องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 118

อาจเพราะคิดไม่ถึงว่าหรงฉานจะอยู่ฝั่งหยุนหลิง สายตาตวนอ๋องจึงตะลึง นิ่งอยู่นานก็ยังไม่ได้สติ

“แม่นางหรงพูดจริงหรือ”

หรงฉานตอบเขาด้วยสายตาที่แน่วแน่ “ถูกต้อง ข้าเชื่อพระชายาจิ้ง!”

ฉู่หยุนหานอดใจไม่อยู่แล้ว เอ่ยเสียงสั่นเครือ “แม่นางหรง พวกเจ้ารู้จักกันมาก่อนหรือ”

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมก่อนหน้านี้หรงฉานถึงมีท่าทางเหมือนไม่รู้จักกับหยุนหลิงล่ะ

หรงฉานไอเบาๆ ทีหนึ่ง อธิบายอย่างจริงจัง “ก่อนหน้าที่พระชายาช่วยข้า ข้ามิได้ทราบฐานะของนาง วันนี้มาล่องเรือ ถึงค้นพบว่าที่แท้เคยรู้จักมาก่อน”

หรงจ้านถอยสายตาคลุมเครือจากตัวหยุนหลิงกลับ สูดลมหายใจลึกๆ ปรับอารมณ์ว้าวุ่นของตัวเองให้สงบ

“ยามนี้ดูแล้ว เรื่องนี้มีข้อสงสัยหลายจุด หากเป็นอย่างที่สาวใช้ผู้นี้กล่าว พระชายาจิ้งมีอคติกับฉานเอ๋อร์จริง วางแผนทั้งหมดล่วงหน้าไว้แต่แรก เช่นนั้นก็ควรเชื้อเชิญให้ฉานเอ๋อร์ขึ้นเรือจึงจะถูก”

แต่ความจริงคือ หยุนหลิงไม่ได้เชื้อเชิญนาง กลับกัน เป็นนางเองที่หน้าด้านขึ้นเรือ นี่จึงเห็นได้ชัดเจนว่าไม่สอดคล้องกับแรงจูงใจของหยุนหลิง

เมื่อนั้นเสียงเย็นเยียบดุจน้ำค้างแข็งของเซียวปี้เฉิงก็ดังขึ้น ทำให้คนรู้สึกผิด คิดว่าผิวน้ำจะจับตัวเป็นน้ำแข็ง

“ใครให้ความกล้าแก่เจ้า ถึงกลับกล้าวางแผนทำร้ายบุตรีในภรรยาเอกของจวนเจิ้นกั๋วกง ใส่ร้ายชายาของข้า”

จิตสังหารที่ปรากฏอยู่ในน้ำเสียงของเขาทำให้ฉู่หยุนหานหน้าซีด หลุบตาลงตามสัญชาตญาณ ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่

คนที่ไม่รู้ จะนึกว่านางหนาวเพราะลมจากแม่น้ำ แต่ความจริงคือ นางโกรธและกลัว

เมื่อเห็นหรงฉานและหรงจ้านสองพี่น้องต่างเลือกที่จะเชื่อหยุนหลิง ใบหน้าตวนอ๋องก็แดงซ่าน แม้ในใจจะเกลียดชังและสงสัยหยุนหลิง แต่ในสถานการณ์ที่ไม่มีหลักฐานก็กระดากที่จะโต้แย้ง

อึดอัดเจียนตาย เขาได้แต่เค้นคำพูดหนึ่งประโยคออกมาแรงๆ “ต้องส่งสาวใช้คนนี้ไปศาลต้าหลี่ สืบเรื่องนี้ให้กระจ่าง!”

ฉู่หยุนหานกัดริมฝีปาก ปลายนิ้วเกี่ยวเสื้อที่ตวนอ๋องคลุมบนร่างตน ในใจตระหนักดี นางร้อนใจเกินไปจริงๆ ดังนั้นแผนการนี้จึงฉุกละหุกอย่างไม่เคยทำ

และเพราะกระทำการด้วยตนเอง ไม่ได้ปรึกษาเหลียนฮูหยิน ดังนั้นจึงมีช่องโหว่มากมาย

แต่นางก็มีความคิดของตัวเอง

ด้วยชื่อเสียงชั่วร้ายที่โด่งดังอยู่ข้างนอกของหยุนหลิง ก็ไม่ยากที่จะให้คนอื่นคิดว่านางอิจฉาที่หรงฉานจะได้เป็นพระชายาตวน จึงเลยลงมือทำร้าย

ไป๋ลู่มีฝีมือร้ายกาจ จะไม่ถูกคนพบร่องรอยได้ง่าย และเพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝัน นางจึงจงใจสร้างหลักฐานเท็จ เชื่อมไมตรีกับหรงฉานก่อน

สีหน้าเซียวปี้เฉิงดำเป็นก้นหม้อพลัน ถ้าไม่กลัวว่าฉู่หยุนหานจะต้องโทษที่วางแผนทำร้ายว่าที่พระชายาตวน และจะเกี่ยวพันไปถึงจวนเหวินกั๋วกงกับหยุนหลิง เขาก็อดไม่ไหวที่จะขว้างกระดาษแผ่นนั้นใส่หัวตวนอ๋อง โพล่งบอกเรื่องที่ฉู่หยุนหานทำทั้งหมดนานแล้ว!

“มาๆๆ รื้อค้นตามสบายนะ”

หยุนหลิงหัวเราะเย้ยทีหนึ่ง ไม่ร้อนรน ยกมือทำท่าเชิญ

“เซียวเทียนอวี้ ถ้าวันนี้เจ้าหาหลักฐานออกมาไม่ได้ ต่อไปเจ้าก็คือหลานชายของข้า!”

“...เจ้า!”

ตวนอ๋องพร่ำเรียนตำราของนักปราชญ์ผู้รู้ผู้มีคุณธรรมนานหลายปี แต่ไม่เคยพบหญิงนักเลงหัวไม้อย่างหยุนหลิงมาก่อน ถูกถ้อยคำน้ำเสียง ‘หยาบคาย’ ของนางทำจนควันออกหู

ตวนอ๋องพยายามอดกลั้นความไม่สบายตรงทรวงอก สะบัดแขนเสื้อแรงๆ แค่นฮึเย็นชาทีหนึ่ง หน้าตึงเดินไปทางห้องชั้นหนึ่ง

ครั้นเห็นท่าทางไม่ครั่นคร้ามของหยุนหลิง ฉู่หยุนหานก็อดสบตากับไป๋ลู่ทีหนึ่งไม่ได้ จากนั้นก็เห็นความวิตกจากดวงตาของอีกฝ่าย

ไม่รู้เพราะเหตุใด นางมีลางสังหรณ์หนึ่งที่ไม่ดีเอาเสียมากๆ