โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 7

เซลีนสามารถบอกได้ว่าเซบาสเตียนไม่ชอบเธออย่างมาก

เธอรู้สึกราวกับว่ามีเข็ม 10,000 เล่ม แทงไปที่หัวใจ มันเจ็บปวด น่าอาย และน่ารำคาญมาก

อย่างไรก็ตาม เธอกลัวเซบาสเตียนจับใจ

เธอกำลังจะพูดอีกสองสามอย่างด้วยน้ำเสียงอันน่ารักที่ตรงข้ามกับความจริงของเธอ แต่สายนั้นก็จบลงอย่างกะทันหัน

หัวใจของเซลีนจมดิ่งลง

“มีอะไรเหรอเซลีน?” เจดรีบถาม

“แม่คะ… นายท่านเซบาสเตียน… เขาไม่ตกลงที่จะมาหารือเรื่องการแต่งงานของเรา เขา…คงจะไม่รู้เรื่องนี่ใช่ไหมคะ?”

เซลีนเริ่มร้องไห้ด้วยความกลัว “เขาคงไม่รู้ว่าหนูแอบอ้างเป็นซาบริน่าใช่ไหมคะ? แม่คะ เราควรทำอย่างไงกันดี? มือของเซบาสเตียนเปื้อนเลือดของคนนับไม่ถ้วน หนูกลัว… ”

ทั้งเจดและลินคอล์นต่างก็หวาดกลัวในความคิดของพวกเขาเช่นกัน

ทั้งครอบครัวใช้เวลาตลอดบ่ายด้วยความหวาดกลัว จนสาวใช้มารายงาน “คุณท่านคะ ซาบริน่ามาแล้วค่ะ เธอบอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อเก็บภาพของเธอและแม่ของเธอค่ะ”

“บอกมันให้ไสหัวไปซะ!” เซลีนระบายความโกรธของเธอกับซาบริน่าทันที

ในขณะนี้ เซลีนทำได้เพียงมุ่งความสนใจไปที่ความหวาดกลัวเท่านั้น จนเธอลืมไปว่า เมื่อวานนี้เธอได้ขอให้ซาบริน่ามาเก็บภาพเก่า ๆ ของแม่ของเธอ

สิ่งที่เซลีนตั้งใจไว้ในตอนแรกคือแสดงความรักกับเซบาสเตียนต่อหน้าของซาบริน่า เพื่อที่ซาบริน่าจะได้อารมณ์เสีย!

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดคิดว่าเซบาสเตียนจะปฏิเสธคำเชิญของเธออย่างเด็ดขาดแบบนั้น

แม่บ้านก็พูดไม่ออก

“เดี๋ยวก่อน! ฉันจะไปคุยกับเธอเอง!” เซลีนลุกขึ้นและเดินออกไป

เพราะร้องไห้ตลอดช่วงบ่ายทำให้ตาของเซลีนบวมขึ้น และผมของเธอก็กระเซอะกระเซิงอย่างไม่น่าเชื่อ เธอลืมส่องกระจกแล้วรีบวิ่งออกไป

“นางตัวแสบ! เธอน่ะนางตัวแสบที่ชอบทำมาหากินแบบนั้น เธอทำให้บ้านของฉันเสื่อมเสียทุกครั้งที่มาที่นี่ และบ้านของเราไม่ต้อนรับคนอย่างเธอ! ไสหัวไปเลยนะ!” เซลีนพูดอย่างชั่วร้าย

ซาบริน่าแสยะยิ้มออกมา “เซลีน เธอเป็นคนขอให้ฉันมาเก็บรูปแม่ของฉันเองนะ”

“ไป! ไป! ไปไหนก็ไป! ไสหัวไปเลยนะ!” เซลีนตะโกนออกมาอย่างไร้เหตุผล

ซาบริน่าโกรธมากจนเธอหัวเราะออกมา

เธอมองดูเซลีน

ทันใดนั้น ซาบริน่าก็ตระหนักได้ว่าเซลีนอารมณ์เสียโดยไม่มีเหตุผล

ซาบริน่าแสดงสีหน้าไร้เดียงสาและถามอย่างเรียบเฉยไปว่า “เซลีน ฉันเห็นตาของเธอบวม และผมของเธอก็ยุ่งเหยิงเหมือนรังไก่ หรือว่าเธอท้องกับลูกของผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้แต่ก็ถูกทิ้งใช้ไหมล่ะ?”

เซลีนโกรธมากจนทำท่าทางข่มขู่ และอยากจะกระโดดขึ้นไปบนตัวซาบริน่า “ฉันจะตบเธอให้ตายเลย… ”

ซาบริน่าไม่ได้แม้แต่จะสบตา เพียงแต่พูดขึ้นอย่างใจเย็น “เธอกล้าที่จะตบฉันให้ตายที่หน้าบ้านแบบนี้ เธอคงอยากที่จะเน่าอยู่ในคุกสินะ?”

เซลีนตะโกนกลับไป “แก… แก! ไปลงนรกซะ! ไปเลยนะ! ไป! เดี๋ยวนี้เลยนะ! ไปซะ… ”

ซาบริน่าเยาะเย้ย หันหลังกลับและจากไป

เธอไม่มีเวลาที่จะต่อล้อต่อเถียงกับเซลีนหรอก

เธอหิวมากแล้ว และจำเป็นต้องกินด้วย

เธอหิวง่ายตั้งแต่มีเจ้าตัวน้อยอยู่ในท้อง เธอต้องการสิ่งที่มีคุณค่าทางโภชนาการ แต่เธอก็ไม่มีเงิน

เธอไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกลับไปที่ที่เธออาศัยอยู่ และกินแซนวิชเห็ดสองสามชิ้นที่เธอซื้อมาจากแผงลอยขายของ

ขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินกับแซนด์วิช เธอเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้าเธอ

ชายคนนั้นคือคิงส์ตัน ผู้ช่วยของเซบาสเตียนนั่นเอง

เธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอยังคงกินแซนด์วิชต่อไป เธอเดินผ่านคิงส์ตันไปโดยไม่พูดอะไรเลยและมุ่งหน้ากลับไปยังที่พักของเธอ

สิ่งต่าง ๆ ระหว่างเซบาสเตียนกับเธอ เป็นเพียงข้อตกลงตามสัญญาเท่านั้น นอกจากต้องแสดงละครต่อหน้าเกรซ พวกเขาก็ไม่มีความสัมพันธ์อย่างอื่น

ซาบริน่าไม่เคยริเริ่มสร้างความสัมพันธ์ เพียงเพื่อประโยชน์ของเธอเท่านั้น

เกรซถามอย่างอ่อนโยน “แซบบี้ บอกแม่ที ลูกคุ้นเคยกับที่นี่แล้วใช่ไหม?”

ซาบริน่าตอบไปว่า “ดีมากเลยค่ะ หนูไม่เคยอยู่ในบ้านที่สวยงามเช่นนี้มาก่อนเลย”

“เจ้าเด็กแสบนั่นอยู่ที่ไหน? เขาอยู่กับหนูหรือเปล่า?” เกรซถามอีกครั้ง

ซาบริน่ารู้ดีว่าถ้าเธออยู่ที่นี่ เซบาสเตียนจะไม่มาที่นี่แน่นอน อย่างไรก็ตาม เธอยังคงพูดไปว่า “เซบาสเตียนจะกลับมาเร็ว ๆ นี้ค่ะ หนูรอเขามาทานอาหารเย็นด้วยกันค่ะ”

“ดี ดี แม่จะไม่รบกวนลูกสองคนแล้ว แม่จะวางสายแล้วนะ”

“สวัสดีค่ะ แม่”

ในช่วงเย็น ซาบริน่ารับประทานอาหารเย็นอย่างหรูหรา และป้าควินตันก็อาบน้ำให้เธอเอง

“นายหญิง นี่คือน้ำมันหอมระเหย น้ำนมอาบน้ำ และกลีบกุหลาบ การใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ จะช่วยให้ผิวของคุณดีขึ้น”

“ฉันเตรียมเสื้อคลุมอาบน้ำไว้ให้คุณแล้ว วางไว้นอกห้องน้ำ คุณสามารถหยิบมันขึ้นมาได้เมื่อคุณออกไป ฉันจะไปเตรียมที่นอนให้คุณเดี๋ยวนี้”

ป้าควินตันเป็นแม่บ้านที่รอบคอบ

ซาบริน่ารู้สึกหนักใจเล็กน้อยกับการปรนนิบัติที่เธอได้รับ

ซาบริน่าถูกดึงดูดจากห้องน้ำที่กว้างขวาง อ่างอาบน้ำอเนกประสงค์ขนาดใหญ่ น้ำมันหอมระเหยที่มีกลิ่นหอม และกลีบกุหลาบ

เธออาศัยอยู่ในเตียงเช่าเท่านั้น ดังนั้น เธอจึงต้องใช้ห้องอาบน้ำสาธารณะทุกครั้ง ที่ต้องการทำความสะอาดตัวเอง

เธอไม่ได้อาบน้ำผ่อนคลายอย่างเหมาะสม ตั้งแต่เธอออกมาจากเรือนจำ

เธอจะไม่ยอมเสียโอกาสที่ดีในวันนี้ไป

หลังจากแช่ตัวอยู่ครู่หนึ่ง ซาบริน่ารู้สึกว่าเธอสบายไปทั่วทั้งร่างกาย และเริ่มง่วงนอน

ในสภาพที่ง่วงนอน เธอลุกออกจากอ่างอาบน้ำ ร่างกายยังเปียกอยู่ จากนั้น เธอเปิดประตูเพื่อหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำ ทันใดนั้น เธอชนเข้ากับร่างสูงและแข็งแรง

“อ๊ะ…!” ซาบริน่ากรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ