อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 174

“เฉินฮวนฮวน ฉันด่าเธอเหรอ? หูข้างไหนของเธอได้ยินว่าฉันด่าเธอ?” จ้าวซี แกล้งทำเป็นหูหนวกตาบอด

“เธอ...” เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าเธอไม่มีทางปรับความสัมพันธ์กับจ้าวซีได้อีกแล้ว

เดิมทีความขัดแย้งระหว่างทั้งสองคน เป็นเพราะเกาเหวิน เธอไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับจ้าวซี

แต่ดูตอนนี้แล้ว เธอเองเริ่มเกลียดจ้าวซีแล้ว

“ฮวนฮวน เสี่ยวซีก็แค่โมโห ใครใช้ให้เธอใจแคบล่ะ!” เวลานี้ฉิวอิ๋งหัวหน้าหอพักลุกขึ้นพูด

ฉิวอิ๋งน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ “เธอกับหลินอวี่หยางสนิทกันขนาดนั้นแล้ว ก็แค่พูดคำเดียว ให้เธอช่วยสืบสถานะของผู้ชายคนนั้น ทำไมเธอถึงไม่ยินยอมนะ? ถือซะว่าช่วยทุกคน ให้สวัสดิการกับสาว ๆ ส่วนใหญ่!”

จากที่พวกเธอดู เฉินฮวนฮวนตั้งใจ ตั้งใจไม่ให้หลินอวี่หยางไปสืบ ไม่อยากให้ทุกคนรู้สถานะของผู้ชายคนนั้น

สาเหตุที่เฉินฮวนฮวนทำแบบนี้ ฉิวอิ๋งสงสัยอย่างมากว่าเฉินฮวนฮวนอยากจะกั๊กผู้ชายคนนั้นไว้

เฉินฮวนฮวนไปสืบหาเขาเป็นการส่วนตัว ไม่ให้คนอื่นแย่งกับเธอ มีเพียงแค่เหตุผลนี้เท่านั้น ไม่อย่างงั้นคงไม่จำเป็นต้องห้ามทุกคนไม่ให้ไปสืบสถานะผู้ชายคนนั้น

เมื่อเห็นฉิวอิ๋งจ้องมองตัวเองด้วยสายตาที่เฉียบแหลม เฉินฮวนฮวนสามารถเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เหมือนกับกำลังพูดว่าเธออยากจะกั๊กผู้ชายคนนั้นไว้

เป็นไปอย่างที่คิด จ้าวซีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเหน็บแนมอีกครั้ง “อิ๋งอิ๋ง เธอพูดกับหล่อนเยอะแยะขนาดนั้นทำไม? หล่อนไม่อยากให้พวกเรารู้ ไม่แน่อยากจะกั๊กไว้เองล่ะ?

“จ้าวซี ตัวเธอเองคิดยังไง ก็คงรู้สึกว่าคนอื่นก็คิดแบบนั้น “เฉินฮวนฮวนขี้เกียจที่จะสนใจอีกต่อไป เธอพลิกตัว หันหลังให้พวกเธอแล้วหลับไป

ฉิวอิ๋งกับจ้าวซีสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก ทั้งสองมองหน้ากัน จากนั้นก็มองไปที่เฉินฮวนฮวนอย่างโมโห

ตอนนี้ฉิวอิ๋งก็เริ่มเกลียดเฉินฮวนฮวนขึ้นมาแล้ว เดิมทีเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับเฉินฮวนฮวน ตอนนี้เฉินฮวนฮวนอยากจะเก็บผู้ชายคนนั้นไว้ ไม่อยากให้ทุกคนรู้สถานะของผู้ชายคนนั้น นี่ทำให้เธอเกลียดเป็นพิเศษ

ถึงแม้ติงเซียงจะเป็นคู่กับเฉินฮวนฮวน แต่อยู่ที่หอพักเธอมีท่าทางเป็นกลาง ไม่มีข้อโต้แย้งใด ๆ กับทุกคน เธอมองเห็นสายตาของจ้าวซีกับฉิวอิ๋ง แต่กลับไม่พูดอะไร

...

เช้าวันต่อมา เฉินฮวนฮวนถูกนาฬิกาปลุกในหอพักทำให้ตื่น

ในตอนที่เธอลืมตาขึ้นมานั้น เธอตกใจจนเกือบขวัญหาย เพราะมีใบหน้าของคนคนหนึ่งอยู่ตรงหน้า ก็คือหลินอวี่หยาง

“หลินอวี่หยาง เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!” เฉินฮวนฮวนลูบอก สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

“ฮวนฮวน ฉันทำให้เธอตกใจเหรอ? ฉันเห็นเธอหลับอยู่ ก็เลยไม่ได้เรียกเธอ” ครั้งนี้หลินอวี่หยางมาคนเดียว ไม่ได้พาผู้ติดตามมาด้วย เธอนั่งอยู่ข้างเตียงของเฉินฮวนฮวน

“เธอตื่นเช้าขนาดนี้เลยเหรอ? เฉินฮวนฮวนเห็นท่าทีพูดจาดีของหลินอวี่หยาง จึงถามแบบผ่าน ๆ

“วันนี้ฉันตื่นเต้น เพราะว่าฉันมีเพื่อนใหม่ ก็คือเธอฮวนฮวน!” หลินอวี่หยางดูดีใจมาก

“ฉันล้างหน้าแปรงฟันก่อนนะ” เฉินฮวนฮวนจนปัญญา เธอลุกขึ้นแล้วลงจากเตียง พูดไปด้วย หยิบชุดซ้อมเดินเข้าห้องน้ำไปด้วย

เมื่อเธอเข้าห้องน้ำไป จ้าวซีที่อยู่เตียงตรงข้ามลุกขึ้นนั่ง มองไปที่หลินอวี่หยาง แล้วพูดเสียงเบา “หลินอวี่หยาง เฉินฮวนฮวนได้ให้เธอไปสืบเรื่องผู้ชายคนนั้นไหม?”

“ผู้ชายคนนั้น?” หลินอวี่หยางส่ายหน้า แล้วก็นึกอะไรออก จึงรีบพูดขึ้น “เมื่อคืนเฉินฮวนฮวนพูดว่าอยากรู้สถานะของผู้ชายคนนั้นเหรอ?”

จ้าวซีตะลึง จากนั้นก็หัวเราะ มองไปทางห้องน้ำ แล้วพยักหน้า

“ฮะ งั้นฉันต้องช่วยฮวนฮวนสืบดู! ฉันจะไปตอนนี้แหละ!” พูดจบ หลินอวี่หยางก็วิ่งออกไปนอกหอพักด้วยความตื่นเต้น

“ฮวนฮวน หลินอวี่หยางไปสืบเรื่องผู้ชายคนนั้น ทำไมเธอกระวนกระวายขนาดนี้ล่ะ? เธอไม่ได้เป็นเหมือนที่จ้าวซีพูดแบบนั้นจริง ๆ หรอกนะ อยากจะเก็บไว้คนเดียว? ถ้าหากเธออยากจะเก็บผู้ชายคนนั้นไว้คนเดียว เธอก็สามารถให้หลินอวี่หยางไปสืบดูแล้วไม่ต้องบอกคนอื่น ไม่ใช่สิ เธอไม่เคยเจอผู้ชายคนนั้นนี่...”

ติงเซียงอดไม่ได้ ที่อยากจะถามเฉินฮวนฮวนให้ชัดเจนว่าอยากจะเก็บผู้ชายคนนั้นไว้คนเดียวใช่ไหม แต่จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าเฉินฮวนฮวนไม่เคยเจอผู้ชายคนนั้น อีกอย่างเมื่อวานทุกคนคุยเรื่องผู้ชายคนนั้นกันอย่างตื่นเต้น แต่เฉินฮวนฮวนกลับเฉยชามาก

แต่วันนี้ เมื่อได้ยินว่าหลินอวี่หยางไปสืบสถานะของผู้ชายคนนั้น ในทางตรงข้ามเฉินฮวนฮวนกลับเปลี่ยนไปไม่เหมือนปกติ

นี่ทำให้ติงเซียงอดสงสัยไม่ได้ เฉินฮวนฮวนรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร!

“ไม่ได้เกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น แต่ถ้าหากหลินอวี่หยางไปช่วยฉันสืบเรื่องผู้ชายคนนั้น ถูกครูหนีรู้เข้า จะต้องหาว่าฉันยุยงหลินอวี่หยางแน่” เฉินฮวนฮวนพูดอย่างจริงจัง

ถ้าหากตัดเรื่องสถานะของเฟิงหานชวนออกไป หลินอวี่หยางบอกว่าช่วยเธอสืบ ถ้าหากถูกคุณหนีซวงรู้เข้า คุณหนีซวงบอกความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวนออกมา งั้นก็วุ่นวายแน่

“ก็จริงอยู่” ติงเซียงรู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนพูดมีเหตุผล แต่ว่าเธอก็ยังพูดอย่างเห็นแก่ตัว “ถ้าหากครูหนีโทษเธอจริง ๆ เธอก็บอกว่าทุกคนให้หลินอวี่หยางไปสืบ หรือไม่เธอก็บอกกับหลินอวี่หยางว่าถ้าหากครูหนีถามขึ้น ก็อย่าเอ่ยถึงเธอ”

ติงเซียงยังอยากรู้สถานะของผู้ชายคนนั้น เธอเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ใฝ่ฝันถึงผู้ชายคนนั้น

“เฮ้อ ช่างเถอะ” เฉินฮวนฮวนรู้สึกปวดหัว

ไม่ว่ายังไง ก็หลุดพ้นเรื่องที่หลินอวี่หยางไปสืบสถานะของเฟิงหานชวนไม่ได้แล้ว

เมื่อเห็นว่าเฉินฮวนฮวนไม่ได้ต่อความอีก ติงเซียงรู้สึกดีใจเล็กน้อย เมื่อเฉินฮวนฮวนไม่ห้ามหลินอวี่หยาง สถานะของผู้ชายคนนั้นก็น่าจะถูกเปิดเผยในไม่ช้า!

เป็นไปอย่างที่คิด ในตอนที่เฉินฮวนฮวนกำลังพักระหว่างคาบเรียน เธออยากจะไปคุยกับหลินอวี่หยาง เกลี้ยกล่อมไม่ให้เธอไปสืบเฟิงหานชวน

แต่ใครจะไปรู้ว่าเธอยังไม่ได้หาหลินอวี่หยางที่ห้องหนึ่ง หลินอวี่หยางก็มาหาเธอก่อนแล้ว

“ฮวนฮวน ฉันสืบได้แล้ว! สืบเจอแล้ว!” หลินอวี่หยางตื่นเต้นดีใจพุ่งเข้ามาในห้องเรียนของเฉินฮวนฮวน