โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 245

พนักงานต้อนรับรีบโค้งคำนับ “ขอบคุณค่ะ คุณพูล” หลังจากขอบคุณเขา พนักงานต้อนรับก็หันหลังและวิ่งออกไป

อเล็กซ์มองไปที่หญิงสาวตรงหน้าเขา เธอมีออร่าแห่งความห่างเหินและสงบอยู่รอบตัวเธอ แต่อเล็กซ์เห็นความโกรธที่ไม่สามารถระงับได้ อเล็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “อ่าว พี่สะใภ้ ในที่สุดก็ยอมปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนสักทีสินะ ไอ้เราก็คิดว่าพี่ชายตัวดีจะซ่อนคุณไว้จนสิ้นอายุขัยแล้วนะเนี่ย”

ใบหน้าของซาบริน่าแดงเล็กน้อย “ขอโทษนะคะ แต่ฉันไม่ใช่พี่สะใภ้ของคุณค่ะ ฉันมาที่นี่เพราะว่ามาตามหาลูกสาวของฉันก็เท่านั้น”

เมื่อพูดเช่นนั้น ซาบริน่าก็มองไปที่เซบาสเตียน “เซบาสเตียน ไอโนะเพิ่งมาที่เมืองเซ้าท์ ซิตี้เป็นครั้งแรกนะ ลูกไม่คุ้นเคยกับอาหารและทุกอย่างที่นี่ ตอนนี้ก็เลยบ่ายมาแล้วนะ บอกฉันทีว่าเธออยู่ที่ไหน! ขอร้องแหละบอกมาเถอะ!"

เมื่อเธอพูดจบ ร่างคนหนึ่งก็พุ่งเข้ามาจากทางด้านหลังเธอ

“เซบาสเตียน นี่ใช่ผู้หญิงที่ชื่อว่าซาบริน่า สก๊อตต์นั่นรึเปล่า?” โรสยืนอยู่ข้างหลังซาบริน่าและพูดด้วยน้ำเสียงแดกดัน

“คุณป้าครับ” อเล็กซ์พูดขณะยืนขึ้นและโค้งตัวเล็กน้อย

“อืม… ” น้ำเสียงของโรสอ่อนลง “อ่าว นี่นายน้อยรองของตระกูลพูลจากคีดอน ซิตี้ นายน้อยจูเนียร์ไม่ใช่เหรอเนี้ย ฉันได้ยินมาว่าคุณเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ตอนนี้คุณน่าจะขึ้นเป็นนายพลแล้วใช่ไหม?”

อเล็กซ์ยิ้มอย่างสดใส “นี่ คุณป้าครับ ทุกวันนี้ ผมหาคนที่เรียกผมว่าจูเนียร์ไม่ได้แล้วนะเนี่ย พอได้ยินคุณป้าเรียกแบบนี้ ผมก็รู้สึกว่าเราทั้งสองคนเนี่ยสนิทกันมากขึ้นแล้วนะครับ”

โรสไม่ยิ้มตอบกลับ “ใครจะไม่รู้จักพ่อสมิงแย้มพรายคนนี้ได้ล่ะ? เพียงแค่แยกเขี้ยวออกมาหน่อยเดียว แผ่นดินคีดอน ซิตี้ ทั้งหมดก็จะสั่นสะเทือนขึ้นมา!"

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ คุณป้า” อเล็กซ์พูดด้วยรอยยิ้ม

โรสไม่ยอมให้อเล็กซ์ขัดจังหวะเธอได้อีก เธอมองเซบาสเตียนด้วยสายตาเคร่งขรึมแทน “เซบาสเตียน! ซาบริน่า สก๊อตต์ ผู้หญิงคนนี้เป็นชนวนให้เกิดพายุโหมกระหน่ำในสังคมชนชั้นสูงของเซ้าท์ ซิตี้นะ”

"ฉันขอเตือนเอาไว้เลยนะ!"

“เธออย่าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้เชียว! ผู้หญิงคนนี้สร้างปัญหาให้ทั้งไนเจล เซย์น และนายน้อยตระกูลชอว์ เธอมีเรื่องกับเคนตัน ฮอร์สท์ที่ตายจากโลกนี้ไปแล้ว ช่างเป็นผู้หญิงที่โสมมเสียจริง!”

เมื่อพูดจบ เขาก็กดปุ่มโทรศัพท์ติดต่อภายในบริษัทบนโต๊ะ “เจน ช่วยพาคุณผู้หญิงฟอร์ดออกไปด้วย”

"รับทราบค่ะ!" ผู้ช่วยร่างบาง เจน เซียร์ตอบจากด้านนอกห้องและเข้ามาทันที “คุณผู้หญิงคะ ด้านนี้ค่ะ”

โรสหน้าแดงด้วยความโกรธ แต่เธอก็ทำได้เพียงเดินตามแม่เลขาเจนออกไปด้านนอก

เหลือเพียงซาบริน่า เซบาสเตียน และอเล็กซ์ในห้องทำงานขนาดใหญ่

“ขอถามหน่อยนะคะ คุณฟอร์ด ลูกสาวของฉันอยู่ที่ไหนคะ? ฉันอยากเจอหน้าเธอเดี๋ยวนี้” ซาบริน่าพูดขณะมองเซบาสเตียนอย่างใจเย็น

“แผลเธอหายดีแล้วเหรอ?” เซบาสเตียนเอ่ยถาม