นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 387

ไม่นานหลังจากที่หมิ่นซาจากไป คนตระกูลหมิงก็เข้ามา และหัวหน้าคนปัจจุบันของตระกูลหมิงคือหมิงเวย พ่อของหมิงยวิ๋น

หมิงเวยหน้าตาสง่าผ่าเผย อยู่ที่เมืองหลวงแห่งบาป ยิ่งมีคนชั่วร้ายมากเท่าไร ก็ยิ่งดูเหมือนคนธรรมดามากขึ้นเท่านั้น

"เสี่ยวยวิ๋นกลับมาแล้ว เรื่องของผู้อาวุโสฮ่อคือความล้มเหลวทางตระกูลหมิงของเราเอง"

ฮ่อฉวนสือกระตุกยิ้มอย่างเย็นชาและเคาะปลายนิ้วลงบนโต๊ะ "ฉันได้ยินมาว่าเธอจะใช้ผู้อาวุโสฮ่อขู่ฮ่อฉวนสือ ให้เขาหมั้นกับเธอ"

หมิงเวยขมวดคิ้ว เขาไม่รู้เรื่องนี้ รู้แค่หมิงยวิ๋นไปจิงตูเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าจะชอบฮ่อฉวนสือ

ความโกรธฉายผ่านดวงตาของเขา "ฮ่อฉซนสือไม่ใช่คนของเมืองแห่งบาป เสี่ยวยวิ๋นไม่ควรไปเกี่ยวกับเขา"

"ผู้นำตระกูลหมิงก็พูดเอง ว่าเรื่องนี้ตระกูลหมิงของคุณผิด ผู้อาวุโสฮ่อยังอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน หากเขาเป็นอะไรไป ตระกูลฮ่อไม่ปล่อยเอาไว้แน่"

ใบหน้าของหมิงเวยแข็งทื่อ เขาอยู่ที่เมืองแห่งบาปมาหลายปียังไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้

ไม่ว่าฮ่อหมิงจะมีอำนาจแค่ไหน แต่ก็ยังเด็กกว่าเขา

ริมฝีปากของเขากระตุก หลังจากที่หมิงฟานเสียชีวิตไปในปีนั้น พวกเขาก็นึกถึงหมิงยวิ๋น ยิ่งไปกว่านั้นหมิงยวิ๋นก็มีความสามารถและไม่ทำให้เขาผิดหวังตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่มาทำเรื่องแบบนี้ ช่างไม่มีสมองจริงๆ

"เสี่ยวยวิ๋นเคยสัญญาจะแต่งงานกับคุณ ฉันเชื่อว่าประธานฮ่อคงจะไม่ทำเกินไป"

"ผู้อาวุโสฮ่อมีบุญคุณกับฉัน ถึงฉันไม่ตาม ทางตระกูลฮ่อก็คงตามเอง ท่านผู้นำตระกูลหมิงก็ชั่งน้ำหนักดีๆ"

หมิงเวยมาที่นี่ด้วยตัวเองก็เพื่อสำรวจข้อมูลของฮ่อฉวนสือ เขาไม่สามารถมอบหมิงยวิ๋นได้จริงๆ

ฮ่อฉวนสือหลุบตาลงนิ่งๆและจิบชา "ฉันได้ยินมาว่าท่านผู้นำกำลังสืบสวนเรื่องของหมิงฟาน ฉันมีคนมาให้คุณนะ"

หลังจากที่เขาพูดจบ ประตูก็เปิดออก และมีผู้ชายหลายคนที่ถูกจับกุมเดินเข้ามา

คนเหล่านี้คือคนของหมิงยวิ๋น และเป็นคนที่ลักพาตัวคุณท่านฮ่อ เรื่องหมิงฟานในปีนั้น พวกเขาก็รู้มาบ้าง

"ท่านผู้นำสามารถรู้จากปากพวกเขาได้ น่าจะช่วยได้นะครับ ส่วนหมิงยวิ๋น ฉันไม่ขออะไรมาก หากท่านผู้นำยอมไว้หน้าตระกูลฮ่อ ฉันจะไว้ชีวิตเธอ แต่อนาคตเธอจะต้องไม่ออกจากเมืองแห่งบาปนี่อีกและต้องถอดจากตำแหน่งทายาท ตระกูลหมิงมีความสามารถพิเศษมากมาย ฉันคิดว่าในใจท่านผู้นำคงมีคนที่เหมาะสมแล้วใช่ไหมล่ะครับ?"

ไว้ชีวิตหมิงยวิ๋น นี่คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุด

หมิงเวยมองคนที่โดนจับไว้อย่างคุ้นหน้าคุ้นตา เป็นลูกกระจ๊อกของตระกูลหมิง

ลูกกระจ๊อกพวกนี้จะเกี่ยวกับหมิงฟานได้อย่างไร?

ฮ่อฉวนสือหัวเราะเบาๆ โชคดีที่คืนก่อนที่เขาจะมาถึงที่นี่ เขาก็จำความทรงจำบางอย่างเกี่ยวกับหมิงฟานได้ ดังนั้นเขาเลยไม่เป็นฝ่ายถูกกระทำ

ตอนแรกเขาร่วมมือกับหมิงยวิ๋นและจับตาดูไว้

หมิงยวิ๋นต้องการกำจัดหมิงฟานมาตั้งนานแล้ว วางยาพิษนับครั้งไม่ถ้วนแต่ทุกครั้งก็ทำให้หมิงฟานหลบได้

หลังจากร่วมมือกับเขา เขาก็ให้คนของตัวเองลอบสังหารหมิงฟาน แต่ไม่ได้ใช้ปืน แต่เขาใช้พิษที่หมิงยวิ๋นเคยซื้อนั่นแหละ

พวกลูกกระจ๊อกนี่เป็นคนที่รับผิดชอบในการซื้อยาพิษให้หมิงยวิ๋น และไม่นานก็เชื่อว่าจะสารภาพเรื่องที่ซื้อยาพิษ

ด้วยวิธีการของหมิงเวน พวกลูกกระจ๊อกนี่คงไม่มีชีวิตรอดไปเขอหมิงยวิ๋น เพราะอย่างนั้นเขาเลยไม่กังวลว่าหมิงยวิ๋นจะรู้เรื่องว่าเรื่องนี้เป็นเขาที่แพร่ข่าว

ตามที่คาดไว้ ใบหน้าของหมิงเวยนิ่งขรึม มือที่วางบนโต๊ะก็กำแน่น "ฉันจะสอบสวนอย่างดี ฉันตกลงคำขอของท่านผู้นำฮ่อ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เสี่ยวยวิ๋นจะไม่ออกจากเมืองแห่งบาปแม้แต่ก้าวเดียว"

มุมปากฮ่อฉวนสือยกยิ้ม ไม่ออกจากเมืองแห่งบาป เธอก็ไม่สามารถไปหาฮ่อฉวนสือได้ เคลียได้สักที

มูนเงยหน้าขึ้นและจากไปอย่างไม่เต็มใจ

"อาหมิง น้องพระจันทร์คือลูกสาวของนาย ฉันปิดบังเรื่องนี้มาตลอด ฉันสัญญากับผู้อาวุโสฮ่อไว้ว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ เพราะสมองนายได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องไม่ใช้อะไรที่มากระตุ้นชีวิตนายได้ เลยเลือกที่จะปิดบังไว้"

ฮ่อฉวนสือถอนหายใจและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆ "ตรวจดีเอ็นเอแล้วมันไม่ใช่น่ะ"

ยวี่ป๋ายเยี่ยนมองอย่างประหลาดใจ "เป็นไปได้ยังไง! นี่คือเด็กที่สือฮว่าคลอดนะ! ตอนนั้นนายกับสือฮว่าประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ จนต้องเอาเด็กออกทันที หลังจากนั้นนายก็เคลียทุกอย่างและให้คนสะกดจิตสือฮว่า ตอนนายสลบไปอีก ความจำของนายก็หายไป หมอบอกว่าไม่สามารถกระตุ้นอะไรนายได้ เรื่องนี้เลยต้องซ่อนเอาไว้มาตลอด"

มือของฮ่อฉวนสือสั่นอย่างรุนแรงและหลุบตาลง

ในเมื่อตอนนั้นฮ่อหมิงได้สติ ตามนิสัยฮ่อหมิงก็คงตรวจดีเอ็นเอแล้ว

ต้องรู้อยู่แล้วว่ามูนไม่ใช่ลูกของเขา ถึงได้ให้คนไปสะกดความทรงจำของสือฮว่า

งั้นพ่อแท้ๆของมูนคือใครกัน?

ใบหน้าที่นิ่งๆก็แวบเข้ามาในหัวของฮ่อฉวนสือ ดวงตาแดงก่ำ และกำฝ่ามือไว้แน่น

ซือรั่วเฉิน...

หน้าอกของเขาเริ่มแน่น เจ็บจนริมฝีปากซีดไปหมด

"อาหมิง นายไม่เป็นไรใช่ไหม?"

ยวี่ป๋ายเยี่ยนเห็นว่าใบหน้าของเขาดูไม่ดีก็คาดเดาอะไรบางอย่างได้ "ถ้ามูนไม่ใช่ลูกของนายก็แสดงว่าตอนที่สือฮว่าอยู่กับนายก็เคยอยู่กับผู้ชายคนอื่น อาหมิง ฉันบอกความจริงกับนาย ผู้หญิงคนนั้นนอกจากอารมณ์ดี หน้าตาน่ารักแล้วก็ไม่มีอะไรดีเลย ฉันไม่เข้าใจทำไมนายถึงหมกมุ่นกับเธอขนาดนี้ เมืองแห่งบาปสวยและน่าสนใจกว่าเธอเยอะ ไม่ใช่ว่าไม่มีนะ ทำไมต้องไปสนใจอะไรเธอมากมายด้วย"

หัวของฮ่อฉวนสือเริ่มปวดขึ้นอีกครั้ง เขาเอื้อมมือไปกุมขมับและส่งสัญญาณให้ยวี่ป๋ายเยี่ยนหุบปาก