นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 327

เดิมทีฉินหยู่คิดว่าหลังจากพูดสิ่งเหล่านี้ไปแล้ว ฮ่อฉวนสือจะลงโทษสือฮว่าทันที อย่างน้อยก็ต้องไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปถึงจะถูก

แต่เธอคุกเข่าอยู่นานและอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไร

เธอเงยหน้าขึ้น พบว่าฮ่อฉวนสือกำลังถูขมับตัวเองเบา ๆ "ฮว่า ช่วยพยุงผมไปพักผ่อนหน่อย"

คนั้งนี้ที่ตื่นมาสมองนั้นเจ็บอย่างรุนแรง ดูเหมือนวิญญาณนั้นจะถูกกระแทกอย่างแรง

ใบหน้าของฉินหยู่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ สรุปว่าคนๆนี้ได้ยินสิ่งที่เธอพูดหรือเปล่า ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้!

"ท่านประธาน..."

เธอยังต้องการจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆสายตาของอีกฝ่ายก็กวาดมาและแทงไปทั้งตัวเธอ

เธอรู้ว่าตัวเองทำเกินไปแล้ว ถึงยังไงสือฮว่าคุณหญิงในบ้านหลังนี้ เธอวิพากษ์วิจารณ์แบบนี้ ประธานนั้นก็ต้องโกรธอย่างแน่นอน

แต่คนๆนี้ไม่สามารถละทิ้งศักดิ์ศรีความเป็นผู้ชายเพียงเพราะเขาชอบสือฮว่า!

เธอกัดฟันอย่างลับๆ และมีแสงเย็นวาบเข้ามาในสายตาเมื่อเธอสือฮว่าที่ไปประคองเขาอย่างเชื่อฟัง

เธอปล่อยให้ประธานล้มลงแบบนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เธออยากจะบอกเกี่ยวกับชีวิตที่เคยผ่านถิ่นทุรกันดารของสือฮว่าให้กับทุกคน! และบอกทุกคนด้วยว่าคนๆนี้ทำเรื่องเลวๆอะไรลับหลังท่านประธาน!

เธอต้องช่วยประธาน ไม่สามารถเห็นเขาถูกทำลายด้วยผู้หญิงคนหนึ่งได้!

สือฮว่าประคองฮ่อฉวนสือขึ้นชั้นบน ฮ่อฉวนสือดูเหมือนเหนื่อยมาก ครึ่งหนึ่งของร่างกายเขานั้นพิงอยู่บนตัวเธอ

หลังจากกลับไปที่ห้องนอน ฮ่อฉวนสือไม่ได้นอนอยู่บนเตียง แต่หรี่ตาและนั่งลงบนโซฟา "สิ่งที่ฉินหยู่พูดเป็นความจริงไหม？"

สือฮว่าอ้าปาก แต่พูดอะไรไม่ออก จึงทำได้เพียงพยักหน้า

"คุณคิดว่ามันเป็นผมหรือเปล่า？"

สือฮว่าลดสายตาลงและใบหน้าของเขาก็ซีดลงเล็กน้อย

ในท้องฮ่อฉวนสือรู้สึกปั่นป่วนอย่างมาก และบรรยากาศในห้องนี้ทำให้เขารู้สึกหดหู่

เขาเดินไปที่หน้าต่างและเปิดหน้าต่างออก จากนั้นถึงรู้สึกหายใจโล่งขึ้นมาเล็กน้อย

เขารู้ว่าสือฮว่าต้องมีความคิดในใจอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่พูดอะไรเลย คาดว่าน่าจะคิดทุกสิ่งต่อจากนี้ไว้แล้ว

เขาเม้มริมฝีปากพลางมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย "ผมไม่สามารถที่จะไม่สนใจมันเลยสักนิดได้จริงๆ พูดสิ่งที่คุณคิดเถอะ"

"สัญญาหย่าที่คุณลงนามทิ้งไว้ ฉันได้เซ็นมันไปแล้ว"

เสียงของสือฮว่านั้นแผ่วเบา บนริมฝีปากนั้นไม่มีสีเลือดใดๆ

รูม่านตาฮ่อฉวนสือหดลงอย่างรุนแรง เขาลืมเหตุการณ์นี้ไปได้อย่างไร

มีความเจ็บปวดผ่านเข้ามาในหัวใจของเขา ดวงตานั้นแดงก่ำ "สือฮว่า ครั้งนี้คุณไปตามหาผมด้วยตัวเองเลยหรือเปล่า？"

ถ้าเขาไปด้วยตัวเอง มันแสดงว่าในใจแธอยังมีเขาอยู่ใช่ไหม?

"เปล่า คืนนี้มีรถคันหนึ่งส่งคุณมาที่นี่ ฉันเดาว่าเป็นคนของฮ่อหมิง ฉันทำข้อตกลงกับเขา"

"ใช้ร่างกายคุณทำข้อตกลงกับเขางั้นเหรอ?"

จู่ๆ น้ำเสียงของเขาเย็นชาขึ้นมา และสิ่งที่พูดออกมาก็เหมือนกับมีดที่แหลมคมที่แทงเข้าหัวใจของสือฮว่า

อาการคลื่นไส้แบบนั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว เธอเอามือปิดปากตัวเองพลางขมวดคิ้ว แล้วรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำทันที

ฮ่อฉวนสือมองดูเธออย่างเย็นชา เห็นเธอไปอ้วกบนอ่างล้างมือ มุมปากนั้นก็กระตุกโค้งงอ "อย่าบอกผมนะว่าคุณกำลังตั้งท้องลูกของฮ่อหมิง"

มือของสือฮว่าเริ่มสั่นและใบหน้าก็ดูแย่มาก

ในตอนแรกที่ค้นพบความลับนี้ครั้งแรก เขาไม่ได้ไปยืนยันกับฮ่อเหลาเป็นอย่างแรก แต่กลับบอกกับชายอีกคน

นั่นคือตัวแทนของเขา ถ้าใช้คำพูดของฮ่อเหลามาพูด มันคือความทรงจำของเขาที่ยังไม่ถูกแบ่งชั้น มันใช้ในการสร้างความสับสนให้กับสำนักงานใหญ่ของตระกูลฮ่อ

เขาไม่ได้เป็นที่ต้อนรับในสำนักงานใหญ่ตระกูลฮ่อ และอยู่ในจิงตูจึงยังคงเก็บความลับมาตลอด ดังนั้นเขาจึงมีเวลามากพอที่จะทำเรื่องต่างๆของตัวเอง

แม้ว่าเขาจะถูกอุ้มกลับมาจิงตู แต่เมื่ออายุได้ไม่กี่ขวบก็ได้ไปต่างประเทศด้วยอาการป่วยหนัก และไม่ได้กลับมาหลายปีแล้ว ดังนั้นทางจิงตูจึงมองเขาเหมือนคนป่วยคนหนึ่ง

อาจเป็นเพราะเหตุนี้ จึงไม่มีใครถามถึงตัวตนของเขาในระยะเวลาตลอดหลายปีที่ผ่านมา และไม่มีใครรู้ว่าฮ่อฉวนสือก็คือฮ่อหมิง

แม้ว่าความทรงจำของเขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน แต่ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าเขาและฮ่อฉวนสือเป็นคนๆเดียวกัน เขาจึงสามารถเข้าใจประเด็นสำคัญหลายอย่างได้

แต่เมื่อตอนที่เขายังไม่ได้พบกับสือฮว่า เขาไม่รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงของเขาเกิดจากผู้หญิงคนหนึ่ง

เขาต้องการฆ่าบุคลิกที่เป็นฮ่อฉวนสือมาตลอดและครอบครองร่างกายนี้โดยสมบูรณ์ แต่คราวนี้ เขากลับเป็นคนเริ่มปลุกบุคลิกนี้ให้ตื่นขึ้นเอง

สำหรับฮ่อหมิงที่สมบูรณ์ก่อนหน้านี้นั้น ความรักคือการครอบงำและหล่อเลี้ยง แต่เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจบางสิ่งที่ลึกซึ้งกว่านั้น

ในตอนนี้ฮ่อฉวนสือนั้นไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี่ ดังนั้นความหึงหวงที่ควรกินยังต้องถูกกิน

เขานั่งอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน จากนั้นก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

สือฮว่ายังคงนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่ได้ถอดออก และน้ำในอ่างอาบน้ำก็เย็นมาก

ฮ่อฉวนสือใส่น้ำอุ่นลงไปใหม่ และถูเจลอาบน้ำที่มือด้วยตัวเอง ราวกับว่าจะอาบน้ำให้เธอ

"ไม่มีประโยชน์ คุณจะล้างมันกี่ครั้งก็ไม่สะอาด"

ไม่มีแสงสว่างในดวงตาของสือฮว่า ทั้งคนนั้นอยู่ในสภาวะของที่ว่าหมดอาลัยตายอยาก