นางจะลงไปขวางพวกนางก่อนที่พวกนางจะลงจากเขา
และก็ตามคาด ระหว่างที่ฟู่จาวลงจากเขา ก็เจอเข้ากับรถม้าของฟู่เป่าเจินกับฟู่เจียวเจียว
พอเห็นรถม้าตระกูลฟู่ ฟู่จาวหนิงก็มายืนอยู่กลางถนน
คนขับรถพอเห็นคนยืนอยู่ตรงกลาง ก็รีบร้อนร้องขึ้น "รีบหลีกทาง หลีกทาง!"
ฟู่จาวหนิงไม่ขยับเขยื้อน
รถม้าพอมาถึงหน้านางก็ทำได้แค่หยุดรถเท่านั้น
ฟู่เจียวเจียวกับฟู่เป่าเจินในรถม้าจึงเลิกม่านแล้วตะโกนด่าออกมาก่อน
"ใครน่ะ? มาขวางรถม้าพวกข้า จาวหนิง?"
พวกนางตอนที่เห็นฟู่จาวหนิงก็สีหน้าเปลี่ยน
"จะรีบหนีไปไหน?" ฟู่จาวหนิงพูดแล้วเดินตรงเข้ามา แตะมือแล้วกระโจนขึ้นรถม้า มุดเข้ามาในตัวรถ
"เจ้า เจ้าเจ้าเจ้าขึ้นมาทำอะไรกัน"
ฟู่เป่าเจินพูดพลางยื่นมาผลักนางลงไป
ฟู่จาวหนิงคว้าข้อมือของนางไว้ บิดมือของนาง ฟู่เป่าเจินร้องแหลมขึ้นมา
"เจ็บๆๆ! เจ้าปล่อยนะ! ฟู่จาวหนิงเจ้าเป็นบ้าไปแล้ว!"
ฟู่เจียวเจียวถลึงตาโตมองนาง
ฟู่จาวหนิงแบบนี้ราวกับเป็นคนละคนไป
"ข้าบ้าหรือ? ข้าจะบ้าหรือไม่บ้า ก็ต้องดูว่าพวกเจ้าจะซื่อตรงหรือไม่"
ฟู่จาวหนิงสะบัดมือฟู่เป่าเจิน นั่งอยู่ที่นั่นพิจารณารถม้าคันนี้ บนรถม้ายังใส่ของไว้ไม่น้อยด้วย ดูท่าครั้งนี้พวกนางพี่น้องทั้งสองคนมาเขารุ่งอรุณคงเตรียมตัวไว้ไม่น้อยเลย
คิดแล้วว่ามาที่นี่คงจะเพื่อหาสามีกระมัง? ไม่รู้ว่าหาได้แล้วหรือยัง
"เจ้าคิดจะทำอะไร?"
ฟู่เจียวเจียวถาม "จาวหนิง ทำไมเจ้าถึงกลายเป็นพระชายาอ๋องเจวี้ยนไปแล้วล่ะ? แล้วรัฐทายาทเซียวทางนั้นจะทำอย่างไร?"
แต่ว่าฟู่จาวหนิงก็ยังมาหาพวกนาง แล้วจะยอมให้พวกนางไม่ยอมรับได้อย่างไร?
รับมือหญิงสาวสองคน จะไปเปลืองแรงอะไรมากมาย?
ในมือฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็ปรากฎมีดเล็กเล่มหนึ่งวิบวับขึ้นมา แค่มองก็เห็นแล้วว่ามีดเล็กนี้คมแค่ไหน
และไม่รู้ว่านางเคลื่อนไหวอย่างไร ตัวก็โนมเอียงเข้ามาประชิดฟู่เป่าเจิน คมมีดก็จ่ออยุ่บนหน้าของนาง กดลงไปเบาๆ
"อ๊าๆๆ!"
ฟู่เป่าเจินร้องจ้าออกมา สั่นไปทั้งตัว
"พวกเจ้าทางที่ดีก็ซื่อตรงแล้วบอกมาดีกว่าว่าสินสอดข้าอยู่ไหน ไม่เช่นนั้น ข้าจะกรีดใบหน้าไข่สวยงามของพวกเจ้าให้ยับเลย!พวกเจ้าบอกมา อยากให้สลักอะไรไว้บนหน้าพวกเจ้า?"
ฟู่จาวหนิงถามเสียงเย็น มีดในมือเองก็กรีดเบาๆ บนใบหน้านาง
ความรู้สึกคมกริบเย็นเยียบ ทำให้ผิวหนังของฟู่เป่าเจินขนลุกขึ้นมา
"เจ้าบ้าไปแล้ว! เจ้ากล้ากรีดลงมาหรือ" คำพูดของนางยังไม่ทันจบ ก็สัมผัสได้ว่าบนใบหน้าเจ็บเล็กๆ เหมือนคมมีดจะกรีดหน้านางจนยับได้ทุกเวลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...
เออ รู้จักคนมากมาย แล้วยังไงต่อ...
คนรักเก่าของท่านอ๋องนี่น่ารังเกียจจริงๆ...