เมื่อซุนจินตะโกนขึ้นเช่นนี้ สายตาของทุกคนก็หันมองไป “ฟึบ” ในทันทีและมีคนพูดว่า “นี่ไม่ใช่คุณชายซุนหรอกเหรอ ทำไมเขามาหาเราถึงมหาวิทยาลัย A ได้ แล้วใครคือยัยอัปลักษณ์เซี่ยกัน?”
บรรดาคุณชายตระกูลร่ำรวยของมหาวิทยาลัย A เหล่านี้ต่างก็รู้จักกับซุนจิน บางครั้งพวกเขาจะออกไปเที่ยวเล่นด้วยกัน
ซุนจินคิดชื่อยัยอัปลักษณ์ของตระกูลเซี่ยไม่ออก จึงพูดขึ้นว่า “ยัยอัปลักษณ์ของตระกูลเซี่ย เธอเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย A ของพวกนายในวันนี้ไม่ใช่เหรอ เรียกเธอออกมาแล้วบอกว่า คุณชายซุนกำลังตามหาเธออยู่ เธอเหมือนจะชื่ออะไรนะ... เซี่ยซีหว่าน”
เซี่ยซีหว่าน?
ทุกคนพ่นลมหายใจออกมาด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ ซุนจินกำลังตามหาดาวมหาลัยคนใหม่ของพวกเขา ตามหานางฟ้าตัวน้อยเหรอ?
“คุณชายซุน นายกำลังตามหาเซี่ยซีหว่านจริง ๆ เหรอ? ตาของนายน่าจะมีปัญหานะ เซี่ยซีหว่านขี้เหร่ที่ไหน เธอเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่สมบูรณ์แบบ”
นางฟ้าตัวน้อยเหรอ?
ฮู่ว
ซุนจินหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ตระกูลเซี่ยจะสามารถให้กำเนิดนางฟ้าตัวน้อยได้อย่างไร?
“พวกนายไม่เคยเห็นนางฟ้าตัวน้อยน่ะสิ ถ้าไม่เคยเห็นแนะนำให้พวกนายไปที่มหาวิทยาลัยข้าง ๆ ดูนะ น้องสาวของฉันลี่เหยียนหลาน ตกลงไหม ล้างตาให้ดี ๆ ล่ะ” ซุนจินหัวเราะอย่างไร้ความปราณี
ทันใดนั้นน้ำเสียงสดใสอันไพเราะและนุ่มนวลก็ดังขึ้นว่า “ซุนจิน คุณตามหาฉันอยู่หรือเปล่าคะ?”
ซุนจินเงยหน้าขึ้นก็เห็นร่างเพรียวบางกำลังเดินออกมาจากฝูงชนแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าของเขา เซี่ยซีหว่านเดินออกมาแล้ว
บ้าเอ๊ย !
ซุนจินเบิกตากว้าง ร่างกายของเขาหยุดนิ่งและแข็งทื่อไปทั้งตัว เขามองไปยังหญิงสาวที่สวยสง่าและงดงามอย่างไม่มีมลทินที่ยืนอยู่ข้างหน้าของเขาอย่างตกตะลึง นางฟ้าตัวน้อย !
เขาเห็นนางฟ้าตัวน้อยแล้วจริง ๆ !
เธอ...เธอคือยัยอัปลักษณ์เซี่ยซีหว่านเหรอ?
บรรดาพี่ใหญ่คุณชายตระกูลร่ำรวยสองสามคนที่ซุนจินพามาก็มองเซี่ยซีหว่านจนตาค้าง ตอนแรกพวกเขาจะมาดูเรื่องตลก แต่เซี่ยซีหว่านกลับเข้ามาอยู่ในสายตาของพวกเขาอย่างสวยสง่าและงดงาม ตอนนี้ดวงตาอันสดใสบริสุทธิ์เป็นประกายของเธอกำลังมองดูพวกเขาอย่างเคร่งขรึม นิ่งสุขุม จนแทบจะดูดวิญญาณของพวกเขาเข้าไปได้
พวกเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่มีนิสัยเหมือนนางฟ้ามาก่อน
“เจ้าบ้าเอ๊ย คุณชายซุน นายไม่ได้บอกพวกเราว่าลูกสาวของตระกูลเซี่ยเป็นนางฟ้าตัวน้อยเลยนะ”
“คุณชายซุน โชคเข้าข้างนายอะไรเช่นนี้ คะแนนความสวยของคู่หมั้นนายกลับสูงขนาดนี้”
“ถึงลี่เหยียนหลานจะยืนอยู่ที่นี่ เธอก็สู้ไม่ได้”
ซุนจินรู้สึกว่าผู้คนข้างหลังสองสามคนส่งเสียงดังเกินไปแล้ว เขาจึงพูดว่า “พวกนายหุบปาก !”
เมื่อซุนจินพูดจบ เขาก็มองเซี่ยซีหว่านซึ่งคู่หมั้นของเขาได้เปลี่ยนจากยัยอัปลักษณ์กลายเป็นนางฟ้าตัวน้อยราวกับความฝัน เขาอยากจะยิ้มแต่เขาพยายามกลั้นยิ้มเอาไว้และพูดเสียงดังฟังชัดว่า “ใช่ ผมกำลังตามหาคุณอยู่ คุณคือ... คู่หมั้นของผมเหรอ?”
“เมื่อก่อนใช่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว” เซี่ยซีหว่านตอบกลับในทันที
ซุนจินนิ่งชะงักและเอ่ยถามว่า “หมายความว่ายังไง?”
ในข้อมือขาวเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านสวมกำไลหยกอยู่เส้นหนึ่ง เธอคืนกำไลหยกให้ซุนจิน และพูดว่า “คุณมาพอดีเลยค่ะ ฉันก็อยากจะไปหาคุณเช่นกัน นี่เป็นของหมั้นของตระกูลซุนกับตระกูลเซี่ยทั้งสองตระกูลในตอนนั้น และตอนนี้ฉันขอคืนของหมั้นให้คุณค่ะ เราถอนหมั้นกันแล้ว ต่อไปนี้คุณไม่ต้องมาหาฉันอีกนะคะ”
“...”
ภายในใจของซุนจินเพิ่งจะรู้สึกดีใจกับคะแนนความสวยของเซี่ยซีหว่าน ทำไมเขาถึงจะตัดสินใจถอนหมั้นได้ แต่เขาไม่คิดว่าเซี่ยซีหว่านจะขอถอนหมั้นก่อน
ดังนั้น เขาเป็นคนที่ถูกถอนหมั้นก่อนเหรอ?
ซุนจินจ้องเขม็งที่เซี่ยซีหว่าน แล้วพูดว่า “คุณ...คุณหมายความว่ายังไง คุณกล้าหนีและถอนหมั้นผม ผมไม่ยอม คุณเป็นพูดผมไม่ยอมรับ !”
ท่าทางของเขาช่างเย็นชาราวกับน้ำแข็ง บนใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดอ่อนนั้นไม่มีอารมณ์ใด ๆ แสดงออกมาสักนิดเดียว
ภายในใจของลี่เหยียนหลานรู้สึกหึงหวงมาก เขาไม่เคยมองเธอด้วยสายตาแบบนั้นมาก่อน แต่เธอไม่กล้าทำตัวหงุดหงิดต่อหน้าผู้ชายคนนี้ เธอจึงขึ้นนั่งบนเบาะข้างคนขับอย่างเชื่อฟัง และพูดว่า “พี่หานถิงคะ เราไปกันเถอะค่ะ”
“อืม” ลู่หานถิงเหยียบคันเร่ง
เซี่ยซีหว่านเดินไปสองก้าวก็พบรถหรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมอยู่ข้างหน้า รถหรูกำลังขับเข้ามาหาเธอและเฉียดผ่านไปอย่างซึ่งหน้า
เซี่ยซีหว่านหยุดเดินและเห็นลู่หานถิงอยู่ในที่นั่งคนขับอย่างชัดเจนผ่านกระจกหน้ารถ วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำและใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับหยก เธอไม่เห็นเขามาสามเดือนแล้วแต่ความสูงส่งของเขากลับยิ่งเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ ทุกการเคลื่อนไหวของเขารู้สึกได้ถึงความสูงส่งจนทำให้ผู้คนอดที่จะรู้สึกกระวนกระวายและหวั่นไหวไม่ได้
เธอไม่ได้เจอเขาเป็นเวลานานแล้ว ตอนเช้าตรู่เธอวิ่งตามรถของเขาจนรถของเขาหายไป ตอนนี้เธอกลับเจอกันซึ่งหน้า ดวงตาอันสดใสบริสุทธิ์เป็นประกายของเธอมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา และเธอก็ไม่สามารถละสายตาจากเข้าไปได้อีก
รถหรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมกลับไม่จอดและขับเฉียดผ่านเธอไป
เซี่ยซีหว่านยืนนิ่งไม่ขยับเป็นเวลานาน สายตาของเธอมองตามเงารถของเขา เธอจึงรู้ว่าข้าง ๆ เขานั้นมีคู่รักที่เหมาะสมกันดีนั่งอยู่ข้างเบาะคนขับซึ่งไม่ใช่ที่ของเธอตั้งนานแล้ว
ข้าง ๆ เขาไม่มีที่สำหรับฉัน
ภายในใจของเซี่ยซีหว่านรู้สึกเจ็บปวดมาก และเบ้าตาสีขาวของเธอก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ
ลู่หานถิงกำลังขับรถ แต่เขามองดูหญิงสาวข้างหลังของเขาอย่างเงียบ ๆ ผ่านกระจกมองหลัง ข้าง ๆ เขาไม่เคยขาดแคลนผู้หญิง ผู้หญิงเหล่านั้นชอบสายตาของเขา เขาดูรู้ทันที
แต่ทว่า ทำไมเธอถึงมองเขาด้วยสายตาแบบนั้น?
สายตาที่เต็มไปด้วยความรักที่ไม่อาจซ่อนเร้นได้
รอเงาร่างของเธอหายไป ลู่หานถิงจึงละสายตากลับมา เขากลืนน้ำจนลูกกระเดือกกลิ้งขึ้นลงสองที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...