พัง นิยาย บท 48
ฉันกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ และจ้องหน้าพี่ที...
ยุบหนอ พองหนอ...
"เมย์ นอนได้แล้วทดึกแล้ว" เขาค่อย ๆ พยุงฉันยืนขึ้น แต่ฉันกลับจับแขนสองข้างเขาไว้แน่น…
"พะ… พี่ที... เมย์ขอ แปปเดียวนะคะ" เขาจ้องหน้าฉันอีกครั้ง… ก่อนจะตัดสินใจอุ้มฉัน ไปนอนบนเตียง
"นอนเถอะนะ" อะไร ไม่เอาแบบนี้ อุ้มฉันมานอนบนเตียงทำไมถ้าไม่เอา โอย… ฉันจะกินพี่ทีให้ได้ ฉันต้องได้เขาตอนนี้ และเดี๋ยวนี้...
"นอน! ไม่เอาอะพี่ที จะเอา..." ฉันนอนหน้ามุ่ย แต่สายตายังมองซิกแพค กับแผงอกแน่น ๆ ของเขาอยู่...
"เมย์ท้องแก่แล้วนะ เดี๋ยวก็โดนหัวไทม์หรอก" ทำไมต้องเล่นตัว ฉันไม่เข้าใจ แต่ก่อนเจอกันทีไร มีอะไรกันทุกครั้ง หรือตอนนี้ฉันหิวบ่อยไป?
"พี่ที ทำไมไม่เหมือนเดิม... แต่ก่อนเรามีอะไรกันทุกครั้งที่เจอกันเลยนะ!" เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วล้มตัวลงมานอนข้าง ๆ ฉัน
"เมื่อก่อนเจอกันทุกวันที่ไหน... นอน ๆ" เขาตบก้นกล่อมฉันเบา ๆ แต่ฉันรีบจับมือเขาออก
"ถ้าไม่เอา พี่ทีก็อย่าจับตัวเมย์" เขาไมสนใจที่ฉันพูด กลับขยับตัวเข้ามาชิดแผ่นหลังฉัน...
แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อนอน!
ฉันทนไม่ไหว รีบหันหน้าไปซุกแผ่นอกเขาทันที...
"ขอกินนมหน่อย..." ฉันขบจุกนมเขาเบา ๆ ไม่รอเขาอนุญาต
"เมย์ พี่เริ่มกลัวเมย์แล้วนะ" ฉันเงยหน้าจ้องเขา ก่อนจะทำตาปริบ ๆ อ้อนวอน
"ทำไมต้องใจร้ายอะพี่ที... แต่ก่อนพี่ทีชอบจะตาย"
"แต่ก่อน กับตอนนี้ไม่เหมือนกัน เมย์ท้องนะ จะทำทุกวันไม่ได้... พี่กลัวโดนลูก ไว้คลอดเสร็จพี่จะจัดให้ทุกวัน พี่สัญญา" คลอดเสร็จฉันคงหมดอารมณ์ทางเพศไปแล้ว...
"เมย์อยากตอนนี้... นะคะ นะ นะ" ฉันใช้นิ้วเขี่ยจุกนมเขา ก่อนที่จะค่อย ๆ เลื่อนมือลงไปจับ... ข้าวต้มมัดไส้กะทิของโปรด
"ให้ตายเถอะเมย์..." เขาหลับตาพริ้ม เหมือนกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับมือเล็ก ๆ ของฉัน...
เอ่อ... ตอนนี้มันเริ่มแข็งแล้ว เร็ว ได้ดั่งใจจริง ๆ
"โอเค ยอมแล้ว... ยอมก็ยอม" พี่ทีดันตัวฉันนอนหงาย... ก่อนจะค่อย ๆ เปิดชุดนอนฉันขึ้น...
เขาตกใจหันขึ้นมาถามฉันทันที...
"กางเกงในเมย์ไปไหน..." ฉันยิ้มเบา ๆ
"เมย์ไม่ได้ใส่ อึดอัดพุง... ไม่ดีเหรอคะ ง่ายดี" เขาเอามือกุมขมับก่อนจะบีบจมูกฉันเบา ๆ
"เตรียมพร้อมใช่ไหม..."
"เสียเวลาค่ะ..." ฉันรีบเอามือคล้องคอพี่ทีไว้... จนนิ้วยาว ๆ ของเขา ส่งไปทักทายน้องสาวฉัน
เขาบี้มันช้า ๆ คลึงมันเบา ๆ
"มันพร้อมจนเปียกหมดแล้ว..." ฉันแกล้งทำเขิน... จนอยู่ ๆ เขาเหยียดตัวขึ้น แล้วจับแก่นกายแข็ง ๆ ถูขึ้น ถูลง ก่อนจะกด และดันมันเข้ามา...
‘ปึก…’ อ่าส์~
ฉันหลับตาพริ้ม… แต่ริมฝีปากแอบเผยยิ้มเบา ๆ
เขาค่อย ๆ ดันมันเข้ามาแต่ทว่าไม่สุด ยังคงเว้นระยะห่างที่จะกระแทกกระทั้นฉันไม่ให้ตัวสั่นไหว…
‘ปึก ปึก ปึก...’ เมื่อเอวเริ่มขยับ… ก็เกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นเบา ๆ แทน
"อ่าส์ ดีจังค่ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~!" ฉันกัดปากแน่น... พยายามเด้งเอวรับแต่ถูกมือหนากดไว้
"อื้ม อย่าขยับมากสิ เดี๋ยวโดนลูก" ฉันหันมากำหมอนแน่น พยายามไม่เด้งเอวรับ แต่ก็ทำไม่ได้ มันเสียววูบวาบ เสียวเนิบ ๆ ช้า ๆ แต่เหมือนจะขาดใจ...
"อ่าส์..." เสียงครางคำรามดังออกมาจากคอหนา... เขาหลับตาพริ้ม พร้อมกับขยับเอวเข้าออก ช้า ๆ เน้น ๆ แถมยังนวดคลึงหน้าอกตึงฉันไปด้วย...
ซี๊ด~
"อื้อ~ อ่าส์ อ่าส์" ฉันกัดปากครางกระเส่า... มันไม่รุนแรง ดุดัน แต่มันเสียวจริง ๆ มือไม้เขาอยู่ไม่นิ่ง ทั้งเขี่ยเม็ดทับทิม ทั้งเขี่ยตุ่มกระสันข้างล่างฉัน...
มันสลับกันจนฉันแทบจะทนไม่ไหว...
"ชอบไหม..." เขาถามเสียงกระเส่า เย้ายวน... อื้ม~ เซ็กซี่ เซ็กซี่จน… ฉันเด้งอกขึ้นสู้มือเขาทันที
"ชอบมากค่ะ ชอบสุด ๆ อ่าส์ เสียวจัง..." ฉันครางไปตอบไป แถมยังยิ้มไป…
พี่ทีเห็นแบบนั้น เขายิ่งชอบใจ เขาใช้นิ้วซน ๆ ของเขาบดบี้ตุ่มกระสันฉันเร็วขึ้นอีก... อื้อ~ สะ… เสียวมากกกก เขาเริ่มเร่งเอวหนารัว ๆ สลับกับคลึงนิ้ว ตอนนี้… ฉันเริ่มเกร็งไปทั้งตัว ดึงทั้งหมอน... ดึงทั้งผ้าห่ม
อ่าส์… ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันเสียวมาก…
ในที่สุด... รูสวาทมันก็กระตุก ตอด ตุบ ๆ พร้อมกับเขา...
พี่ทีนั่งมองฉัน และ แช่มันไว้ชั่วครู่... ก่อนจะค่อย ๆ ดึงมันออกมา...
น้ำขุ่น ๆ ไหลเยิ้ม... ไหลผ่านร่องสวาทฉัน ไหลจนหยดเพาะลงบนที่นอน...
ฉันนอนหลับตาพริ้ม... รู้สึกสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก… จนพี่ทีลุกไปหยิบทิชชูมาเช็ดให้ฉัน
"ยาย... ค่อยเถอะนะคะ" ยายส่ายหน้าเบา ๆ แถมจิกตาใส่ฉัน...
"ไม่ได้ แค่ผูกข้อไม้ข้อมือ ทำให้ถูกต้อง เมย์ประเพณีบ้านเราไม่ได้ยุ่งยากอะไร ถ้าอยากจัดใหญ่โตไปจัดทีหลัง" ฉันทำหน้ามุ่ยทันที ฉันไม่ได้อยากจัดใหญ่โต แต่ฉันยังไม่อยากแต่งงาน!
พอฉันหันไปมองทุกคน ทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยกับยาย.... สรุปฉันต้องยอมใช่ไหม?
เห้อ... วันนี้ก็มาถึง 22 พฤศจิกายน วันที่ฉันถูกมัดมือชกให้แต่งงานกับพี่ที...
พานบายศรีถูกตั้งตระหง่านอยู่กลางบ้าน โดยมีพ่อหมอสูตร หรือคนช่วยทำพิธี ห่มชุดขาวนั่งรออยู่
วันนี้ฉันแต่งตัวเรียบ ๆ ผ้าพื้นเมืองมีสไบเบี่ยงสีแดง ใส่ผ้าถุงง่าย ๆ รัดเข็มขัดเงิน ม้วนผมพอเป็นพิธี… ส่วนพี่ทีเขาก็ถูกจับแต่งในตัวในชุดพื้นเมืองเหมือนกัน... และเขาก็ยิ้มไม่หุบเลย
งานเล็ก ๆ น่ารัก มีแค่ครอบครัวฉัน บอส และญาติผู้ใหญ่แถวหมู่บ้าน ฉันเดินไปนั่งพับเพียบหน้าพานบายศรี ข้าง ๆ พี่ที ก่อนจะเริ่มจุดเทียนที่พานบายศรี แล้วหลังจากนั้นหมอสูตรก็เริ่มทำพิธีกรรมต่าง ๆ ทั้งสวดมนต์ ป้อนไข่ เอาหัวเขกกัน และผูกข้อมือ...
บอส: รักกันนาน ๆ นะเธอ ทะเลาะกันบ่อย เดี๋ยวลูกดกนะ
คุณพ่อ: หนักเบาอภัยให้กัน มีหลานให้พ่ออุ้มเยอะ ๆ พ่อขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ พ่อรักลูกนะ"
ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้งั้นเหรอ นี่คือแผนคุณพ่อใช่ไหม ตายจริงทำไมฉันไม่เอะใจเลย ที่คุณพ่อเลือกวันมาโคราชข้ามเป็นเดือน ๆ แบบนี้! ฉันหันไปจ้องหน้าพี่ที พี่ทีก็ตกใจเหมือนกัน
"รู้เรื่องด้วยรึป่าว..."
"ไม่รู้เลย เลยไม่ได้บอกใคร" ฉันถอนหายใจ แล้วหันกลับมายิ้มให้ญาติผู้ใหญ่ที่ผูกข้อมือให้ฉันอยู่
คุณแม่: รักกันนาน ๆ นะลูก ขอบคุณที่ทำให้ลูกชายแม่เป็นผู้เป็นคน อิอิ
ฉันส่งยิ้มหวานให้คุณแม่ จนทุกคนทยอยผูกข้อมืออวยพรฉันเสร็จ...
พิธีเสร็จสมบูรณ์ ฉันถูกจับแต่งงานเรียบร้อย...!
และตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่ในห้องนอนฉัน... กับพี่ที...
"พี่ที... นี่เราแต่งงานกันแล้วเหรอ เมย์ยังไม่พร้อมเลย" เขาหัวเราะเบา ๆ
"พี่งงจริง ๆ เอาเถอะ ให้ผู้ใหญ่สบายใจก่อน เรื่องแต่งกันจริงจังไว้เมย์พร้อมก่อนก็ได้ นี่ไง แหวนเมย์ยังอยู่นะ..."
พี่ทีดึงแหวนออกมาจากเสื้อ... ฉันยิ้มให้แหวนวงนั้น ก่อนจะหันไปมองหน้าคนถือ
"ไว้เมย์พร้อมเมย์จะใส่มันเองนะ... วันนี้เรากลับกรุงเทพไม่ได้ เขาไม่ให้ออกไปไหน... งั้นเรามาทำอย่างอื่นกันดีกว่า..."
พี่ทีรีบเก็บแหวนไว้ในเสื้อก่อนจะเอามือปิดหน้าอกตัวเองไว้
"เมย์จะทำอะไรพี่ อย่านะ"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พัง