โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 489

ฉีหลานเหลือบมองไปที่ต้นฉบับของหยางหลิงรุ่ย เธอก็ยื่นมาให้ทันที

เธอคลี่ทั้งสองภาพออกมาพร้อมกัน จากนั้นความรู้สึกประหลาดใจและชื่นชมก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วบนใบหน้าของเธอ

ฉีหลานต้องยอมรับว่าหยางหลิงรุ่ยเป็นอัจฉริยะด้านการวาดภาพที่แอบซ่อนอยู่

ผลงานที่เพิ่งทำออกใหม่ของเธอดีไม่แพ้ภาพต้นฉบับเลย

สิ่งนี้ได้พิสูจน์อะไร? นี่เป็นการพิสูจน์ว่าในเวลาสั้นแค่นี้หยางหลิงรุ่ยกลับสามารถสร้างผลงานออกมาได้อย่างสมบูรณ์

ฉีหลานวางกระดาษวาดเขียนในมือลงของ เธอหายใจเข้าลึกก่อนที่จะพูดว่า "หลิงรุ่ย เธอนี่เทพจริงๆ!"

นี้แม้ว่าคำชมจะดูแปลกไปสักหน่อย

แต่รอยยิ้มบนใบหน้าของหยางหลิงรุ่ยก็ปรากฏขึ้นทันที

เพราะเธอรู้ว่านี่คือการที่ฉีหลานยอมรับเธอ

อะไรคือสิ่งที่มีความสุขที่สุดในการทำงานออกแบบ?

ไม่ใช่ว่าคุณทำเงินได้เท่าไหร่หรือเข้าร่วมการแข่งขันกี่ครั้ง แต่เป็นการผลงานของคุณได้รับการยอมรับจากคนจำนวนมากต่างหาก

หรือบางทีอาจไม่ต้องมีคนมากนัก มีเพียงคนหนึ่งคนยอมรับคุณก็จะรู้สึกประสบความสำเร็จแล้ว

เช่นเดียวกับตอนนี้หยางหลิงรุ่ยที่ได้รับการยอมรับจากฉีหลาน ในใจเธอก็มีความสุขมากเช่นกัน

หยางหลิงรุ่ยสามารถวาดภาพร่างที่สองได้ดีกว่าเดิม ยิ่งฝึกฝนก็ยิ่งทำได้ดีขึ้น ไม่ใช่เพราะฝีมือของเธอนั้นดีมาก

อย่างไรแล้วในทางปฏิบัติ ทุกคนก็ต่างมีระดับพอๆกันและเป็นไปไม่ได้ที่จะวาดออกมาได้ต่างกันราวฟ้ากับเหว

แต่เพียงเพราะเมื่อครู่หยางหลิงรุ่ยได้ค้นพบตัวตนที่ซ่อนอยู่ภายใต้ท่าทางภายนอกที่สงบของฉีหลานโดยไม่รู้ตัว

เธอสวยมากและมีรอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติ ท่าทางของเธอสง่างาม สงบเสงี่ยมและดีงาม

อาจกล่าวได้ว่าทุกคำยกย่องสาวงามในโลกนี้สามารถใช้กับฉีหลานได้

ก็ยังไม่พอพรรณาถึงความงามและท่าทางอันสวยงามของฉีหลานได้

หลังจากที่หยางหลิงรุ่ยค้นพบนิสัยและตัวตนของฉีหลานแล้ว เมื่อเธอวาดเขียนก็ทำได้อย่างราบรื่น

กล่าวได้ว่าทุกเส้นที่เธอวาดสะท้องถึงบุลิกสงบนิ่งของฉีหลานได้อย่างเป็นธรรมชาติว่าควรใช้เส้นแบบไหน

ดังนั้นภาพสเก็ตช์ของเธอจึงประสบความสำเร็จ

"พี่หลานยังมีคำแนะนำอื่นๆอีกไหม?"

หยางหลิงรุ่ยต้องการใช้ประโยชน์เวลาที่เธอมีไอเดียสร้างชุดที่ประสบความสำเร็จให้ได้อย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าผลงานของเธอสมบูรณ์แบบ แต่เธอก็ยังอยากถามฉีหลานให้แน่ใจ

หลังจากได้ยินคำพูดของหยางหลิงรุ่ย ฉีหลานก็ส่ายหัวอย่างเงียบๆ

"ไม่มีแล้ว มันยอดเยี่ยมมาก ถ้าเธอสามารถวาดภาพท่าทางอื่นๆได้อีกสักสองสามภาพ ฉันคิดว่าฉันจะรวบรวมมันไว้ทั้งหมด"

"ไม่มีปัญหา แต่ขอแก้ปัญหาเฉพาะหน้าก่อนนะ"

หยางหลิงรุ่ยหยิบภาพร่างที่สองขึ้นมาและเริ่มคิดชุดแต่งงาน

มีออร่าแบบไหนก็ต้องใส่เสื้อผ้าให้เหมาะกับเสื้อผ้าแบบนั้น

ฉีหลานมีท่าทางเป็นคนเงียบๆและงามสง่า ดังนั้นเมื่อเลือกชุดแต่งงานจึงต้องแต่งเป็นชุดยาว แต่หากลากพื้นก็ต้องดูไม่ยุ่งเหยิง ขอบๆเพิ่มไข่มุกกลมและจีบดอกไม้อีกสักหน่อย

ไข่มุกสีขาวเสริมความสง่างามและดูมีรสนิยม

หยางหลิงรุ่ยมั่นใจในความคิดนี้ทันทีที่มันออกมา

เธอหยิบกระดาษวาดเขียนแล้วรีบออกแบบชุดแต่งงาน

จากนั้นชุดพิธีการและชุดแต่งงานสำหรับญาติ

หยางหลิงรุ่ยใช้บุคลิกที่สง่างามและอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนของฉีหลานนำทาง

ดังนั้นเธอจึงออกแบบชุดกี่เพ้าสีม่วงออกมาอย่างเรียบง่าย

ต้องรู้ว่าสีม่วงเป็นสีที่มีดูแพงและคุมยาก

เมื่อแต่งงานกันตามประเพณีจีนมักจะใช้สีแดงสดมากกว่า

หยางหลิงรุ่ยเคยพิจารณาสีแดงสด แต่เธอทิ้งมันไปทันทีแพลนใหม่นี้ปรากฏขึ้นเป็นรูปเป็นร่างในใจของเธอ

เธอรู้สึกว่าตามความงามและท่าทางอันสูงส่งของฉีหลาน หากเธอใช้สีแดงสดแม้ว่ามันจะประสบความสำเร็จอย่างมาก แต่ก็ไม่มีความน่าสนใจสำหรับสาธารณชนและไม่มีความคิดสร้างสรรค์เอาเสียเลย

ดังนั้นเธอจึงใช้องค์ประกอบสีม่วงอย่างกล้าหาญและประดับประดาตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่งด้วยเพชรสีชมพู

บนกี่เพ้าสีม่วงมีองค์ประกอบของดอกไม้กระจัดกระจายอยู่บางส่วน

เมื่อเห็นว่าแต่ละส่วนมีโครงสร้างที่ค่อนข้างธรรมดา แต่เมื่อประกอบออกมาแล้วกลับดูหรูหราสง่างามเป็นพิเศษ

ชุดที่สองสำเร็จแล้ว

หยางหลิงรุ่ยทำชุดที่สามต่อไปตามความคิดนี้

เมื่อเธอส่งผลงานทั้งหมดให้ฉีหลานดูในครั้งเดียว ฉีหลานก็ทึ่งไป

คราวนี้เธอประหลาดใจจนอ้าปากค้าง

เธอเคยคิดมาก่อนอยู่แล้วว่าหยางหลิงรุ่ยจะทำแผนออกแบบของเธอเสร็จอย่างรวดเร็ว

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าหยางหลิงรุ่ยจะเร็วขนาดนี้

และเพียงแค่เหลือบดูโดยไม่ต้องให้หยางหลิงรุ่ยอธิบาย เพียงใช้การวิเคราะห์จากประสบการณ์หลายปีของฉีหลานเธอก็ยอมรับจำผลงานของหยางหลิงรุ่ยอย่างหมดใจ

เนื่องจากเธอยังต้องไปทำงาน เวลาหลังเลิกงานทุกวันจึงไม่เพียงพอที่จะทำผลงานชิ้นนี้ออกมาได้

ดังนั้นเธอต้องฝากความไว้วางใจไว้กับผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีฝีมือ

สำหรับอัลฟ่าสตูดิโอ ลูกค้ารายใหญ่ที่สุดของพวกเขาก็คือ Yang‘s Entertainment

หยางหลิงรุ่ยบอกฐานะผู้อำนวยการของ Yang‘s Entertainment ของเธอก็ได้รับการต้อนรับอย่างกระตือรือร้นจากพนักงานทันที

Yang's Entertainment นั้นเป็นผู้ลงทุนที่ใหญ่ที่สุดของอัลฟ่า พวกเขากระเป๋าหนักที่สุดอีกครั้งยังไม่เคยต่อรอง

ดังนั้นคนใน Yang’s Entertainment จะต้องได้รับการปฏิบัติตามมาตรฐานสูงสุดจากอัลฟ่า

หยางหลิงรุ่ยนั่งอยู่ในห้องพักผ่อนบนโซฟานุ่มนิ่มหรูหราสไตล์ยุโรป เธอเพียงแค่หย่อนตัวลงบนโซฟามันก็อ่อนยวบลงไป

ไม่นานกาแฟหนึ่งถ้วยก็มาพร้อมกับขนมหวานที่เข้ากัน

"รอสักครู่นะคะ หัวหน้าจะมาทันที"

หยางหลิงรุ่ยเป็นผู้อำนวยการด้านการกำกับภาพยนตร์และโทรทัศน์ สถานะนี้ไม่ใช่เพียงพนักงานขายทั่วไปจะมารับใช้ได้

หยางหลิงรุ่ยตอบอืม คราวนี้แผนทำเสร็จแล้วและเธอก็โล่งใจมาก

เธอหยิบกาแฟขึ้นมา อุณหภูมิของกาแฟนั้นได้รับการควบคุมเป็นพิเศษอย่างเห็นได้ชัด

ตอนเข้าปากนั้นอุ่น แต่กลับไม่ร้อนจนเกินไป กลิ่นหอมที่รุนแรงของกาแฟก็ทำให้ตัวเธอสั่นเล็กน้อย

"กาแฟดีนะ!"

หยางหลิงรุ่ยพูดโดยไม่รู้ตัว แต่เธอคิดว่ารสชาติของกาแฟนี้ค่อนข้างแปลกเล็กน้อย

ทำให้ในใจเธอมีความคิดแย่ๆเล็กน้อย

เพราะเธอคลับคล้ายคลับคลาว่าจะจำชนิดของกาแฟนี้ได้

“ผู้อำนวยการหยางมีรสนิยมดี กาแฟนี้ผลิตในอินโดนีเซียและมีชื่อเสียงระดับโลก...”

พนักงานเพียงแค่ต้องการแนะนำหยางหลิงรุ่ย แต่เมื่อจะพูดอะไรบางอย่าง เขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยการโบกมือที่รีบร้อนของหยางหลิงรุ่ย

“ฉันรู้แล้ว ไม่ต้องอธิบายหรอก”

เธอวางแก้วกาแฟกลับอย่างเร็วที่สุด

กาแฟนี้ หยางหลิงรุ่ยรู้มาก่อนว่านี่เป็นกาแฟที่ดีที่สุดในโลก

เพราะผ่านการหมักด้วยจุลินทรีย์มาจึงมีความอร่อยที่ประหลาด

แต่การหมักของจุลินทรีย์นั้นมีสรรพคุณช่วยในการขับถ่าย!

นี่คือสิ่งที่หยางหลิงรุ่ยรับไม่ได้มากที่สุด!