พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 44

ฉันเชื่อว่าคนบางคนก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

ตัวอย่างเช่นหนีอีโจว ตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันมักจะเบื่อหน่ายการอยู่ในอ้อมกอดของเขา ความรู้สึกในตอนนั้นเป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์จริงๆ ยังมีความรู้สึกส่วนตัวแบบชายหญิงไม่มากนัก ภายหลังถึงได้รู้ว่าแท้จริงแล้วฉันชอบหนีอีโจว เป็นความรู้สึกชอบแบบที่เด็กผู้หญิงชอบเด็กผู้ชาย

แต่หนีอีโจวได้ไปที่ประเทศอังกฤษแล้ว ต่อมาฉันได้แอบบอกเขาผ่านในจดหมาย แต่เป็นไปได้ว่าในตอนนั้นเขาอาจจะออกจากประเทศอังกฤษไปแล้วจึงไม่เห็นจดหมายนั้น

อ้อมกอดของเขาไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด ยังคงอบอุ่นและกว้างใหญ่เหมือนอย่างเคย

เขาเองก็โอบกอดฉันไว้แน่นเช่นกัน ฉันเอาใบหน้าซบเข้าไปด้านในเสื้อตัวนอกของเขา

เมื่อก่อนเขามักจะชอบใส่เสื้อเชิ้ตยีน บนเสื้อจะมีกลิ่นหอมๆ ของน้ำยาซักผ้า ฉันชอบความรู้สึกหยาบๆ ของเสื้อเชิ้ตยีน มันมีชีวิตชีวามาก

ความไม่สบายใจและความหงุดหงิดกระสับกระส่ายในช่วงตลอดหลายวันที่ผ่านมานี้ หายวับไปในอ้อมกอดของหนีอีโจวทันที

เวลานี้เอง ประตูลิฟต์ก็เปิดออก ฉันคล้ายๆ จะรู้สึกว่ามีคนสองคนยืนอยู่หน้าประตู

แต่ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าพวกเรากำลังจะไปชั้นไหนเหมือนกัน เพราะถึงยังไงฉันก็อยากกอดหนีอีโจวอยู่แบบนี้ ไม่อยากคิดเรื่องอื่นๆ ให้มากนัก

แต่ฉันก็ได้ยินเสียงเสียงหนึ่งที่ทำให้ฉันตัวสั่นขึ้นมาทันที เพราะเสียงนี้เป็นเสียงที่มาจากนรกสิบแปดขุม

“เซียวเซิง”

ฉันที่อยู่ในอ้อมกอดของหนีอีโจวค่อยๆ หันหน้ากลับไปมองทางประตูอย่างช้าๆ

หน้าประตูมีชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สองคนยืนอยู่ และเป็นคนที่ฉันรู้จัก

คนแรกคือป๋ออวี่ มังกรหน้าหยกผู้สง่างาม และอีกคนคือสีชิงชวน ราชาปีศาจแห่งขุมนรกผู้มีใบหน้าเย็นชาไร้อารมณ์

ฉันรู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงต้องโชคร้ายมาเจอสีชิงชวนที่นี่แบบนี้ด้วย

ฉันอ้าปากค้าง ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ ถึงจะเปล่งเสียงพูดออกมา “ไง บังเอิญจังนะ”

“ไม่แนะนำหน่อยเหรอ? ” สีชิงชวนยิ้มเยาะ

ฉันกลัวที่สุดเวลาที่เห็นเขายิ้มเยาะ ตอนที่เขาทำสีหน้าไร้อารมณ์ยังจะดีกว่าเสียอีก เวลาที่เขายิ้มเยาะมันทำให้ฉันรู้สึกเย็นเยียบไปทั้งตัวจริงๆ

“นี่ทนายของฉัน หนีอีโจว”

“อ้อ แล้วไม่แนะนำผมหน่อยเหรอ? ”

“เอ่อ” ฉันเลียริมฝีปาก “สีชิงชวน”

“ฮ่า” เขาหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขมาก และเอียงศีรษะชื่นชมพวกเรา “คุณคิดจะกอดกันอยู่แบบนี้ไปตลอดเลยไหม? ”

คราวนี้ฉันจึงนึกขึ้นมาได้ว่าฉันยังอยู่ในอ้อมกอดของหนีอีโจวอยู่ จึงรีบร้อนถอยหลังออกไปหนึ่งก้าวจนแผ่นหลังชนเข้ากับผนังลิฟต์ หนีอีโจวดึงฉันไว้อย่างรวดเร็วและลูบแผ่นหลังของฉัน “เจ็บไหม? ”

ทันใดนั้นข้างกายก็มีความรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ส่งมา ฉันส่ายหน้าให้เขา “ไม่เจ็บค่ะ”

สีชิงชวนยื่นมือออกมาจับข้อมือของฉันไว้อย่างรวดเร็ว และดึงฉันออกไป หัวของฉันชนเข้ากับหน้าอกของเขา หน้าอกของสีชิงชวนแข็งราวกับแผ่นเหล็ก และหน้าผากของฉันยังบวมอยู่เล็กน้อย ดังนั้นมันจึงเจ็บมาก

ฉันร้องโอ๊ยออกมา และเอามือกุมหน้าผาก

“เซียวเซิง คุณไม่เป็นไรนะ? ” หนีอีโจวเอ่ยถาม

สีชิงชวนไม่ให้โอกาสฉันได้ตอบกลับไป เขาใช้มือข้างหนึ่งโอบคอของฉันจากนั้นก็หมุนตัวกลับเดินไปทางลานจอดรถ

ที่แท้ลิฟต์ก็ลงมาถึงชั้นลานจอดรถใต้ดินแล้วนี่เอง

ฉันได้ยินแค่เสียงของป๋ออวี่ที่กำลังพูดกับหนีอีโจวว่า “สวัสดีครับทนายหนี คุณวางใจได้เลยครับ คุณนายสีอยู่กับคุณสี เธอจะปลอดภัยมากครับ”

ที่แท้ป๋ออวี่ก็เป็นคนประเภทลู่ไปตามลมมากๆ คนหนึ่งเหมือนกันนี่เอง ก่อนหน้านี้เรียกฉันว่าคุณเซียวมาโดยตลอด ตอนนี้พอมาอยู่ต่อหน้าหนีอีโจวกลับเรียกฉันว่าคุณนายสีซะงั้น

ลำคอของฉันถูกสีชิงชวนบีบไว้จนแทบจะหายใจไม่ออก เขาเอาหัวของฉันมาหนีบไว้ที่รักแร้เหมือนหัวฉันเป็นลูกบาส โชคดีที่เขาไม่มีกลิ่นตัว ไม่อย่างนั้นฉันคงจะสำลักกลิ่นจนเป็นลมไปแล้ว

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นนิ้วมือออกมาจับคางฉัน “จู่ๆ ก็รู้สึกว่าวันนี้คุณสวยขึ้นนะ เป็นเพราะว่าวันนี้คุณได้เจอคนรักที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ จิตใจรู้สึกฮึกเหิม ฮอร์โมนเพศหญิงมันก็เลยพลุ่งพล่านหรือเปล่านะ? ”

เขายังคงรสนิยมต่ำเหมือนเดิมจริงๆ ฉันขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเขาแล้ว

เดิมทีฉันก็สวยมากอยู่แล้ว ตอนเด็กๆ คุณแม่หนีบอกว่าฉันจะเติบโตขึ้นอีก และจะเอาจุดเด่นของพ่อและแม่ของฉันมาทั้งหมด อีกทั้งคุณแม่ของฉันก็หน้าตาดีมาก เป็นคนที่สวยมากๆ คนหนึ่ง

ฉันเอาหน้าของฉันออกมาจากฝ่ามือของเขา แต่ดูเหมือนว่าการกระทำนี้ของฉันมันจะไปยั่วโมโหเขาเข้าให้แล้ว ฉันเพิ่งจะหลุดออกมาจากเงื้อมมือปีศาจได้ เขาก็กดตัวทับลงมาที่ฉันทันที

“คุณอย่าลืมนะว่าคุณยังมีข้อตกลงกับผมอยู่ ถึงยังไงตอนนี้คุณก็ยังไม่มีหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ให้ผม ผมสามารถทำให้เฉียวอี้เข้าคุกได้ทุกเมื่อ”

“แผลที่ท้ายทอยของคุณกำลังจะหายดีแล้ว เรื่องก็เกิดมาจะได้สามวันแล้วคุณก็ยังไม่ได้แจ้งตำรวจ คุณคิดว่าไปแจ้งตำรวจตอนนี้มันจะยังมีประโยชน์อะไรอย่างนั้นเหรอ? ”

“ตอนนี้ผมเพิ่งจะค้นพบว่าจู่ๆ คุณก็ฝีปากดีขึ้นมาซะงั้น? เป็นเพราะพี่ชายสุดที่รักของคุณกลับมาแล้ว คุณก็เลยทั้งสวยขึ้นทั้งฝีปากดีขึ้นอย่างนั้นเหรอ? ” เขากดฉันลงกับเบาะที่นั่ง ทันใดนั้นนิ้วมือของเขาก็หนีบเข้าที่โบตรงคอเสื้อของเสื้อเชิ้ตผ้าไหมแท้ที่อยู่ด้านในเสื้อนอกของฉัน

“เคยลองทำในรถหรือยัง? ดูเหมือนจะไม่เลวเลยนะ”

“สีชิงชวน คุณอย่ามารุ่มร่ามนะ” ฉันออกแรงดิ้น “คุณถึงช่วงฤดูหว่านเมล็ดพันธุ์แล้วใช่ไหม? ทำไมไม่ทันไรก็อยากจะทำแบบนั้นอยู่เรื่อยเลยล่ะ? ”

“คุณเป็นภรรยาของผม ผมจะนอนกับคุณอย่างชอบธรรมถูกต้องตามกฎหมายตอนไหนก็ได้” เขาใช้ขากดฉันไว้ จากนั้นตัวเองก็ถอดเสื้อนอก และคลายเนกไทออก

ท่าทางที่เขาคลายเนกไทออกนั้นดูป่าเถื่อนมาก และให้ความรู้สึกเหมือนเขากำลังจะรัดคอตัวเองให้ตาย

เขาถอดเสื้อผ้าท่อนบนทั้งหมดของตัวเองออกอย่างรวดเร็วและง่ายดาย จากนั้นก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของฉัน

ต่อให้วันนี้ฉันต้องตายฉันก็ไม่ยอม เพิ่งจะได้เจอกับหนีอีโจวยังกอดกับเขาได้ไม่ถึงหนึ่งวินาที วินาทีต่อมาก็ต้องมาทำอะไรๆ บนรถกับสัตว์ต่ำช้าตัวนี้

แต่พละกำลังของฉันสู้เขาไม่ได้และไม่ได้เป็นบ้าเท่าเขา ฉันควรจะทำอย่างไรดี?

ทันใดนั้นฉันก็นึกขึ้นได้ว่าที่ท้ายทอยของเขายังเป็นแผลอยู่ จึงใช้ฝ่ามือตบเข้าที่ด้านบนนั้นอย่างแรง