พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 254

บรรดาผู้คนทั้งหมดในสวนโหย่วหลานกําลังจัดเก็บข้าวของ และเตรียมตัวออกเดินทางไปยังมหานครเอมพีเรียล ในความเป็นจริงแล้วไม่มีอะไรต้องนําติดตัวไปด้วยเลย เพราะที่นั่นมีแต่ความหรูหราไปทั่วทุกหนแห่ง มีเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่หลังจากอาศัยอยู่ที่นี่มาเจ็ดปีก็มีความรู้สึกผูกพันต่อสิ่งต่าง ๆ มากมายจึงอยากจำนำของติดตัวกลับไปด้วย

หลังจากที่ลู่หานถิงจัดการเอกสารด่วนเสร็จแล้ว เขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงรู้สึกว่าหัวใจมันอ้างว้างราวกับว่าเขาได้สูญเสียสิ่งที่สําคัญมากไป

เมื่อเขากําลังจะจากที่แห่งนี้ไป เขาก็เกิดความอาลัยอาวรณ์มากมายอย่างน่าใจหาย อาลัยต่อเมืองไห่เฉิงแห่งนี้ อาลัยต่อสวนโหย่วหลาน และห้องนอนนี้ที่เขายิ่งไม่อยากจากไป

เขาไม่ใช่คนที่จะสร้างความรู้สึกต่อสถานที่ใด ๆ แต่ดูเหมือนว่าที่นี่มีอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็นกำลังดึงดูดเขา ทําให้เขารู้สึกห่วงหาและอาลัยอาวรณ์อยู่ลึก ๆ ภายในใจ

แต่เขาก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้มันคืออะไร

เหมียว

เหมียวเหมียว

ทันใดนั้นเอง เสียงร้องสองครั้งของลูกแมวก็ดังเข้ามาในหูของเขา

ลู่หานถิงก้มหน้าลง เจ้าหยวนหยวนตัวสีขาวราวกับหิมะมาหยุดอยู่ที่เท้าของเขา แล้วจ้องมองเขาด้วยดวงตากลมโตสีดําขลับคู่นั้น

จากนั้นหัวใจของลู่หานถิงก็รู้สึกอ่อนยวบในทันทีราวกับขนนกที่กรีดกรายผ่านทะเลสาบก้นบึ้งในหัวใจของเขาอย่างแผ่วเบา ทําให้จิตใจที่สงบนิ่งของเขาเกิดระลอกคลื่นขึ้น เขาจึงก้มตัวลงกอดเจ้าหยวนหยวนไว้ในอ้อมแขนของตัวเอง

เขาจําได้ว่าเขาซื้อลูกแมวตัวนี้มาเมื่อตอนที่เขาไปทําธุรกิจ เขารู้สึกประหลาดใจมาก เขาไม่น่าจะซื้อของขนาดเล็กที่นุ่มนิ่มแบบนี้ได้

เหมียว

เหมียวเหมียว

เจ้าหยวนหยวนซุกศีรษะลงในข้อพับแขนของเขาแล้วขดตัวเป็นก้อนกลม ๆ อย่างเงียบงัน ท่าทางของมันดูไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย

ลู่หานถิงลูบหัวเจ้าหยวนหยวนไปมา แล้วพูดเสียงแผ่วเบาว่า “แกเป็นอะไรไป ทําไมแกถึงดูเศร้าใจนัก ฉันเองก็รู้สึกว่าคุณย่า ฝูป๋อ และอู๋หม่านั้น...ท่าทางทุกคนดูโศกเศร้ามาก…”

เจ้าหยวนหยวนถูกลิขิตให้ตอบเขาไม่ได้ เขาจึงพูดกับตัวเอง

...

สามเดือนต่อมา

ณ มหานครเอมพีเรียล

มหานครเอมพีเรียลในวันนี้คึกคักมาก เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของลี่เหยียนหลานลูกสาวสุดที่รักแห่งตระกูลลี่

ตระกูลลี่ร่ำรวยมหาศาล ลี่จวินโม่ผู้นําตระกูลลี่เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลก ลี่เหยียนหลานเป็นบุตรสาวคนเดียวของตระกูลลี่ เป็นทายาทตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่ง เธอเป็นบุตรสาวผู้สูงศักดิ์อย่างแท้จริง และเติบโตมากับเสียงปรบมือกับดอกไม้และความรักของทุกคนตั้งแต่เกิด

วันเกิดของเธอวันนี้ไม่ได้จัดโออ่าเต็มกำลังเลยด้วยซ้ำ แต่จัดเพียงงานเลี้ยงวันเกิดเล็ก ๆ ให้ลี่เหยียนหลานเป็นเจ้าของวันเกิด และคนที่เชิญมาร่วมงานก็ล้วนเป็นพวกเพื่อนของเธอ ซึ่งก็คือเหล่าลูกสาวคนดังและคุณชายจากตระกูลมั่งคั่งแห่งมหานครเอมพีเรียล คนหนุ่มสาวมาร่วมงานกันอย่างสนุกสนานคึกครื้น เพื่อฉลองวันเกิดให้กับลี่เหยียนหลานองค์หญิงน้อยที่แท้จริง

ภายในงานวันเกิดอันหรูหรา ซุนจินมอบของขวัญวันเกิดให้กับลี่เหยียนหลานที่กำลังถูกทุกคนรุมล้อม “น้องเหยียนหลาน สุขสันต์วันเกิดนะ”

วันนี้ลี่เหยียนหลานสวมชุดเดรสผ้าชีฟองสีเขียวอ่อน ผิวพรรณนวลขาวผุดผ่องยิ่งทำให้เธอดูสวยงามอย่างเป็นธรรมชาติมาก ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่งดงามจนสะดุดตา ผมสีดําขลับยาวสลวยปรกสยายไปทั่วไหล่ทำให้เธอมีเสน่ห์น่าดึงดูดเป็นอย่างมาก

เมื่อสามสิบปีก่อนสาวงามอันดับหนึ่งแห่งมหานครอิมพีเรียลคือ หลิวจ้าวตี้ ซึ่งอันที่จริงแล้วก็คือหลิวอิงลั่ว แต่ในตอนนี้สาวงามอันดับหนึ่งแห่งมหานครเอมพีเรียลก็คือ ลี่เหยียนหลาน

ลี่เหยียนหลานรับของขวัญซุนจินมาอย่างมีความสุข “ขอบคุณค่ะพี่”

“หยุดพูดเรื่องผมกันได้แล้ว น้องเหยียนหลาน พี่ได้ยินมาว่าคุณชายลู่จะมาฉลองวันเกิดเธอวันนี้เหรอ?” ซุนจินมองไปยังลี่เหยียนหลานด้วยความอยากรู้อยากเห็น

คําถามนี้ดึงดูดความสนใจของทุกคนได้สำเร็จ ชนชั้นสูงในมหานครเอมพีเรียลเกือบทั้งหมดได้มารวมตัวกันในงานหรูหราแห่งนี้ ลู่หานถิงไม่เคยมาสนิทสนมกับพวกเขามาก่อน เมื่อตอนที่พวกเขากําลังศึกษาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย ลู่หานถิงก็ไปโลดแล่นอยู่ในวงการธุรกิจตั้งแต่อายุสิบกว่าปีแล้ว ในสายตาของพวกเขา ชายผู้เก่งกาจแห่งวงการธุรกิจคนนี้ไม่ธรรมดาจนน่าขนลุก

หลังจากนั้นลู่หานถิงก็มีเรื่องมีราวที่ไม่ดีมาโดยตลอด แต่ตระกูลลู่ปิดข่าวทั้งหมดไม่ให้รั่วไหล คนจากโลกภายนอกไม่รู้จักเขาเท่าไรเลยด้วยซ้ำ สรุปก็คือพวกเขาทั้งเคารพและหวาดกลัวลู่หานถิงคนนี้ เขาเป็นคนในตํานานที่ยังมีลมหายใจ

ตอนนี้ลู่หานถิงกลับมาได้สามเดือนแล้ว เขาเข้ารับอาณาจักรตระกูลลู่ต่อจากลู่ซือเจี๋ยอย่างเป็นทางการ การเข้ารับตําแหน่งในเวลาสามเดือนที่ผ่านมานี้ราวกับมีอำนาจแห่งเลือดไหลอาบไปทั่วทุกส่วนอย่างรวดเร็ว เขาทําให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

แต่ชายผู้ที่มีจิตใจเด็ดเดี่ยวและสูงส่งแบบนี้ได้ถูกลิขิตให้เป็นที่จับตามองของทุกคน เขาเปรียบดั่งแม่เหล็กที่ทําให้ผู้คนหวาดกลัวและอดกลั้นหายใจไม่ได้เมื่อแหงนหน้ามองเขา

เพื่อนสาวหลายคนดึงลี่เหยียนหลานเอาไว้

“เหยียนหลาน เธอคบกับคุณชายลู่แล้วจริง ๆ เหรอ? เธอไม่กลัวเขาเหรอ?”

“เหยียนหลาน เรื่องการเกี่ยวดองระหว่างตระกูลลู่กับตระกูลลี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ฉันได้ยินมาว่าเธอกับคุณชายลู่กําลังจะหมั้นหมายกันแล้ว”

ใบหน้าเล็กที่สวยสะดุดตาของลี่เหยียนหลานแดงระเรื่อ ลู่หานถิงไปอยู่ที่เมืองไห่เฉิงได้เจ็ดปีเต็ม เธอรอมาเจ็ดปีแล้ว ในที่สุดตอนนี้ผลแห่งความอดทนของเธอก็สำเร็จแล้ว

ลี่เหยียนหลานพยักหน้าตอบรับอย่างรวดเร็วว่า “ใช่แล้ว ฉันคบกับพี่หานถิงแล้ว”

ตอนนี้ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่โห่ร้องด้วยความตื่นเต้น “พวกคุณดูนั่นสิ คุณชายลู่มาแล้ว !”

ทุกคนต่างพากันเงยหน้าขึ้นมองประตูที่ถูกเปิดออก ลมหนาวพัดกระทบเข้ามาอย่างรวดเร็ว จากนั้นร่างกายสูงโปร่งก็ปรากฏตัวขึ้นสู่สายตาของทุกคน

ลู่หานถิงมาแล้ว