“ซาบริน่า! ซาบริน่า! ตื่นสิ!” เซบาสเตียนยกมือขึ้นวางบนหน้าผากของซาบริน่า เขาสัมผัสได้ถึงหน้าผากอันร้อนผ่าวของหญิงสาว
ชายหนุ่มคนนั้นอุ้มซาบริน่าเดินไปที่รถอย่างรวดเร็ว เขาเปิดประตูและนำซาบริน่าเข้าไปในรถ จากนั้นชายหนุ่มคนนั้นก็เข้ามาติดเครื่องยนต์ หลังจากกลุ่มควันดำออกมาจากท้ายรถ รถก็ถูกขับออกไปอย่างรวดเร็ว
เซลีนร้องตะโกนตามหลังเขาไปอย่างสิ้นหวัง “เซบาสเตียนที่รัก…”
อย่างไรก็ตาม รถของเซบาสเตียนได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
เซลีนโกรธมาก เธอจึงทุบกระถางต้นไม้ด้านนอกบ้านของเซบาสเตียนอย่างสุดกำลัง ดังนั้น ผิวหนังด้านหลังมือของเธอจึงมีรอยฟกช้ำ ทำให้เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดขณะที่เธอฟุบอยู่กับพื้น
หลังจากที่เหนื่อยล้าจากการร้องไห้ เธอขับรถกลับบ้านด้วยความขุ่นเคือง
ลินคอล์นและเจดกำลังรอเซลีนชะเง้อคอรออยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยม พวกเขาคาดหวังสิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นภายในใจ แต่ทั้งคู่ไม่ได้สังเกตว่าเซลีนมีบางอย่างผิดปกติไป
“เป็นอย่างไรบ้าง ลูกสาวที่แสนดีของแม่? ท่านเซบาสเตียนกับลูกได้…” เจดอยากจะถามเซลีนถึงเรื่องน่าอายที่ยากจะเอ่ยออกไป แต่เมื่อนึกถึงสามีที่อยู่ข้างกาย เธอจึงหุบปากเงียบอีกครั้ง
ตรงกันข้าม ลินคอล์นรีบพูดขึ้น “บอกพ่อมาเร็ว ๆ เมื่อคืนนี้เซบาสเตียนได้ให้ลูกค้างคืนด้วยหรือเปล่า? ลูกต้องรีบท้องลูกของเซบาสเตียนโดยเร็วที่สุด มีเพียงตำแหน่งนายหญิงแห่งตระกูลฟอร์ดเท่านั้นที่จะรับประกันว่าลูกจะปลอดภัย”
เจดตีสามีของเธอ “คุณไม่กลัวลูกสาวของคุณเขินอายบ้างเหรอ? คุณเล่นโพล่งทุกอย่างออกมาอย่างนั้น!”
เซลีนร้องไห้ออกมา “พ่อ แม่ หนูอยากให้ซาบริน่าตาย! หนูต้องการให้มันตายไปซะ!”
ลินคอล์นและเจดก็ตระหนักได้ว่าดวงตาอันบวมเป่งเพราะร้องไห้มา
“เกิดอะไรขึ้น ลูกสาวของแม่? นังตัวร้ายซาบริน่านั่นรังแกลูกอีกแล้วเหรอ? รีบบอกแม่มาสิ” เจดรู้สึกเศร้าใจกับเธอ และกอดเซลีนอย่างรวดเร็ว
“หนูอยากให้ซาบริน่าตาย มันต้องตายไปให้พ้น ๆ ! เซบาสเตียนรู้แล้วว่าซาบริน่ากำลังตั้งท้องกับไอ้สารเลวคนหนึ่ง แต่เขาก็ยังดีกับเธอ แม่ เซบาสเตียนคงจะรู้ไม่ช้าก็เร็วว่าเด็กในท้องของซาบริน่านั้นเป็นลูกของเขา เมื่อถึงเวลานั้น เมื่อดูจากนิสัยอันโหดร้ายของเซบาสเตียนแล้ว พวกเราทั้งครอบครัวจะต้องตายแน่ แล้วจะทำอย่างไงกันดีละคะ? เอาไงดีคะ พ่อแม่?”
“หนูไม่อยากตาย หนูอยากแต่งงานกับเซบาสเตียน”
“เมื่อวานที่งานเลี้ยงของตระกูลฟอร์ด หนูไปถึงประตูแล้ว แต่ว่าใบหน้าของหนูก็ปูดบวมและเสียโฉม ดังนั้นเซบาสเตียนจึงส่งหนูกลับมา หนูเห็นพวกคนใหญ่คนโตมากหน้าหลายตาจากเมืองของเราและเมืองคิดอน ซิตี้ มาร่วมงานเลี้ยงที่คฤหาสน์ฟอร์ด”
“มีผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานคนไหนบ้างในเซ้าท์ ซิตี้ที่ไม่อยากแต่งงานกับเซบาสเตียน?”
“เขาเป็นหัวหน้าตระกูลฟอร์ดคนปัจจุบันแล้ว”
“โอกาสนั้นเคยเป็นของหนู และเซบาสเตียนให้สัญญาว่าจะแต่งงานกับหนูแล้ว แต่…” เซลีนร้องไห้ด้วยความสิ้นหวังและเสียใจ”
ไม่ว่าลูกสาวของเธอจะพูดอะไรก็ตาม เจดรู้สึกเสียใจมาก เมื่อเธอเห็นมือของลูกสาวมีเลือดออกกะทันหัน ความรู้สึกเสียใจของเธอก็แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้น “ลินคอล์น ลินน์! ซาบริน่า นังปีศาจนั้นยังอยู่ได้ก็เพราะคุณ ดังนั้นคุณต้องคิดหาวิธีกำจัดนังปีศาจตัวนั้น!”
“นั่นไม่ใช้ปัญหาที่จะมากำหนดว่าเซลีน ลูกสาวเราจะได้แต่งงานกับเซบาสเตียนหรือเปล่านะ”
“ตราบใดที่ซาบริน่ายังมีชีวิตอยู่ ครอบครัวของเราจะต้องตายกันหมด!”
“บอกมาสิว่าเราควรทำยังไง!”
เซบาสเตียนยืนอยู่หน้าประตูห้องฉุกเฉิน
ยังไม่แปดโมงเช้า และหมอหลายคนยังไม่ได้มารายงานตัวที่ทำงาน หมอที่ปฏิบัติหน้าที่ทุกคนถูกเรียกตัวไปยังห้องฉุกเฉินโดยเซบาสเตียน หมอกำลังจะให้ยาลดไข้ฉุกเฉินแก่ซาบริน่า แต่ได้ยินเสียงซาบริน่าพูดพึมพำขึ้น
“ลูกแม่… ลูกแม่ แม่… แม่ขอโทษที่ทำให้หนูต้องทนเหน็บหนาวกับแม่… แม่ แม่… ไม่มีทางอื่น ลูกจ๋า แล้ว...หนูจะได้ตายไปพร้อมกับแม่ไหม? ชีวิตของแม่ยากลำบากเหลือเกิน แม่จะพาหนูไปหาคุณยายนะ โอเคไหม?” ซาบริน่าซึ่งอยู่ในสภาวะกึ่งหลับกึ่งตื่นมีน้ำตาเอ่อล้นออกจากดวงตา
หมอถึงกับต้องยั้งมือที่กำลังจะให้ยาเธอลง
หมอคนหนึ่งผลักประตูห้องฉุกเฉินออกไป และพูดกับเซบาสเตียนด้วยน้ำเสียงอันสั่นเครือ “นายท่าน… นายท่านเซบาสเตียน คนไข้ที่คุณส่งมาที่นี่ เธอ… เธอกำลังตั้งครรภ์ สตรีมีครรภ์ไม่สามารถให้ยาในปริมาณที่สูงได้… แล้วที่นี่… เราควรทำอย่างไรกันดีครับ?”
หมอแอบเงยหน้าขึ้นมองเซบาสเตียนหลังจากถามแบบนั้น
ชายหนุ่มหน้านิ่วคิ้วขมวดถูกโอบกอดไปด้วยแสงตะวันยามรุ่งอรุณ สายตาของเขาเฉียบคม ดวงตาอันเยือกเย็นที่ลึกล้ำของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่ทำให้ผู้คนที่อยู่ใกล้เขารู้สึกเหมือนอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย
หมอค่อย ๆ ถอยหลังกลับไป
เซบาสเตียนคว้าปกคอเสื้อของหมอไว้ก่อนที่หมอจะถอยกลับไปยังที่ที่เขาคิดว่าปลอดภัย เขาถามหมอด้วยน้ำเสียงโมโหจนแทบจะฆ่าแกงกันได้ “คุณเป็นหมอ แล้วคุณมาถามผมว่าต้องทำยังไงเนี้ยนะ?”
“ฮ่า ฮ่า!” เซลีนที่แอบดูอยู่ห่าง ๆ แอบหัวเราะและเกือบจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “แม่ พ่อ ดูสิ.. เซบาสเตียนที่รักกำลังโกรธ เขาโกรธมาก แม้ว่าซาบริน่าและเซบาสเตียนแต่งงานกันแบบปลอม ๆ แต่เขาเป็นคนประเภทที่ไม่ยอมให้ซาบริน่ามาสวมเขากันง่าย ๆ คราวนี้ซาบริน่าทำได้แค่รอความตายเท่านั้นแหละ!”
เมื่อพูดจบ เธอก็ได้ยินเซบาสเตียนพูดว่า “ผมจะช่วยลดอุณหภูมิร่างกายของเธอเอง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โทษทัณฑ์พิพาทใจ
ขอซื้อหนังสือค่ะ...
รออัพเดทค่ะ นานมาก...
รอการอัพเดทตอนต่อไปค่ะ ลุ้นทั้งเรื่อง สนุกมงมาก...