องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 58

หยุนหลิงรู้ว่าถึงเขาจะมองเห็นไม่ชัด แต่สายตาก็ดีกว่าเมื่อก่อนอย่างมากแล้ว จึงไม่ได้ทำอะไรมาก

เดี๋ยวหลังจากฝังเข็มสายตาให้เซียวปี้เฉิงเสร็จ หลังเที่ยงคืนนางค่อยกลับไปยังเรือนหลั่นชิง

ตงชิงยังไม่นอน รอจนนางกลับมา หยุนหลิงถามขึ้นว่า “ไท่ซ่างหวงโวยวายไหม?”

“ข้าไปทำของหวานในครัวให้ไท่ซ่างหวง แต่สู้ฝีมือพระชายาไม่ได้ ไท่ซ่างหวงพูดบ่นไม่กี่คำ ดื่มเสร็จก็นอนลงแล้ว”

หยุนหลิงพยักหัวอย่างพอใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่เลว เจ้าเป็นคนฉลาด”

ตงชิงอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นว่า “ท่านอ๋อง ในจวนเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ? ตอนแรกข้าเห็นชิวซวงถูกองครักษ์เย่หมัดแล้วโยนไปหน้าลาน”

“นางทำของหวานให้เจ้าตาบอด พูดหลอกว่าข้าเป็นคนทำ ข้างในวางยาเพื่ออยากจะเป็นเมียน้อยของเจ้าตาบอด”

ตงชิงตกตะลึง จากนั้นก็โกรธโมโห

“ชิวซวงช่างหน้าไม่อาย หากไม่ใช่เพราะท่านใจดีห้ามท่านอ๋องไว้ นางก็ถูกส่งไปทำสวนนอกจวนอย่างลำบากแต่แรกแล้ว”

“ท่านช่วยหาคู่ครองให้นาง นางไม่เพียงไม่สำนึกบุญคุณ ยังกล้าวางยาท่านอ๋อง ช่างกล้าจริงๆ”

หยุนหลิงหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมพูดขึ้นว่า “ยังไงก็เคยให้โอกาสนางแล้ว พลาดไปก็ไม่มีครั้งที่สองแล้ว”

นางไม่ใช่คนดี เซียวปี้เฉิงจะลงโทษชิวซวงสถานหนักอีก นางก็จะไม่พูดว่าอะไรแล้ว

ถ้าไม่หาเรื่องใส่ตัว ก็ไม่ต้องเจอสถานการณ์ยากลำบาก

ชิวซวงถูกหมัดคุกเข่าอยู่ตรงหน้าลานทั้งคืน ขาทั้งคู่ไร้ซึ่งความรู้สึกไปแล้ว

เช้าวันรุ่งขึ้น สิ่งที่นางกระทำลงไป ถูกลือกันไปทั่วทั้งจวนจิ้งอ๋องอย่างไม่ไว้หน้า ทุกคนอยู่ในความโกลาหล

ยังไงเซียวปี้เฉิงก็ไม่ได้ลงโทษสถานหนัก เขาชิวซวงเลือกสองเส้นทาง

ประโยคนี้ เท่ากับเป็นการปิดทางทุกด้านของชิวซวงแล้ว

ต่อให้ชิวซวงร้องห่มร้องไห้ขนาดไหน ก็ไม่มีใครกล้ามาช่วยนางพูดขอร้อง แม้แต่พ่อแม่ของชิวซวง ก็ไม่มีหน้ามาขอร้องเซียวปี้เฉิงกับหยุนหลิงอีก

นี่จะโทษใครได้ล่ะ?

ทั้งๆที่จะได้มีคู่ครองที่ใครๆต่างก็อิจฉาแล้ว กลับโลภมาก ปล่อยให้ทุกอย่างหลุดมือไป

“เสียใจแทนพระชายาจริงๆ พระชายาใจดีหาคู่ครองให้นาง นางยังไม่พอใจ คิดโลภอยากจะครอบครองท่านอ๋อง”

“สิ่งที่พระชายาทำให้กับชิวซวงนั้นถือว่าทำดีที่สุดแล้ว หากเป็นนายหญิงบ้านอื่น ต้องเรียกคนมาเฆี่ยนตีจนตายแน่ หรือไม่ก็ขายไปยังหอนางโลม”

ผลสุดท้ายของชิวซวง หยุนหลิงไม่ได้เข้าไปยุ่งหรือพูดอะไรมาก

ถึงเป็นเช่นนี้ ชื่อเสียงของนางในจวนกลับดียิ่งขึ้นไปอีก