หยุนหลิงเห็นท่าทีนิ่งอึ้งของเขา ถึงจะดูไม่ได้สติมาทั้งหมด แต่ก็ไม่ทำอะไรไปเรื่อยแล้ว อดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบนใส่เขา
เมื่อมองลงไป เห็นจุดสีแดงอ่อนๆ บนแขนเสื้อสีขาวของตนเอง หยุนหลิงก็รู้แล้วว่าปานปลอมบนใบหน้าของตนถูกน้ำล้างออกแล้ว
“ท่านอ๋อง ข้าเอาน้ำร้อนสำหรับอาบน้ำมาแล้ว”
ด้านนอกประตู มีเสียงลู่ชีดังขึ้น พร้อมจะผลักประตูเข้ามา
“ออกไป”
“ออกไป”
เสียงขบฟันทั้งสองคนดังประสานกัน ลู่ชีตกใจจนเท้าสะดุด น้ำในถังเกือบหก
หยุนหลิงยกแขนเสื้อปิดหน้าโดยไม่รู้ตัว โชคดีที่เซียวปี้เฉิงตาบอด ไม่อย่างนั้นปานปลอมจะถูกเปิดเผยแล้ว
“พระ พระชายา? ทำไมท่านก็อยู่ในถังด้วย”
เห็นมีเงาสองคนอยู่หลังในม่าน ลู่ชีตกตะลึงตาค้าง ถอยหลังไปอย่างหวาดหวั่น
“ทำไมถึงลงเล่นอาบน้ำคู่กันขึ้นมาเสียล่ะ....ไม่เห็นบอกล่วงหน้า....” เขาบ่นพึมพำเสียงเบา แล้วยกถังน้ำที่ค่อนข้างหนักวางให้ในลาน
ได้ยินแบบนี้ สีหน้าหยุนหลิงกับเซียวปี้เฉิงมืดลง เข้าใจกันโดยนัยอย่างหาได้ยาก
ไม่ช้าก็เร็ว จะรีบเย็บปากเด็กคนนี้ซะ
“เว้ย เจ้ามีสติบ้างแล้วหรือยัง?”
หยุนหลิงปีนออกมาจากในถังก่อน ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีที่ไหนแห้ง
“ดีขึ้นบ้างแล้ว”
เมื่อกี้หยุนหลิงฟาดตบไปหลายที บวกกับน้ำเย็นในถัง ยังตกใจกับใบหน้าที่แท้จริงของนาง ตอนนี้เขามีสติขึ้นมาไม่น้อยแล้ว
“หักห้ามได้...แต่เจ้าไม่มีวิธีอะไรช่วยข้าบรรเทาหน่อยหรือ?”
อาการทรมานแบบนี้เซียวปี้เฉิงรู้ดี รู้สึกเหมือนตอนที่ถูกวางผงจื่อเซียงเลย
หยุนหลิงมองดูเขาอย่างหวาดระแวง พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าอย่าลืม ข้ากำลังตั้งครรภ์ หมอบอกว่าสามเดือนแรกห้ามมีอะไรกัน”
สีหน้าเซียวปี้เฉิงถึงดำทั้งแดง พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้น เจ้ามียาถอนพิษหรือใช้วิธีการฝังเข็มในการช่วยบรรเทาได้ไหม”
“ไม่มี ยาแบบนี้ไม่ใช่พิษ จะมียาถอนพิษได้ยังไง การฝังเข็มก็เพียงแค่สามารถระงับฤทธิ์ยาไว้ได้ชั่วคราวเท่านั้นเอง การได้ระบายออกมาเป็นวิธีที่ดีที่สุด”
หยุนหลิงเห็นเขาอดกลั้นอยู่อย่างทรมาน พร้อมพูดแนะนำอย่างหวังดีว่า “เจ้าลองคิดหาวิธีอื่นดูไหม ข้าช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ สามารถแนะนำได้มากที่สุดเท่านี้จริงๆ”
เซียวปี้เฉิงหน้าดำ พร้อมกัดฟันพูดขึ้นว่า “งั้นข้าต้องขอขอบคุณเจ้า...จริงๆ...”
ผู้หญิงคนนี้จงใจพยายามทำให้เขาอับอาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ