นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 383

หัวใจหมิงยวิ๋นสั่นอย่างรุนแรง หายใจติดๆขัดๆ

คนที่มีศักดิ์ในตระกูลหมิงที่สุด ก็คงไม่มีใครเหนือกว่าหัวหน้าตระกูลหมิงและคุณท่านหมิงแล้ว ตอนนี้ทั้งคู่กำลังรอให้เธอกลับไป เธอก็จะอยู่กับฮ่อฉวนสือที่จิงตูต่อไปไม่ได้

เธอก้มมองการ์ดเชิญในมืออยากไม่พอใจ นี่คือเธอออกแบบเอง ฮ่อฉวนสือไม่เคยถามอะไรทั้งนั้น แล้วก็ไม่ได้พาเธอไปกินข้าวที่บ้านใหญ่ด้วย แสเงให้เห็นว่าไม่อยากเจอเธอแค่ไหน

ใจเธอสั่น ด้านหนึ่งก็โกรธ อีกด้านก็กลัวการเปลี่ยนแปลงในตระกูลหมิง

ตระกูลหมิงแตกต่างจากตระกูลอื่น ตระกูลหมิงเกิดในเมืองหลวงแห่งบาป แนวคิดด้านครอบครัวนั้นอ่อนมาก

เมืองแห่งบาปต่างจากภายนอกมาก ผู้ชายมีสถานะที่สูง ก็มาจากการต่อสู้และเข่นฆ่า

ผู้ชายที่ร่ำรวยและมีอำนาจก็เล่นกับผู้หญิงตรงไหรก็ได้ เอาผู้นำของตระกูลหมิงมาพูด ผู้นำคนปัจจุบันมีภรรยาหลายคนและผู้หญิงหลายคนต่างก็ต่อสู้กันเอง เพื่อต้องการเลื่อนตำแหน่งลูกชายให้ขึ้นมาเป็นผู้นำตระกูล

อย่างไรก็ตาม ผู้นำตระกูลหมิงดูเหมือนจะชอบเธอมากตั้งแต่เด็ก และปลูกฝังให้เธอเป็นทายาทรับช่วงคนต่อไป

แรกเริ่มหมิงยวิ๋นมีความสุขมาก เธอนึกว่ามันเป็นความพยายามของเธอเองที่ได้ใจพ่อในนามของเธอ

แต่แล้วเธอก็บังเอิญรู้ว่าเธอไม่ใช่ทายาทที่แท้จริง ทายาทที่แท้จริงคือหมิงฟาน

ยิ่งตระกูลหมิงเอาเธอไว้สูงเท่าไร ตอนล้มลงมาก็มีแต่ยิ่งเจ็บมากเท่านั้น

เธอเริ่มหวาดกลัวและเริ่มหลีกหนีจากคำเยินยอคนรอบข้าง แต่เธอถูกรั้งไว้สูงเกินไปแล้ว หามีลูศรพุ่งมากทางเธอ เธอคงไปเยือนนรกแล้ว เลยยิ่งขุ่นเคืองตระกูลหมิงมากขึ้นเรื่อยๆ

ต่อมาฮ่อหมิงก็มาหาเธอ บังเอิญว่าเธอต้องการอำนาจของฮ่อหมิงพอดี ดังนั้นทั้งสองจึงร่วมมือกันอย่างมีความสุข

เมื่อหมิงฟานเตาย ตระกูลหมิงก็ไม่มีทายาทที่มีคุณสมบัติเหมาะสม เธอถึงมาได้ถึงทุกวันนี้

หมิงฟานเป็นทายาทที่ผู้นำตระกูลและคุณท่านที่ทำงานอย่างหนักเพื่อปลูกฝังมา พวกเขาใช้ความพยายามเพื่อเขาไปนับไม่ถ้วน พอเขาตาย คนที่เหลือก็ไม่มีใครสามารถเทียบกับหมิงยวิ๋นได้ เพราะงั้นผู้นำตระกูลหมิงกับคุณท่านเลยทำได้แค่ให้เธอเป็นทายาท

หมิงยวิ๋นคิดว่าฮ่อหมิงจะเก็บความลับนี้ไปตลอด ไม่คิดเลยว่าคราวนี้เธอบังเอิญไปจับคุณท่านตระกูลฮ่อ ไปจี้จุดฮ่อหมิงเข้า เขาเลยเอาเรื่องนี้ไปพูดงั้นเหรอ?

เธอก้มหน้าครุ่นคิดและพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฮ่อหมิงไม่มีทางเอาเรื่องนี้ไปพูดแน่ ยังไงเรื่องนี้เขาก็มีส่วน พูดออกไปก็คงไม่ดีต่อเขา

ตอนนี้ทุกคนเชื่อมโยงการตายของหมิงฟานมาที่เธอ เห็นได้ชัดว่าหาหมิงเป็นคนนอก เธอเองก็โทษไม่ได้

หากเธอย้อนเวลากลับไปและบอกเรื่องอาหมิงออกไปแบบไม่ได้ตั้งใจ เธอกับอาหมิงก็จะเป็นศัตรูกัน ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

หมิงยวิ๋นเห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็ต้องรีบกลับไปที่เมืองหลวงแห่งบาป

ไม่นานรถก็มาหยุดที่โรงพยาบาล เธอจะไปเยี่ยมฮ่อฉวนสือก่อน เลื่อนงานหมั้นของทั้งคู่ไปแล้วค่อยกลับเมืองแห่งบาป

ในห้องคนไข้ สายตาฮ่อฉวนสือจับจ้องที่คอมพิวเตอร์และกำลังทำงาน

เมื่อคืนเขากับกู่เฉินแอบออกไป หมอเองก็ไม่รู้

ในสมองของเขายังมีเลือดคั่ง หมอแนะนำให้เขาเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพื่อสังเกตอาการ ช่วงนี้เขาเลยไม่สามารถออกไปไหนมาไหนได้

เพราะงั้นตอนใกล้รุ่งสาง เขาเลยกลับมาที่ห้องคนไข้อีกครั้ง

ประตูห้องคนไข้ดังขึ้น และหมิงยวิ๋นก็ผลักประตูเดินเข้ามา

ตั้งแต่ที่หมิงยวิ๋นรู้ว่าสือฮว่านอนกับชายอื่น ก็อารมณ์ดีมาก แม้ว่าทางตระกูลหมิงยังมีเรื่องไม่ดีรอเธออยู่มากมาย แต่เธอก็รู้ว่าฮ่อฉวนสือเป็นคนรักสะอาดมาก

ความสะอาดแบบนี้ไม่เพียงแต่ในชีวิตเท่านั้น แต่ยังรวมถึงด้านอารมณ์ด้วย

สือฮว่ากับอาหมิง อาจพูดได้ว่าถูกบังคับ แต่คราวนี้ล่ะ? เขาจะสามารถทนผู้หญิงที่สวมเขาให้เขาครั้งแล้วครั้งเล่าได้ไหม?

เธอมั่นใจอย่างยิ่งว่าระหว่างสือฮว่ากับฮ่อฉวนสือมันจบลงแล้ว!

หมิงยวิ๋นลุกขึ้นยืน ก่อนจะยกยิ้ม "ฉันจะออกเดินทางทันที และเมื่อฉันกลับมา ค่อยมาพูดเรื่องงานหมั้นของเรา ฉวนสือ ฉันรักคุณนะ"

เธอโน้มตัว พยายามจูบบนใบหน้าของฮ่อฉวนสือแต่ฮ่อฉวนสือกลับหลบ

ดวงตาของเธอเย็นชา "สือฮว่าทำถึงขนาดนั้นแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าคุณจะทนได้ ฉวนสือ ฉันไม่รีบหรอก รอฉันกลับมานะ"

สิ่งที่หมิงยวิ๋นไม่รู้ก็คือฮ่อฉวนสือไม่ได้แค่ทนได้ แต่ยังลิ้มลองอย่างอร่อยแล้วด้วย

เธอลุกขึ้นและจากไปอย่างไม่ลังเล

ฮ่อฉวนสือรอให้เธอออกไปก่อนที่จะเอนหลัง นึกถึงสือฮว่าก็ยกยิ้มมุมปาก

เช้านี้เขาออกมาแต่เช้า ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นคงจะตื่นตระหนกและหวาดกลัว เขาไม่คิดจะบอกเธอ ถือว่าให้บทเรียนเธอ ดูซิว่าคราวหน้าจะยังกล้าไปที่แบบนั้นอีกไหม

เขาปิดปากไอ ใบหน้าซีดเผือดมีรอยแดงจางๆ คอเสื้อเลื่อนลงเผยให้เห็นรอยเล็บข่วน