ฉางอัน และจะไม่มีวันปล่อยไปง่ายๆ

ถ้าเป็นแบบนี้ ก็อย่าโทษเธอโหดร้าย

ถางจิงหรานเฝ้าอยู่ที่นี่จนถึงตอนเย็น เธออยากโทรหา สวี่ฉางอันมาก ในเวลานี้เธอต้องการอ้อมกอดที่อบอุ่น

เมื่อคิดได้ว่าตอนนี้สวงี่ฉางอันคงกำลังอยู่กับถางเมิ่งหรู และหัวใจของเธอก็รู้สึกเสียวซ่าอีกครั้ง

ตอนสิบโมงเย็นเธอปลอบหนิงหยู่และขับรถกลับบ้านด้วยตัวเอง

เมื่อผ่านสี่แยกรถบรรทุกคันหนึ่งพุ่งเข้าหาเธอและกระแทกรถของเธอไปข้างๆ

ด้านหน้าของรถได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและเริ่มมีควันออก

เธอรีบออกจากรถและต้องการโทรหาตำรวจ แต่ทันทีที่เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาชายสี่ห้าคนก็เดินมาหาเธอ พวกเขาเตะโทรศัพท์ในมือของเธอทิ้งและข่วนผิวหนังที่ด้านหลังมือเธอ

"พวกแกจะทำอะไร?!"

ถางจิงหรานจับมือของตัวเองและก้าวถอยหลังและตื่นตระหนกบนใบหน้าของเธอ

"คุณคือถางจิงหรานใช่ไหม คุณเองที่ส่งคนไปไล่ฆ่าคุณหนูสือครั้งที่แล้วใช่มั้ย?"