นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 198

ภาพถ่ายแสดงความพัวพันระหว่าง ฮ่อเจิง และศาสตราจารย์คนนั้น อ่อเจิงในนี้ ยังเด็กมากและภาพถ่ายเหล่านี้มีอายุที่แน่นอน และขอบก็จะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้ว

"ผู้เฒ่า ตอนนี้ที่ฮ่อเจิงตัดความสัมพันธ์กับตระกูลฮ่อไม่ใช่เพราะฉัน แต่เป็นเพราะผู้ชายแก่ในรูปถ่ายนี้ เธอรู้ว่าพวกคุณจะไม่เห็นด้วยที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอยี่สิบปี เธอจึงผลักฉันออกบัง ฉันไม่มีภูมิหลังและฉันยังคงเป็นลูกน้องภายใต้ของศาสตราจารย์ ศาสตราจารย์ถือสิทธิในชีวิตและความตายของฉันไว้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการควบคุมฉันมันง่ายมากที่พวกเขาจะควบคุมฉัน ฮ่อเจิง นำ ฉันมาที่บ้านตระกูลฮ่อ และบอกว่าเขาต้องการแต่งงานกับฉัน จริงๆแล้วกำลังเบี่ยงเบนความสนใจของพวกคุณ ไม่อย่าให้พวกคุณพบคนรักของเขาที่ซ่อนด้านหลัง จากนั้นเธอก็ตัดความสัมพันธ์กับพวกคุณ ดังนั้น เธอแอบคุยกับศาสตราจารย์อย่างลับๆศาสตราจารย์เป็นคนหน้าซื่อใจคด โทษต้องโทษฮ่อเจิง ตอนนั้นที่หลงรัก และแยกถูกผิดไม่ออก "

พานเยว่ พูดอย่างมีระเบียบและคล่องแคล่ว

นี่คือผลการฝึกของ สือฮว่า หาก พานเยว่ ได้รับอนุญาตให้มาด้วยตัวเองเขาจะเริ่มพูดติดอ่างโดยไม่พูดอะไรไม่ออกสักคำ

ยิ่งคุณพูดติดอ่างมากเท่าไหร่คนก็จะจับข้อผิดพลาดได้ง่ายขึ้น ดังนั้น สือฮว่า จึงวางแผนทุกอย่างไว้ล่วงหน้าสำหรับเขา

ผู้เฒ่าบีบไม้ค้ำยันแน่นและมองไปที่ ฮ่อเจิง

ฮ่อเจิง ตัวแข็งและคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับเสียง"พัฟ"

"คุณพ่อ คุณอยากจะเชื่อใจคนนอกมากกว่าฉันเหรอ ฉันจะทำเรื่องอุกอาจเช่นนี้ได้อย่างไร! เห็นได้ชัดว่าพานเยว่ถูกคนสั่งมาเพื่อจะมาใส่้ายฉัน!"

ฮ่อเจิง พูดพร้อมชี้นิ้วไปที่ สือฮว่า"และคนที่สั่งคนนี้ก็คือ สือฮว่า! ไอ่เลวนี้ไม่พอใจฉันมานานแล้ว! ตอนนั้นเธอต้องการเลื่อนขั้น เธอเลยได้ตีสนิทกับลูกชายของฉันและฉันไม่เห็นด้วยกับการที่เธออยู่กับฉางอัน เธอก้เลยแค้นมาตลอด พ่อ อย่าไปเชื่อเลย !! "

ดวงตาของ ฮ่อเจิงเป็นสีแดงด้วยความเกลียดชังเธอมั่นใจอย่างยิ่งว่า สือฮว่า ไปตามพานเยว่มาเอง!

ไอ่เลวนี้สามารถหาพานเยว่ได้ ซึ่งเก่งมากจริงๆ!

ฮ่อเซิ่งกั๋ว มองไปที่ สือฮว่า หวังว่าเธอจะอธิบายได้

สือฮว่า ยืนขึ้นใบหน้าของเขาสงบ

"คุณปู่ฮั่ว ฉันได้หาพานเยว่มาก็จริง ฉันก็ได้เพิ่งรู้เรื่องเหล่านี้เมื่อไม่นานมานี้เอง ลุงพานเป็นเพื่อนบ้านของฉันตอนเด็กๆ ฉันไม่สามารถเฝ้าดูสิ่งที่ไม่ยุติธรรมเช่นนี้เกิดขึ้นกับเขาได้ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาถูกกักขัง การเฝ้าระวัง ตกงานและถูกบังคับให้ซ่อนตัวในชิงซือเซี่ยง เขาเต็มไปด้วยความสามารถ แต่ไร้ประโยชน์ ฉันแค่รู้สึกไร้ค่าสำหรับเขา "

ฮ่อเจิงหัวเราะเยาะเย้ยเมื่อได้ยินเช่นนี้

"เหอะ เหอะ สือฮว่า สิ่งที่คุณพูดนั้นดีเหมือนกว่าการร้องเพลงเลย ที่คุณจะช่วยพานเยว่ เพราะคุณเกลียดฉัน!"

"ฉันเกลียดคุณก็จริง ตอนแรกคุณพูดเรื่องเลวร้ายทั้งหมดต่อหน้ายายฉันซึ่งทำให้ยายของฉันต้องป่วยนอนอยู่บนเตียง จากนั้นคุณก็ฆ่าครูของฉัน ฉันจะไม่เกลียดคุณได้อย่างไร ฮ่อเจิง ฉันบอกคุณแล้วว่าถ้าทำชั่วมากเกินไปคุณจะถูกลงโทษ"

ฮ่อเจิง รู้สึกเย็นชาเมื่อมองในดวงตาของเธอไม่สามารถพูดอะไรเพื่อหักล้างได้ในขณะนี้เธอทำได้เพียงแค่บีบน้ำตาคุกเข่าลงบนพื้นร้องไห้เสียงแหบ

"พอแล้ว!"

ฮ่อเซิ่งกั๋ว ขยี้คิ้วของเขาและมองไปที่ พานเยว่ "นายพูดต่อเลย"

พานเยว่ ดีใจมาก ตราบใดที่ผู้เฒ่าเต็มใจที่จะรับฟังเรื่องนี้ก็ถือว่าเสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

"ผู้เฒ่านี่คือวิดีโอที่ฉันบันทึกไว้ในตอนนั้น ตอนนั้นฉันมีลางสังหรณ์ว่าฉันอาจถูกคุกคามในอนาคตดังนั้นฉันจึงต้องการรวบรวมหลักฐานเพิ่มเติมหลังจากที่ศาสตราจารย์และ ฮ่อเจิง แต่งงานกัน ตัวตนที่แท้จริงก็เปิดเผยอย่างสมบูรณ์ ชกต่อยและเตะเธอ ในเวลานั้นความสัมพันธ์ของฮ่อเจิง กับเขาไม่มีการปกปิด สำหรับเรื่องนี้ฉันก็ังถูกญาติ ๆ เยาะเย้ยว่าฉันรู้ว่าภรรยาของตัวเองกำลังนอกใจและยังคงเฉยเมยอยู่ ในความเป็นจริงฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับพานเยว่เลย

เมื่อ พานเยว่ พูดเช่นนี้ เขาอาจจะนึกถึงเรื่องเศร้าก่อนหน้านี้และเสียงของเขาก็แหบแห้ง

"ในตอนที่ยังไม่ได้ไปรับใบสมรสกับเธอ ได้พบกันเพียงไม่กี่ครั้งเอง ฮ่อเจิงได้ติดต่อกับ สวี่เม้าซง สามีคนปัจจุบันของเธออย่างที่ทุกคนทราบสวี่เม้าซง เป็นคนที่มีชื่อเสียงในแวดวงทนายความในเวลานั้นและ ศาสตราจารย์คงไม่อยากยั่วโมโหเขา ก็เลยไม่กล้าทำอะไร ต่อมาไม่รู้ทำไมก็ได้หายไปจากจิงตู คนเดียวที่รู้เรื่องนี้คือฉันยกเว้น ฮ่อเจิง ดังนั้นฉันจึงอาศัยอยู่ในเงามืดของ ฮ่อเจิง โดยถูกขัดขวางโดย เธอได้รับปริญญาบัตรจากโรงเรียนที่มีชื่อเสียงทุกที่ แต่ฉันหางานเพื่อดำรงชีวิตตัวไม่ได้ด้วยซ้ำ "

ฮ่อเซิ่งกั๋ว เห็นวิดีโอขาวดำด้วยสายตาที่เฉียบคม

พานเยว่ ยืดหลังของเขาตรงด้วยความเกลียดชังและความรังเกียจในสายตาของเขา

"สิ่งเหล่านี้ถูกยึดโดยนักสืบส่วนตัวของฉันตอนนั้นฉันทำงานเรียนหนังสือและมีเงินออมอยู่บ้าง ซึ่งเป็นหลักฐานที่อีกฝ่ายขอให้ฉันเก็บ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าการสนับสนุนของฮ่อเจิง นั้นใหญ่มากและไม่มีทางอุทธรณ์ โชคดีที่เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้พบกับ สือฮว่า "

มีวิดีโอเป็นหลักฐาน เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ปฎิเสธไม่ได้เเล้ว

ร่างกายของฮ่อเจิง อ่อนตัวลงอย่างกะทันหันและทรุดตัวลงบนพื้น

ใบหน้าของ พานเยว่ดูทรุดโทรมมากและเขาก็พูดด้วยความเคารพ

"ผู้เฒ่า ฉันไม่ขออะไร ฉันหวังแค่ว่า ฮ่อเจิงจะหยุดห้ามฉันได้ ฉันต้องการหางานทำแทนที่จะซ่อนตัวอยู่ใต้หลังคาของคนอื่นต่อไป"

ฮ่อเซิ่งกั๋วกดริมฝีปากของเขาแน่นดวงตาที่คมเหมือนมีดจิ้มตรงไปที่ ฮ่อเจิง

ร่างกายของ ฮ่อเจิง สะดุ้งและเขากำลังจะถอยหนีอย่างต่อตัน แต่มันก็สายเกินไป

หลังจากที่เธอพูดจบเธอก็รู้สึกได้ว่าลมหายใจของชายคนนั้นแย่มาก

"แน่ใจไหม?"

เสียงของ ฮ่อฉวนสือ นั้นแหบแห้งหมัดของเขากำแน่นดวงตาของเขาเป็นสีแดงเข้มและเขาต้องการที่จะทำให้ สือฮว่า ตายในตอนนี้!

เธอให้กำเนิดลูกกับชายอื่นจริง! มันคือ สวี่ฉางอัน หรือเปล่า?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ความรุนแรงก็เกิดขึ้นในร่างกายและดูเหมือนว่ามันกำลังจะถูกระงับ

"ฉันดูไม่ผิด ฉันบอกว่าแล้วไม่มีใครเข้าใจความรู้ด้านนี้ดีไปกว่าฉัน"

น้ำเสียงของหมอหญิงมีความมุ่งมั่นมากและเธอก็พูดด้วยความเคารพเมื่อคิดถึงบางสิ่ง

"ท่านประธานฉันอาจจะพูดตรงไปบ้าง แต่ฉันก็ยังหวังว่าคุณจะฟังได้ ฉันไม่แน่ใจว่าคุณหนูสือได้สูญเสียความทรงจำของเธอหรือไม่ เรื่องนี้ฉันไม่มั่นใจ เพราะเธอนั้นก็ทำตัวเหมือนคนทั่วไปมากเกินไป และฉันก็ได้เเอบตรวจชีพจรของเธอ และชีพจรของเธอคงที่มากไม่เหมือนกับว่าร่างกายที่เคยมีแผลเก่ามาก่อน ดังนั้นเธอจึงอาจสูญเสียความทรงจำนี้ไปโดยไม่ได้ตั้งใจก้ได้ หรือไม่ก็เธอโกหก แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรผู้หญิงคนนี้ก็ไม่มีสิทธิที่จะ ยืนเคียงข้างคุณ ฉันไม่ได้ดูถูกภูมิหลังของเธอ แต่การที่เธอให้กำเนิดลูกมาก่อน ในที่สุดก็จะกลายเป็นหนามยอกอกในใจคุณท่านประธานคุณอาจจะยังรับได้ แต่ตราบใดที่ความรักนี้เพิ่มขึ้น หนามนี้ก็จะยื่นออกมาเป็นระยะ ๆ เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะกลายเป็นคนขี้สงสัยมากและมันจะเจ็บปวดกว่าตอนนี้เป็นพันเท่า "

ฮ่อฉวนสือ หลับตาลงอย่างช้าๆและข่มตาลง"เด็กนั่นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?"

หมอหญิงขมวดคิ้วและส่ายหัวช้าๆ"ฉันไม่รู้เรื่องนี้ เพราะมีความเป็นไปได้มากมายสำหรับการผ่าตัดคลอด ไม่ว่าจะเป็นเด็กเกิดหรือคลอดก่อนวันกำหนด ทารกที่คลอดออกมาคือทารกตายในครรภ์ ต้องการที่ช่วยเหลือผู้ใหญ่ ทำแท้งเพื่อช่วยชีวิตผู้ใหญ่ไว้ นี้คงมีแค่คุณหนูสือที่รู้เองล่ะ แต่ฉันคิดว่าท่าทีของคุณหนูสือจะไม่บอกความจริงกับคุณดังนั้นท่านประธานบางสิ่งยังคงหยุดการสูญเสียได้ทันเวลา "

ดวงตาของ ฮ่อฉวนสือ เป็นน้ำแข็งและเต็มไปด้วยหิมะและสถานที่บางแห่งในใจของเขาก็ยิ่งร้าว

เขาคิดว่าเธอจะเป็นดอกไม้บนผืนดินที่แห้งแล้งของเขาสัมผัสแห่งความอบอุ่นในหัวใจของเขา แต่ความจริงก็คือเธอซ่อนมันไว้ทุกหนทุกแห่งเธอซ่อนตัวเองลึกเกินไปมากๆและยังสูญเสียตัวตนที่แท้จริงของเธอไปด้วย

"อย่าบอกเรื่องนี้กับใคร"

คำพูดคำจา สามารถทำให้คนๆนึงแตกสลายได้ ถ้าถึงตอนนั้นต่างก้พูดร้ายใส่คนละคำ สือฮว่าอาจจมตายได้

มีร่องรอยของการดูถูกที่มุมปากของเขาและการมองเห็นที่เย็นชาของเขาทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนตกอยู่ในห้องใต้ดินน้ำแข็ง

"ท่านประธาน ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่มีวันพูดไปมั่ว"