พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 102

คืนนี้ลู่หานถิงไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เซี่ยซีหว่านสามารถคาดเดาได้อย่างคร่าว ๆ ว่าเขาเติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมครอบครัวที่ผิดปกติแบบใด

อันที่จริงเซี่ยซีหว่านสนใจเรื่องราวของพ่อและแม่ของลู่หานถิงมาก ความรักและความเกลียดชังที่รุนแรงแบบไหนกันที่ทำให้พวกเขาทั้งสองมาถึงจุดนี้ได้

ที่แน่ชัดคือลู่หานถิงเป็นเหยื่อของคนสองคนนี้ บางคนรักษาหายในวัยเด็ก บางคนพยายามรักษาตอนเด็กให้หาย

ลู่หานถิงเป็นคนแบบหลัง

เซี่ยซีหว่านรู้สึกเสียใจกับลู่หานถิง เธอยื่นมือเล็ก ๆ ออกมาและกอดเอวอันหนาแน่นของเขาไว้ แล้วพยักหน้าอย่างแรง “คุณชายลู่ ถ้าคุณไม่หนี ฉันก็ไม่ทิ้งคุณค่ะ”

ท่อนแขนอันแข็งแกร่งของลู่หานถิงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นทันที เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนราวกับห่วงเหล็ก ตอนที่เซี่ยซีหว่านกำลังจะหลับ ก็ได้ยินเขาพูดเสียงแผ่วเบาว่า “หว่านหว่าน ผมจะต้องอาการดีขึ้นอย่างแน่นอน...”

...

เช้าวันรุ่งขึ้น ลู่หานถิงขับรถพาเซี่ยซีหว่านไปส่งที่คณะวิจัยซูมี่ เมื่อรถหรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมหายลับตาไป เซี่ยซีหว่านถึงเข้าไปในประตูของสถาบันวิจัย

เมื่อเธอเดินเข้ามาก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพราะทุกคนมองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ แถมยังชี้นิ้วไปมาที่ข้างหลังเธอ

เธอกลายเป็นจุดสนใจอีกครั้ง

เซี่ยซีหว่านเข้าไปในห้องยา และทันใดนั้นก็มีเสียงดัง “ติ๊ง” วีแชทของเยี่ยหลิงเด้งขึ้นมา “เป็นเรื่องยากมากที่เซี่ยซีหว่านของฉันจะอยู่อย่างเงียบสงบ แต่ก็มักจะมีคนพยายามทำโน่นนั่นนี่ให้เธอกลายเป็นคำที่ค้นหายอดนิยมตลอด”

เยี่ยหลิงพูดพร้อมกับส่งลิงค์เว็บไซต์บางอย่างมาอีก

เซี่ยซีหว่านกดเข้าไปดูก็พบว่าเป็นกระดานสนทนาของคณะวิจัยซูมี่ ตอนนี้กระดานสนทนานี้ได้รับความนิยมอย่างร้อนแรงแล้ว ข่าวเด่นพาดหัวคือ “เซี่ยซีหว่านปาร์ตี้กลางคืนกับประธานแซ่ลู่ ลู่หานถิง เป็นชู้หรือว่ารักจริง?”

ด้านล่างหัวข้อข่าวแปะรูปถ่ายที่ลู่หานถิงอุ้มกอดเธอในห้องโถงของตระกูลลู่

ภาพนี้ดูคุ้นเคยยิ่งนัก เซี่ยซีหว่านจำได้ว่าเป็นภาพที่ซวงซวงส่งมาเมื่อคืนนี้

ภาพถ่ายจากโทรศัพท์ของซวงซวงนั้นจะไปปรากฏบนกระดานสนทนาอย่างไร

เมื่อเซี่ยซีหว่านดูที่ไอดีของผู้ปล่อยข่าว และปรากฏว่าคนที่ปล่อยข่าวนั้นเป็นซวงซวง

เซี่ยซีหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วเธอก็เลื่อนดูความคิดเห็นที่ร้อนแรงเหล่านั้น

“พระเจ้า ไม่คิดว่าเซี่ยซีหว่าน...คบกับลู่หานถิงประธานตระกูลลู่? ฉันยังนอนไม่ตื่นแน่ ๆ !”

“พวกเธอดูนี่สิ ประธานลู่โอบกอดกับเซี่ยซีหว่านด้วย เธอ ผู้หญิงคนนี้ก็ยังคงเป็นเซี่ยซีหว่าน!”

“มือของประธานลู่วางอยู่ตรงไหน?”

“อะแฮ่ม ๆ ๆ ข้างบนอย่าเปลี่ยนเรื่อง ตอนนี้ที่สำคัญไม่ใช่เรื่องที่เซี่ยซีหว่านนอกใจเหรอ เพราะในอินเทอร์เน็ตมีบันทึกความจำด้วยว่า เซี่ยซีหว่านได้แต่งงานเข้าไปอยู่ในสวนโหย่วหลานเพื่อแก้เคล็ดสามีที่กำลังจะตาย!”

“ทำไมในซูมี่ของเราถึงมีคนแบบเซี่ยซีหว่านอยู่ด้วย ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้งคุ้ง ซูมี่ควรจะรีบไล่เธอออกไปทันที”

“ซวงซวงกับเซี่ยซีหว่านเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และตอนนี้ซวงซวงไม่คุ้นชินกับคนแบบนี้จึงยึดความยุติธรรมและทำลายความสัมพันธ์ที่ดี แล้วเรายังจะต้องปล่อยคนที่มีบุคลิกที่ต่ำต้อยขนาดนี้ไหม?”

“เซี่ยซีหว่านได้โปรดออกไปจากคณะวิจัยซูมี่!”

“หว่านหว่าน เมื่อคืนนี้คนสารเลวจ้าวลี่หยิงขโมยโทรศัพท์ของฉัน และทิ้งฉันไว้บนทางด่วน ทั้งหมดนี้ที่เขาทำมันเป็นในนามของฉัน!” ซวงซวงพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปทางจ้าวลี่หยิงที่อยู่ในฝูงชนด้วยความโกรธ

จ้าวลี่หยิงไม่รู้สึกตื่นตระหนกเลยแม้แต่นิดเดียว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เกรงกลัวเลย “ซวงซวง คุณพูดต้องมีหลักฐาน ผมขโมยโทรศัพท์คุณตอนไหน และผมทิ้งคุณไว้บนทางด่วนตอนไหน คุณอย่ามาพูดมั่ว ๆ นะ”

“คุณ!” ซวงซวงไม่สามารถแสดงหลักฐานได้จริง ๆ และตอนนี้เธอยังมีไข้สูงสี่สิบสององศา และเธอก็รู้สึกวิงเวียนศรีษะไปหมด

จ้าวลี่หยิงพูดอย่างยิ้มเยาะ “ซวงซวง ในเมื่อคุณต้องการใส่ร้ายผม งั้นผมคงต้องทำได้แค่บอกความจริงกับทุกคน คุณก็รู้อยู่แล้วว่าผมไม่ชอบคุณ และต้องการยกเลิกสัญญาแต่งงานกับคุณ ดังนั้นเมื่อวานนี้คุณนัดกับผม และบอกว่าคุณต้องการที่จะแฉเซี่ยซีหว่าน คุณยังบอกว่า ถ้าคุณขับไล่เซี่ยซีหว่านออกจากคณะวิจัยซูมี่ได้ อยากให้ผมพิจารณาความสัมพันธ์ของเราใหม่อีกครั้ง คุณยังขอร้องผม แถมยังบอกว่าคุณชอบผมได้ยังไงด้วย พูดตามตรงซวงซวง ผมรู้สึกสงสารคุณจริง ๆ”

ซวงซวงมองไปที่จ้าวลี่หยิงด้วยความตกใจ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าอันที่จริงแล้วจ้าวลี่หยิงนั้นเป็นคนที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายมากจนกล้าพูดคำเหล่านี้ออกมา เมื่อก่อนเธอคงตาบอดจริง ๆ ถึงชอบเขาได้!

ทุกคนรู้ว่าซวงซวงชอบจ้าวลี่หยิง ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงอยู่ข้างจ้าวลี่หยิง

“ซวงซวง เรื่องความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ และหัวหน้าจ้าวก็ไม่ชอบคุณจริง ๆ”

“ซวงซวง นี่ก็ผิดที่คุณ ความสัมพันธ์พี่น้องจอมปลอมของคุณกับเซี่ยซีหว่าน แฉข้อมูลสุดยอดของ เซี่ยซีหว่าน และตอนนี้คุณยังโยนความผิดมาให้จ้าวลี่หยิงอีก ทำแบบนี้น่าเกลียดมากเลย”

จ้าวลี่หยิงเป็นหัวหน้าทีมวิจัยและคุณสมบัติดีทุกข้อ ดังนั้นเขาจึงได้รับการตอบรับเป็นอย่างดีในซูมี่

ไม่มีใครเชื่อซวงซวง ภายใต้ความเจ้าเล่ห์ของจ้าวลี่หยิง ซวงซวงไม่มีอำนาจที่จะโต้แย้งอะไรได้เลย ซวงซวงทั้งรู้สึกโกรธ ทั้งกังวล ทั้งเกลียด ทันใดนั้นเบ้าตาของเธอก็แดงก่ำและมีน้ำตาไหลออกมา

เซี่ยเหยียนเหยียนไม่ต้องการให้มือตัวเองสกปรก เธอจึงดูการแสดงดี ๆ ตลอด เธอมีความสุขมากที่เห็นน้ำตาแห่งความเศร้าของซวงซวง ทุกคนที่เดินเข้าใกล้เซี่ยซีหว่านจะต้องเป็นศัตรูของเธอ และมีจุดจบไม่ดีสักคน !

ซวงซวงรู้สึกสิ้นหวัง แต่ทันใดนั้นก็มีมือเรียวเล็กอันอ่อนนุ่มยื่นออกมาและจับมือที่เย็นชาของเธอไว้