พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 328

มือหลานเหยียนที่ถือรีโมทอยู่สั่นระริก เดิมทีเธอเปิดโทรทัศน์เพื่อหันเหความสนใจของเซี่ยซีหว่านไม่ให้เธอคิดถึงการหมั้นคืนนี้ของลู่หานถิงกับลี่เหยียนหลาน แต่เธอไม่คิดว่าข่าวเศรษฐกิจนี้จะถูกดันข่าวนี้ขึ้นมา

“เฮ้อ หว่านหว่าน เราเปลี่ยนช่องเถอะ ตอนนี้ข่าวเศรษฐกิจกลับรายงานพิธีหมั้น” หลานเหยียนรีบเปลี่ยนช่อง

คราวนี้เปลี่ยนเป็นช่องบันเทิง พิธีกรในนั้นรายงานพาดหัวข่าวบันเทิงวันนี้ “วันนี้งานหมั้นระหว่างตระกูลลู่และตระกูลลี่ได้รับความสนใจอย่างมาก ในฐานะที่ลู่หานถิงปัจจุบันคือทายาทตระกูลผู้สูงศักดิ์อันดับหนึ่งแห่งวงการธุรกิจ สี่เดือนก่อนกลับมามหานครเอมพีเรียล ได้เข้ารับตำแหน่งบริหารบริษัทลู่กรุ๊ปอย่างเป็นทางการ มหาเศรษฐียุคนี้ที่โลดแล่นอยู่ในวงการธุรกิจในช่วงสิบกว่าขวบ ได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในอันดับต้น ๆ ของการจัดอันดับล่าสุดของนิตยสารฟอบส์ที่ระเบิดหัวใจของบรรดาผู้หญิงชั้นสูงกับสาว ๆ ที่บารมีสูงศักดิ์มากมาย วันนี้เขาและลูกสาวที่บารมีสูงศักดิ์ สตรีงามหมายเลขหนึ่งของนครเอมพีเรียลลี่เหยียนหลานหมั้นแล้ว เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยก เหมือนฟ้าประทานการแต่งงานมาให้”

ภาพที่หน้าจอโทรทัศน์ก็เปลี่ยนมาเป็นโรงแรมห่าวถิงอย่างรวดเร็ว วันนี้นิตยสารนักข่าวรายสัปดาห์ของนครเอมพีเรียลต่างไปห้อมล้อมไว้แล้ว ในเวลานี้ รถตู้หรูโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมเหยียบบึ่งมา กระจกหลังเลื่อนลงอย่างช้า ๆ เผยใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและหล่อเหลา

คือลู่หานถิง

ลู่หานถิงปรากฏตัวแล้วในงานหมั้นครั้งนี้

วันนี้ลู่หานถิงสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวงานแฮนด์เมด ข้างนอกคลุมด้วยเสื้อกั๊กธุรกิจสีดำ นอกเสื้อกั๊กเป็นชุดสูทสีดำที่มีสีเดียวกัน แขนเสื้อสูทเห็นเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวโผล่ออกมา และยังมีนาฬิกาผู้ชายราคาแพง ทุกอิริยาบถเผยให้เห็นถึงผู้ดีชั้นสูง ความมีฐานะสูงส่งและพิถีพิถัน

ในเวลานี้แสงตะวันยามเย็นสีทองส่องลงบนใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขา ยุ่งเหยิงแบบหล่อเหลา

ทันทีที่เขาปรากฏตัว สถานการณ์ก็เกิดความโกลาหล

นักข่าวก็แห่กันไป “ประธานลู่ เราขอสัมภาษณ์คุณหน่อยได้ไหม”

ในเวลานี้ พนักงานกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้น และขวางนักข่าวไว้ “ขออภัย ประธานของเราไม่รับการสัมภาษณ์ใด ๆ”

รถตู้หรูโรลส์-รอยซ์ ได้หายไปในสายตาของทุกคน

เซี่ยซีหว่านกำลังดูโทรทัศน์ ภาพในโทรทัศน์หยุดนิ่งลง นั่นคือภาพสุดท้ายของลู่หานถิง เซี่ยซีหว่านมองไปที่ด้านข้างครึ่งหน้าของผู้ชาย หน้าด้านข้างของเขาคม เม้มริมฝีปากบาง ทั้งร่างของเขาแสดงถึงการสยบด้วยพลาอานุภาพที่สูงส่งและความเย็นชาที่ไร้มนุษยธรรม

ทันใดนั้นเหยียนหลานก็ตัดสินใจสุ่มเลือกแล้ว เธอเปลี่ยนจากข่าวเศรษฐกิจเป็นข่าวบันเทิง กลับกำลังรายงานงานหมั้นระหว่างตระกูลลู่และตระกูลลี่

“เฮ้อ หว่านหว่าน เราเปลี่ยนช่องใหม่กันอีกที คราวนี้เปลี่ยนเป็น...โลกของสัตว์ !”

หลานเหยียนเปลี่ยนช่องหนีมาขนาดนี้แล้ว เธอไม่เชื่อว่าช่องโลกของสัตว์จะรายงานงานหมั้นครั้งนี้ด้วย !

ในเวลานี้ เซี่ยซีหว่านกล่าวว่า “แม่หลาน ช่างเถอะค่ะ ปิดโทรทัศน์เถอะ เกรงว่าวันนี้สถานีโทรทัศน์ทุกสถานีจะรายงานเรื่องงานหมั้นครั้งนี้ หนูไม่อยากดูแล้วค่ะ”

เซี่ยซีหว่านออกปากแล้ว หลานเหยียนก็ไม่ได้เปิดต่อ เธอปิดโทรทัศน์ “หว่านหว่าน หนูอย่าได้รับผลกระทบจากเรื่องเหล่านี้ ในโลกนี้ขาดทุกอย่าง แต่ไม่ขาดผู้ชาย”

ใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือของเซี่ยซีหว่านดูซีดเซียว ขนตายาวเป็นแพงามดั่งขนนกของเธอหลบลง พยักหน้า ๆ “หนูรู้แล้วค่ะแม่หลาน หนูอยากนอนอีกสักพัก”

“ได้เลย นอนลงเถอะ”

เซี่ยซีหว่านนอนลงและหลับตา

หลานเหยียนเฝ้าอยู่ข้างเตียงครู่หนึ่ง เวลานี้ของเธอดังขึ้น มีสายเข้ามา

เมื่อเห็นว่าเซี่ยซีหว่านหลับสนิทแล้ว หลานเหยียนก็ห่มผ้าห่มให้เธอ แล้วออกไปรับโทรศัพท์

ทันทีที่หลานเหยียนออกไป เซี่ยซีหว่านที่อยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้น

ดวงตาที่สดใสของเธอมองเพดานสีขาวเหนือหัวอย่างเหม่อลอย หลังจากนั้นไม่กี่นาที เธอเปิดผ้าห่มขึ้น ลุกจากเตียง และเดินออกไป

เซี่ยซีหว่านออกจากโรงพยาบาล ยืนอยู่บนถนนเรียกแท็กซี่ คนขับถามว่า “สาวน้อย หนูจะไปไหน”

“ไปโรงแรมห่าวถิง”

เมื่อหลานเหยียนกลับมาจากการรับโทรศัพท์ เธอพบว่าเตียงว่างเปล่าและเซี่ยซีหว่านก็หายไป

ลู่หานถิงดึงขายาวเดินไปข้างหน้า ย่างก้าวของเขานิ่งและสงบ กางเกงสูทตัดเนี๊ยบกริบพัดตามลมไปมา

มีผู้ชมเป็นผู้หญิงจำนวนมากอยู่รอบ ๆ เซี่ยซีหว่าน พวกเธอพูดอย่างตื่นเต้นด้วยฟองสีชมพูในดวงตา

“ว้าว ประธานลู่หล่อมาก หล่อมาก ฉันแทบจะช็อคแล้ว !”

“อยากสิงร่างลี่เหยียนหลานจริง ๆ แต่งงานกับเขา !”

“ตั้งสติเร็ว หยุดฝัน ความใฝ่ฝันแบบนี้ชาติหน้าก็ไม่มีวันได้ !”

ผู้หญิงเหล่านี้เหมือนกับบ้าผู้ชาย มองมาที่เขากรีดร้องเหมือนผีสางเทวดา

ดวงตาของลู่หานถิงไม่ได้กวาดสายตามาทางนี้เลย ราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับพฤติกรรมบ้าผู้ชายแบบนี้ เขาเดินไปข้างหน้าอย่างสง่างามและสงบ

เซี่ยซีหว่านไม่สามารถควบคุมฝีเท้าของเธอได้เลย ดังนั้นเธอจึงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

แต่เวลานี้เธอไม่ระวังจนชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง เซี่ยซีหว่านก็ขอโทษอย่างรวดเร็ว “ขอโทษค่ะ”

หญิงสาวคนนั้นดุอย่างรุนแรง “ขอโทษแล้วมีประโยชน์เหรอ เวลาเธอเดินไม่แหกตาดูเลยเหรอ”

ผู้หญิงหลายคนสังเกตเห็นเซี่ยซีหว่าน พวกเขากระซิบกระซาบกัน

“ทำไมเธอถึงใส่ชุดผู้ป่วยของโรงพยาบาลออกมาล่ะ เธอคงไม่ได้มาดูประธานลู่หรอกนะ ?”

“ตัดใจซะเถอะ ประธานลู่จะไม่มีวันมองเธอมากไปกว่านี้”

“เราจะแพ้ให้กับลี่เหยียนหลานผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุด เท่านั้น !”