พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 332

รถของพวกเราได้มาถึงตระกูลสี ตอนที่ฉันกำลังจะลงจากรถ สีชิงชวนกับเข้ามาอุ้มฉันลงจากรถ

ฉันเตือนเขา “เขาของฉันไม่เป็นอะไร ฉันเดินเองได้”

เขาไม่แย้งอะไร อุ้มฉันเดินเข้าไปข้างในอย่างสบายๆ

ไฟตรงห้องโถงของตระกูลสีสว่างไสว ทุกคนจะต้องอยู่กับพร้อมหน้าพร้อมตาแน่ๆ ฉันถูกสีชิงชวนอุ้มเข้าไปแบบนี้ หากคุณย่าเห็นเข้า จะต้องเข้าใจผิดว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับฉันอีกแล้วแน่ๆ และแน่นอนว่าความจริงนั้น มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริงๆ

ช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นกับฉันบ่อยมาก บ่อยจนฉันรู้สึกไม่ดี รู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นตัวซวย

โชคดีที่คุณย่าไม่อยู่ แต่คุณแม่สีอยู่ เขาเห็นสีชิงชวนอุ้มฉันเข้ามา จึงลุกขึ้นจากโซฟา

“เซียวเซิง หนูเป็นอะไรอีกเนี่ย ?”

เป็นคำพูดที่ทำให้ฉันรู้สึกละอายอีกครั้ง ฉันดึงๆ มุมเสื้อของสีชิงชวน “คุณปล่อยฉันลงก่อน”

สีชิงชวนไม่ปล่อยฉันลง แถมยังหยุดลงอยู่ตรงหน้าคุณแม่สี

“เมื่อตอนค่ำพวกเราไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของแม่เลี้ยงเซียวเซิงมา เกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยครับ”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอจ๊ะ ?”

“คุณแม่ของตระกูลเสียววางแผนร้ายไว้ครับ”

“แผนร้ายยังไงเหรอจ๊ะ ?”

“พวกเขาต้องการใช้กำลังกับเซียวเซิงครับ”

ฉันนึกไม่ถึงว่าสีชิงชวนจะบอกคุณแม่สีทั้งหมด ฉันล่ะลำบากจริงๆ

คุณแม่สีตกใจไปทีหนึ่ง จากนั้นสีหน้าก็จริงจังขึ้นมาทันที “เซียวเซิงคงไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหมจ๊ะ ?”

“ไม่เป็นอะไรค่ะ” ฉันพูดทันที

คุณแม่สีพยักๆ หน้า “งั้นก็ดีแล้ว ลูกพาเขาขึ้นไปพักผ่อนข้างบนก่อนเถอะจ้ะ”

สีชิงชวนอุ้มฉันขึ้นมาข้างบน ฉันกระซิบข้างๆ หูเขาเบา “คุณจะบอกแม่คุณทำไม ?”

“มีอะไรที่พูดไม่ได้กัน คนที่ทำความผิดไม่ใช่คุณสักหน่อย”

ความสัมพันธ์ระหว่างคุณแม่สีกับเซียวซือนั้นดีมาโดยตลอด ได้ยินมาว่าคุณแม่สีชอบเซียวซือมาก รู้สึกพอใจกับอดีตลูกสะใภ้คนนี้มากมาโดยตลอด ยังไงซะความสัมพันธ์ก็ดีกว่าฉันมาก

เพราะฉะนั้นฉันเลยคิดว่าคุณแม่สีอาจจะไม่เชื่อว่าเซียวซือจะทำเรื่องแบบนี้ อีกอย่างจนถึงตอนนี้ ตัวฉันเองก็ยังไม่ค่อยจะเชื่อ

สีชิงชวนอุ้มฉันกลับห้อง เขาให้อาฮวาช่วยอาบน้ำให้ฉัน แต่ที่จริงฉันทำเองคนเดียวก็ได้

แต่ว่าสายตาของเขามีความรู้สึกว่าตัวเขาเองรู้สึกว่าเขาบาปหนา ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ

ตอนกลางคืนก่อนนอน เขากลับมาถามฉันอย่างสุภาพมากว่าเขาสามารถนอนข้างๆ ฉันได้หรือไม่

นอกจากช่วงนี้ที่ฉันต้องหลบที่บ้านเฉียวอี้ ต่อไปพวกเราก็ต้องร่วมเรียงเคียงหมอน เขาถามอย่างมีมารยาทแบบนี้ ฉันรู้สึกแปลกๆ มาก

เขาพูดต่อ “ถ้าคุณไม่อยากนอนกับผู้ชายละก็ ผมจะไปนอนที่โซฟาข้างนอก”

ฉันพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ฉันยังไม่ถึงที่จุดที่บาดเจ็บทางจิตใจสาหัสแบบนั้น

“ตาอ้วนนั่นยังไม่ได้ทำอะไรฉัน คุณก็เข้ามาแล้ว” สีชิงชวนมองฉันอย่างลึกซึ้ง จู่ๆ ก็ลูบๆ ผมฉัน “งั้นก็โอเค”

ความรู้สึกที่เขานอนเอนข้างฉันทั้งสนิทคุ้นเคยและแปลกหน้า เหมือนพวกเราไม่ได้เจอกันมา 800 ปี

ทั้งคืนสีชิงชวนเหมือนรูปปั้นรูปหนึ่ง เขานอนข้างฉันเขาแทบไม่พลิกตัวเลย ดังนั้นความรู้สึกที่มีเขาอยู่มันน้อยมาก

แต่เขาหลับดีมาก เมื่อคืนน่าจะเป็นคืนที่พวกเราหลับดีที่สุดในช่วงนี้มา

เรื่องนี้ไม่รู้ว่าคุณย่าทราบได้ยังไง ตอนเข้าตื่นขึ้นมา คุณย่าก็ได้อยู่หน้าเตียงฉันแล้ว ทำให้ฉันตกใจมาก

เขายืนมองฉันอย่างจริงจังอยู่อย่างนั้นตรงหน้าเตียงฉัน ฉันกลัวมากว่าเขาจะเอาไม้เท้าทุบตีสีชิงชวนอีก

ผู้ดูแลบ้านคุณอาอู๋เห็นฉันตั้งแต่เด็กๆ เขาสนิทกับฉันมาแต่ไหนแต่ไร ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไร คุณย่าก็เอ่ยปากขึ้นอย่างเกรงขาม

“ฮวาหยุนล่ะ ?”

“คุณนายยังไม่ตื่นครับ”

คงเป็นเพราะมาดของคุณย่าดูหนักแน่น น้ำเสียงคุณอาพ่อบ้านจึงลอยๆ เล็กน้อย

คุณย่าจูงมือฉันเดินก้าวใหญ่ไปข้างบน

“เดี๋ยวผมไปแจ้งให้นะครับ พวกคุณนั่งรออยู่ด้านล่างสักครู่นะครับ คุณอาสวี เดี๋ยวดื่มชาก่อนนะครับ”

คุณย่ามองพวกเขาอย่างเย็นชา “เสี่ยวเซิง เมื่อก่อนพวกเขาปฏิบัติต่อหนูยังไงบ้าง ?”

“ดีมากค่ะ” ฉันรีบพูดขึ้นมาทันที “คุณอาอู๋ดูแลหนูอย่างดีมาโดยตลอด คุณอาสวีก็ดีกับหนูมากๆ ค่ะ”

“งั้นก็ดี” คุณย่าพูด “ยังถือว่าพวกเธอแต่ละคนยังมีความใจดี ไม่อย่างนั้นละก็ วันนี้จะหนีไม่พ้นสักคน”

ฟังจากน้ำเสียงคุณย่า เขาเตรียมจะสังหารหมู่แล้ว

พ่อบ้านไม่ได้ห้ามพวกเราไว้ คุณย่าถามฉัน “ฮวาหยุนอยู่ห้องไหน ?”

เห็นท่าทางที่เขาดูก้าวร้าว โชคดีที่ในมือฉันไม่มีมีด ไม่อย่างนั้นละก็ถ้าเห็นหน้าแม่เลี้ยง คงมีการลงไม้ลงมือเกิดขึ้นน่ะสิ ?

ฉันไม่กล้าไม่พูดความจริง ฉันชี้ไปที่ห้องในสุดตรงทางเดิน เขาจูงมือฉันเดินไปบิดลูกบิดประตูเดินเข้าไป

ในและนอกบ้านตระกูลเซียวมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเยอะมาก ปกติห้องของทุกคนที่ไม่ได้ล็อกไว้

ในห้องม่านยังปิดอยู่และมืด ดูทรงแล้วแม่เลี้ยงยังกำลังหลับอยู่

คุณย่าจูงมือฉันไว้ แล้วเขาไปตรงห้องนอน จากนั้นเปิดผ้าห่มบนเตียงออก

คนบนเตียงกรี๊ดไปทีหนึ่ง รีบลุกขึ้นมานั่งจากเตียงพอดี ฉันเห็นอย่างตกใจ นอกจากแม่เลี้ยงแล้ว ข้างๆ เขายังมีผู้ชายเปลือยท่อนบนคนหนึ่งนอนข้างเขา เขาเบิกตากว้างมองฉันอย่างแปลกประหลาด