นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 37

"แค่เมียน้อยคนเดียวที่คลอดลูกสาวไม่เอาถ่านและลูกชายที่เอาแต่ก่อเรื่อง บวกกับคุณผู้ชายที่ละทิ้งภรรยาตัวเอง พวกคุณก็เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบจริงๆแหละ หนูว่าคงกินอาหารมื้อนั้นไม่ลง แล้วก็อย่าโทรมาหาหนูอีกดีกว่า นั่นเป็นครอบครัวพ่อ ไม่ใช่ของหนู"

น้ำเสียงของสือฮว่านิ่งเรียบแล้วทำท่าจะวางสาย

"สือฮว่า! ลูกไม่สนใจอาการของคุณยายเลยเหรอ?!"

ในที่สุดสือเฉียงก็เปิดเผยธาตุแท้ กัดฟันพูดเสียงขู่

"หนูขอให้ตระกูลฮ่อปกป้องคุณยายแล้ว ถ้าพ่ออยากให้ตระกูลสือซวยล่ะก็ ลองส่งคนไปก่อเรื่องดูสิ"

เมื่อสือฮว่าพูดจบก็วางสายอย่างโล่งใจ

ตอนแรกเพราะอาการป่วยของคุณยาย เธอเลยโดนบังคับและไม่สามารถตัดสินใจการแต่งงานของตัวเองได้

สือเฉียงยังวางแผนอนาคตของเธอไว้อย่างดี ถ้าเธอโดนบ้านตระกูลฮ่อไล่ออกมา จุดจบคงโดนส่งไปเป็นของเล่นของพวกชายแก่เล่นสนุกแน่

ตระกูลสืออยากให้เธอทำเงินให้ได้จนหยดสุดท้าย อยากใช้ใบหน้าของเธอเพื่อแลกกับเงิน

ทำไม่ดีกับฉันไว้ก็อย่ามาหาว่าฉันใจร้าย

สือฮว่าเบะปาก ใจเธอผันผวนอย่างรุนแรง อารมณ์เธอไม่เคยรุนแรงเท่านี้มาก่อน อาจเป็นเพราะความคับข้องใจช่วงนี้มันปะทุขึ้นมา

การกดขี่ของบ้านตระกูลสือ ความไม่ชอบของบ้านตระกูลฮ่อ ความเฉยเมยของสามี การทรยศของเพื่อนและความเจ็บป่วยของคุณยาย เธอก็แค่เด็กผู้หญิงในวัยยี่สิบกว่า จะไม่สนใจได้ยังไงกัน

เธอจัดการอารมณ์อยู่สักพักและก้มมองขาของเธอ ยังมีอะไรต้องทำอีกมาก และขาต้องดีกว่านี้ถึงจะได้

ในตอนเย็น ท่านหญิงถางกลับมาอย่างหัวเสีย มองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ

"ตอนอยู่มหาลัยเธอไปไล่ตามผู้ชายงั้นเหรอ? สือฮว่า เป็นผู้หญิงนะ หรือไม่มีใครสอนให้เธอเห็นคุณค่าในตัวเอง เธอดูโพสต์ในมหาลัยเธอดู มันแพร่กระจายไปแล้ว ฉันรวมตัวกับเพื่อนๆก็รู้สึกละอายที่จะบอกว่าเธอเป็นลูกสะใภ้ของฉัน!"

ยิ่งถางหรงพูดมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้น ถ้าไม่มีคนบอกเธอ เธอคงไม่มีวันรู้

สือฮว่าดูโอนอ่อน แต่ผลคือเพื่อผู้ชายคนเดียวถึงทำขนาดนั้น!

สือฮว่านั่งอยู่บนรถเข็น ไม่รู้ว่าจะตอบกลับยังไง เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดแถบโพสต์ของโรงเรียน ซึ่งในนั้นเต็มไปด้วยข่าวเกี่ยวกับเธอ

ความรักเธอตอนนั้นโดนคนใส่สีตีไข่เพิ่มเข้าไปอีก แถมยังมีรูปเธอกับผู้ชายคนนั้นอีก

ทั้งสองดูเข้ากันได้ดีมาก

มือของสือฮว่าแข็งทื่อ มองภาพนั้นอย่างเหม่อลอย

ไม่มีรูปที่ถ่ายด้วยกันตั้งนานแล้ว เธอยอมแพ้ไปตั้งแต่เขาทิ้งเธอไปต่างประเทศแล้ว

ตอนนั้นเธอคิดว่า ตราบใดที่คนสองคนรักกันมากพอ ก็จะฝ่าอุปสรรคไปได้

เธอตั้งมั่นก้าวไปข้างหน้า แต่เขาไม่แม้แต่จะพูดอะไรสักคำและจากไปพร้อมกับผู้หญิงอีกคน

เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรี กลั้นใจฝ่าฝนตกหนักเพื่อไปหาครอบครัวเขา หวังจะได้เจอหน้าเขา เธอก็แค่อยากถามเขาว่าทำไมไม่พูดอะไรเลย แล้วก็ออกจากประเทศไปทั้งอย่างนั้น

เธอไม่ใช่สตอล์กเกอร์ แค่เขาบอกว่าไม่รัก เธอก็ไม่เข้าไปยุ่งกับเขาอีก

แต่เขาเลือกไปอย่างขี้ขลาด ความโดดเดี่ยวของเธอราวกับจะเป็นเรื่องตลก

"ทำไม รูปพวกนั้นทำให้นึกอะไรได้งั้นเหรอ สือฮว่า ถ้าเธอยังชอบเขาก็รีบไปหย่ากับลูกชายฉันสิ! อย่าให้คนนอกเข้ามา ตระกูลฮ่อเราไม่ชอบผู้หญิงไม่ดีแบบนี้! "

ถางหรงพูดแดกดันและสั่นด้วยความโกรธ

ลูกชายดีๆของเธอ จะไปแต่งกับผู้หญิงหลายใจได้ไง! มันทำให้เธอทนไม่ได้!

"คุณหญิงถาง"

น้ำเสียงของสือฮว่านิ่ง เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า "ฉันแค่ตั้งใจในความสัมพันธ์เท่านั้น ในความสัมพันธ์นี้ฉันให้ความจริงใจและไม่ทำให้ใครผิดหวัง ตอนนั้นฉันยังเด็กคิดแค่ว่าถ้าฉันตั้งใจ ไม่ว่าอะไรก็ทำได้ ไม่คิดว่าตัวเองไม่ดีอะไร ในกฎหมายก็ไม่ได้มีบอกว่าผู้หญิงไปคบใครแล้วจะกลายเป็นคนไม่ดี ไม่บริสุทธิ์ คุณหญิงถาง ฉันมีจิตสำนึก อีกอย่างเรื่องนี้ก็ผ่านไปแล้ว สามีฉันก็ดี ภายในสองปี ฉันจะไม่มีวันทำให้ตระกูลฮ่อต้องอับอาย"

อาจเป็นเพราะดวงตาของสือฮว่าใสสะอาด เธอมองอย่างอ่อนโยนและพูดแบบนี้ ไม่มีใครไม่ประทับใจ

สีหน้าของถางหรงตกตะลึงจากนั้นก็เม้มริมฝีปาก "ตอนนี้ฉันเชื่อเธอ อย่าให้ฉันจับได้แล้วกัน"

พูดจบ เธอก็ทิ้งสือฮว่าไว้คนเดียวและขึ้นไปชั้นบนคนเดียว

สือฮว่าถอนหายใจ เธอจ้องไปที่โทรศัพท์ คิ้วขมวดหรี่ตาลง เกิดเรื่องนี้ได้คงหนีไม่พ้นหนิงหวางชิง

เธอรู้สึกปวดหัว หนานสือบอกว่าหนิงหวางชิงเคยไปเจอกับสือโม่ ญาติแปลกๆพวกนั้น ก็คงเป็นฝีมือสือโม่กับสิงเหมี่ยว

พอคิดได้แบบนั้น ใหลายคนให้เธอต้องจัดการ

เริ่มที่หนิงหวางชิงเป็นคนแรกแล้วกัน

หนิงหวางชิงทำแบบนั้นไปแล้วใส่ไข่เพิ่มลงไปอีกคงใช้พวกคอมเมนต์บดขยี้เธอ

คำพูดเปรียบเสมือนมีด พวกคนโหดร้ายก็จะแทงคนอื่นอย่างไร้ยางอาย คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็ซวยไป

ถ้ายังทำแบบนี้ต่อไป คงมีผลต่อชีวิตในอนาคตของเธอแน่

"ใครคือคนที่โดนใส่ร้ายน่ะ ทำไมปิดชื่อเธอล่ะ?"

"น่าจะเป็นคุณหนูชั้นสูง หนิงหวางชิงเสร็จแน่"

วิดีโอไม่สามารถปลอมแปลงได้ ยิ่งไปกว่านั้นท่าทีของหนิงหวางชิงก็โดนถ่ายไว้อย่างชัดเจน ตอนแรกเธออยู่ในระดับสูงอยู่หรอกแต่ในที่สุดก็คุกเข่าขอความเมตตาอย่างไม่มีศักดิ์ศรี เป็นเรื่องปกติของการกลั่นแกล้ง

รวมกับเรื่องครั้งนี้ของหนิงหวางชิง ทุกคนเลยได้รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

หนิงหวางชิงคนนี้ใช้อุบายเก่าๆ ทำร้ายผู้หญิงต่อ แถมคนที่ทำร้ายยังเป็นเพื่อนสนิทเธอ สือฮว่า

"สือฮว่านี่เจอเพื่อนแบบนี้ได้ไงกัน"

"นี่ใช่เพื่อนที่ไหนกัน นี่มันดอกบัวสีขาว ทำเป็นผู้บริสุทธิ์แต่จริงเลวทราม"

"สือฮว่าออกจะสวย จิตใจดี ถูกผู้ชายทิ้งก็น่าสงสารมากพอแล้ว เรื่องมันผ่านไปตั้งนานแล้วยังโดนเพื่อนตัวเองทำแบบนี้อีก! วันหลังคบเพื่อนต้องดูดีๆซะแล้ว!"

เรื่องนี้สุ่ยวานในแถบโพสต์จิงตูมาก เพราะมีพวกลูกคนรวย คนชั้นสูงในนั้นเยอะ ข่าวนี้เลยแพร่กันอย่างรวดเร็ว

สิ่งที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงของตระกูลถาง เป็นที่ชัดเจนสำหรับทุกคน ไม่คิดว่าหนิงหวางชิงจะไม่ยอมแพ้และยังคงใส่ร้ายสือฮว่า

คุณท่านฮ่อโกรธขึ้นมาทันทีและให้แม่บ้านโทรหาตระกูลหนิง

"คุณหนิง ฉันเคยบอกแล้ว ถ้านายไม่รู้วิธีการอบรมลูกสาว ก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยอบรมเอง"

หลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อน ตระกูลหนิงก็ยังรู้สึกหวาดกลัว แต่พอมาครั้งนี้ดันเห็นสิ่งที่ลูกสาวแสนโง่เขลาทำไป ก็ตกใจแล้วรีบส่งคนไปจับตัวหนิงหวางชิงกลับมาทันที

ใบหน้าของหนิงหวางชิงไม่พอใจ จนถึงตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจ ทำไมถึงมีคนหาตัวได้ง่ายแบบนั้น

แถมวิดีโอนั่น...

พอนึกถึง เธอก็กัดฟันด้วยความเกลียดชัง ต้องเป็นสือฮว่าที่ลงวิดีโอ! ยัยบ้านั่น!

"พ่อคะ ฉันรู้ความลับของบ้านตระกูล เจ้าของที่อยู่เบื้องหลังตี้เซิ่งคือฮ่อฉวนสือ ฮ่อฉวนสือไม่ใช่คนป่วย ตระกูลฮ่อหลอกลวง! ถ้าเปิดเผยไป พวกเขาจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ปากต่อปากอย่างแน่นอน!"

"เพียะ!"

ใบหน้าหนิงหวางชิงโดนตบเข้าอย่างจัง เธอมองชายตรงหน้าด้วยความไม่เชื่อ

นี่ยังเป็นพ่อที่ตามใจเธอมาตั้งแต่เด็กๆใช่ไหม?

"หวางชิง ถ้าสิ่งที่ลูกพูดเป็นความจริง เรายิ่งไปยั่วโมโหตระกูลฮ่อไม่ได้ คืนนี้พ่อจะส่งลูกออกนแกประเทศ ให้ลูกอยู่จีนต่อต้องได้สร้างเรื่องใหญ่แน่ พ่อไม่อยากให้ตระกูลเรามาถูกทำลายเพราะลูก เรื่องอาลูกครั้งก่อน พ่อยังไม่ได้คิดบัญชีกับลูก อาลูกยังไม่ยอมมาเจอหน้าพ่อด้วยซ้ำ ลูกยังไม่ยอมแพ้อีก ไปลองดีกับตระกูลฮ่อ ก็เหมือนเอาไข่ไปตีหินนั่นแหละ!"