อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 286

ความรู้สึกสัมผัสที่คมมีดนำมา ทำให้ใจฟู่เป่าเจินสั่นระริก

นางมองสายตาฟู่จาวหนิง

ไม่เคยเห็นฟู่จาวหนิงที่สายตานิ่งขรึมและมั่นคงเช่นนี้มาก่อนเลย ฟู่จาวหนิงก่อนหน้านี้เป็นคนที่รังเกียจและเห็นพวกเขาเป็นศัตรู แต่เพราะอยากจะเข้าให้ได้กับเหล่าพี่สาวน้องสาวอย่างพวกนาง ดังนั้นสายตาของนางจึงมักจะมีความไม่ยินยอมอยู่บ้าง

ท่าทางเหมือนหญิงสาวที่แข็งขืนดื้อรั้น

แตกต่างกับตอนนี้อย่างสิ้นเชิง

ตอนนี้ความรู้สึกที่สายตาของฟู่จาวหนิงมีให้นาง ก็คือว่านางจะออกแรงกรีดใบหน้าของตนเองจริงๆ นางกล้าจริงๆ

"เจ้าอยากจะลองทนดูก็ได้ ลองดูว่าข้าจะกล้าทำจริงไหม"

"แม่นางสี่ แม่นางหก"

คนขับรถที่อยู่ด้านนอกเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำอย่างไร

"ท่านลุง ท่านอย่าเข้ามานะ แล้วก็ไม่ต้องเลิกม่านรถด้วย ไม่เช่นนั้นจะไม่ใช่แค่การเล่นกันระหว่างพี่น้องแล้ว"

คำพูดของฟู่จาวหนิงทำเอาเขาทำอะไรไม่ถูก ไม่กล้าเลิกผ้าม่านดูว่าพวกนางทำอะไรกัน

เมื่อครู่ฟู่จาวหนิงยืนอยู่ที่กลางถนน มองเห็นรถม้าพุ่งเข้ามาแต่ก็ไม่หลบเลี่ยง ภาพฟู่จาวหนิงที่สงบนิ่งนั้นทำเอาเขาตกใจ

"จาวหนิง มีอะไรก็พูดกันดีดีไม่ได้หรือ?"

ฟู่เจียวเจียวหดอยู่ในมุมหนึ่ง แต่ชายกระโปรงนางถูกฟู่จาวหนิงเหยียบเอาไว้แล้ว

ถ้านางยังกล้าพุ่งออกไป แล้วฟู่จาวหนิงไม่ปล่อย กระโปรงของนางก็จะถูกฉีกออก สภาพอย่างนั้นจะไปพบผู้คนได้อย่างไร?

ดังนั้นฟู่จาวหนิงคนเดียวจึงหยุดพวกนางไว้ได้ ทำให้พวกนางไม่กล้าขยับตัวมั่วซั่ว

ฟู่จาวหนิงหัวเราะขึ้นมา

"ดูที่เจ้าพูดเถอะ ข้าเมื่อครู่ไม่ใช่คุยดีดีกับพวกเจ้าอยู่หรือ? แต่พวกเจ้านั่นล่ะที่ไม่พูดจาดีดี"

"พวกเราไม่ได้หยิบของของเจ้ามา"

คำพูดฟู่เจียวเจียวยังไม่ทันจบ ฟู่เป่าเจินก็รู้สึกว่าบนใบหน้าตนเองเจ็บจี๊ด เหมือนมีเลือดไหลออกมาแล้ว

"ดังนั้น ของจึงอยู่ในมืออาสี่ทั้งหมดหรือ?"

"ใช่ พวกเราส่งกล่องไปให้เขาทั้งใบ อาสี่ส่งโฉนดบ้านให้กับพ่อข้า แล้วก็ยังมีหนังสือโฉนดร้านยา ให้พวกเขาเอาบ้านตระกูลฟู่กับร้านยาขายทิ้ง เงินเล็กน้อยด้านในก็ให้ข้ากับพี่สี่ พวกเรารับมาแค่เงินเล็กน้อยนั่น อย่างอื่นไม่ได้รับมาเลย!"

ฟู่เป่าเจินร้องไห้โฮออกมา

นางตกใจจนริมฝีปากแทบจะไม่มีสีเลือดแล้ว

หน้าของนางพังแล้วหรือเปล่านะ? ถ้าบนหน้านางมีบาดแผล หลังจากนี้จะแต่งงานอย่างไรจะไปพบหน้าผู้คนได้อย่างไร?

"แล้วอาสี่จะเอากล่องนั้นไปทำอะไร?"

ฟู่จาวหนิงไม่ค่อยเข้าใจ

เขาเป็นคนนำยามา ให้ฟู่เป่าเจินกับฟู่เจียวเจียวหยิบกล่องสินสอดนาง ผลลัพธ์คือตนเองไม่เอาอะไรเลย? แล้วจะลงทุนลงแรงไปทำไมกัน?

"พวกเราเองก็ไม่รู้!"