พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 469

ตอนที่ 469 อี๋เฟยมาก่อความวุ่นวาย

อ๋องเหลียงไม่ได้เข้าวังมา เตาเหล่าต้าก็ไปเล่าเรื่องเหลียงพิง เขาก็แค่รับเรื่องไว้ แล้วก็ให้เตาเหล่าต้ากลับไป

เตาเหล่าต้าก็แปลกใจ “ท่านไม่เข้าไปดูหน่อยหรือ?”

“เจ้ากลับไปก่อน” อ๋องเหลียงกล่าว

ถึงแม้เตาเหล่าต้าจะไม่รู้เรื่องมารยาท แต่ได้ยินอ๋องเหลียงบอกแบบนั้น ก็ต้องกลับออกมา

ตอนที่เตาเหล่าต้ากลับมาถึงวัง หลีโม่ก็ยังอยู่ในวังเย็น

ตอนนี้คนในวังเย็นมีไม่เยอะแล้ว มีแต่ทหารยามคอยเฝ้าอยู่ และก็ไม่มีคนคอยดูแล ทุกวันจะมีส่งของใช้มาให้ แต่ก็ไม่มีใครอยากจะเข้าใกล้นักโทษวังเย็น เพราะว่าไม่เป็นมงคล

หลีโม่ไม่มีทางถามว่ามีใครเข้าใกล้เหลียงพิงบ้าง เพราะว่า ประตูวังเย็นถูกปิดไว้ คนในห้ามออก คนนอกห้ามเข้า ดังนั้น พวกเขาก็ได้แต่มาลาดตระเวรแถวนี้ แล้วก็ไปผิงไฟทางที่พักข้างๆ

ชาวใช้ที่มาส่งของ ก็แค่โยนของเข้าไป แล้วก็กลับออกมา ไม่ค่อยเปิดประตูเข้าไป

ในเมื่อไม่มีใครเข้ามา เหลียงพิงก็ออกมาไม่ได้ แล้วใครข่มขู่นางกัน

สามารถข่มขู่ให้เหลียงพิงบ้าได้ขนาดนี้ ต้องมีความสามารถมาก

หลีโม่เรียกทหารยามเข้ามา ทหารยามก็พูดไม่รู้เรื่อง ได้แต่ยืนยันว่าไม่มีใครเข้าไป

หมุยเฟยออกคำสั่ง “เรื่องที่เหลียงพิงบาดเจ็บ ห้ามพูดออกไป ถ้ามีข่าวลือออกไป ข้าจะให้ฮ่องเต้ลงโทษพวกเจ้าสถานละเลยต่อหน้าที่”

“ขอรับ น้อมรับคำสั่ง ” ทหารยามฟังสิ่งที่หมุยเฟยจะแสดงออก เรื่องนี้น่าจะเก็บไว้ไม่อยู่ แต่ว่า ถ้ามีคนถาม ก็บอกว่าเหลียงพิงบาดเจ็บ ไม่ใช่ฆ่าตัวตาย

หลีโม่ให้เซียวโธ่ส่งคนมาดูแลเพิ่ม นางคิดว่า ฝั่งตรงข้ามอยากจะบีบให้เหลียงพิงฆ่าตัวตาย ถ้ามีแม่ที่จะฆ่าตัวตาย อ๋องเหลียงก็จะหมดสิทธิ์ที่จะได้เป็นองค์รัชทายาท

หลีโม่รู้ว่าอ๋องเหลียงไม่มีใจเช่นนั้น นางไม่อาจจะติดร่างแหไปด้วย อีกอย่าง หลีโม่ก็ไม่มั่นใจว่าอ๋องเหลียงคิดเช่นไร ถึงอย่างไรก็เป็นแม่ตนเอง ฮองเฮาก็รักอ๋องเหลียง แค่รักไม่มากพอ

โบยไป60ไม้ คงจะทำให้เขาปวดใจ

กระดาษนั่นห่อไฟไว้ไม่มิด ข่าวเรื่องเหลียงพิงฆ่าตัวตายก็ถูกแพร่ออกไป

อี๋เฟยไปยังวังเย็นด้วยตนเอง เข้าไปถามเรื่องราว แต่วังเย็นถูกคนของหลีโม่เฝ้าไว้ ไม่มีใครกล้าเข้าไป

อี๋เฟยโกรธมาก แล้วก็นำคนไปยังพระราชวังฉางเซิง

หลีโม่เกลียดอี๋เฟยเข้ากระดูกดำ

อี๋เฟยเป็นคนรักมากเกลียดแรง จิตใจอำมหิตอย่างเปิดเผย ถ้ามีใครข่มขู่นาง ข้าจะฆ่าให้หมดไม่ยอมให้หลงเหลือ คนในวังที่รู้เรื่องนาง ถูกนางฆ่าตายไปกว่าครึ่งแล้ว นางจัดการทำเรื่องอะไรเฉียบคม ถึงเรื่องจะแดงออกมา นางก็ไม่กลัว เพราะว่านางมั่นใจว่าทำได้หมด

เรื่องของนางกับองค์รัชทายาท ก็ไม่ได้ปกปิดอะไร แต่ก็ไม่มีใครมีหลักฐาน หมุยเฟยรู้แต่แรกแล้ว แต่ก็จะทำอะไรได้? นางไม่สนใจว่าหมุยเฟยจะรู้หรือไม่

เพราะว่านางพร้อมที่จะแว้งกัดหมุยเฟยได้ตลอดเวลา

หลีโม่ก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับนาง เพราะถ้ายุ่งด้วยแล้ว ก็เท่ากับหาเรื่องใส่ตัว ก็เหมือนวันนี้ ที่มาด่ากราดทั้งวังเย็น

จริงๆหลีโม่ก็สงสัย อี๋เฟยก็เกิดในตระกูลผู้ดี ตามหลักแล้วน่าจะมีความเป็นสมบัติผู้ดี ทั้งยังอยู่ในวังหลายปี มีตำแหน่งสูงส่ง แต่ทำไมถึงขาดคุณสมบัติส่วนนี้ไปได้

แต่ว่า นางไม่บุ่มบ่าม

การฆ่าตัวตาย คือการยินยอมจบชีวิตตนเอง แต่เหลียงพิงนั้นไม่ใช่ นางถูกข่มขู่

อี๋เฟยเอามือตบโต๊ะ ถลึงตาโต “ข้าไม่อยากไร้สาระกับเจ้า ข้าถามเจ้าหน่อย จะให้ข้าเข้าไปหรือไม่?”

หลีโม่กำลังจะพูดว่าไม่ให้เข้าไป แต่เห็นซุนกงกงเข้ามา โค้งคำนับพูดว่า “อี๋เฟย”

ตั้งแต่ฮองไทเฮาจากไป ซุนกงกงก็มารับใช้หลีโม่ที่พระราชวังฉางเซิง

อี๋เฟยเห็นซุนกงกงเข้ามาพูด ก็โกรธใหญ่ “เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นตัวอะไร? ยังไม่ได้เรียกเจ้าเข้ามา ไสหัวออกไป”

หลีโม่ชักสีหน้า “อี๋เฟย ถ้าอยากจะมาอาละวาด ก็เชิญกลับไปตำหนักพระราชวังอี้หลันเจ้า ที่นี่คือพระราชวังฉางเซิง เป็นที่ของข้า คนของข้าไม่ได้มีไว้ให้เจ้ามาดุด่า”

“ข้าด่าคนใช้ที่ไม่มีเจ้าโลก มันไปเกี่ยวอะไรกับพระชายาอ๋องซื่อเจิ้งไม่ทราบ? เจ้าคิดว่าอ๋องซื่อเจิ้งสำเร็จราชการแทนแล้วเจ้าจะเป็นฮองเฮาหรือไง? เจ้าไม่ได้มีหน้าที่จัดการวังทั้ง6 ถึงแม้ฮองไทเฮาจะเคยมอบหน้าที่ให้เจ้าดูแลบัญชีในวัง แต่นั่นก็แค่ชั่วคราว เจ้าคิดว่าตนเองเป็นฮองเฮาหรือ?”

หลีโม่ได้ยินดังนั้น ก็นิ่งลง อี๋เฟยน่าจะมาวุ่นวายเรื่องเหลียงพิง แต่เบื้องหลังน่าจะมีแผนอะไรสักอย่าง

เรื่องปัญหาบัญชีในวังหรือ?

นางก็มาจัดการบัญชีได้อย่างๆไม่เต็มตัว แค่ชั่วคราว ข่าวแพร่ออกไป ก็คงต้องสนมต่างๆมาพูดต่อว่านางเป็นธรรมดา กล่าวหาว่านางทำเกินหน้าที่

อีกอย่าง นางเห็นซุนกงกงเข้ามาก็โมโห แล้วก็พูดว่าที่ฮองไทเฮาให้นางดูแลบัญชีเป็นเรื่องชั่วคราว ก็แสดงว่าไม่เชื่อฟังคำสั่งของฮองไทเฮาแล้ว

นางทำเช่นนี้ จะทำเอาใจใคร?

เดาได้ไม่ยาก！