พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 513

บทที่ 513 แผนซ้อนแผน

หมอหลวงรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ “ฮ่องเต้ พวกข้าไร้ความสามารถ ทำให้ฮ่องเต้ต้องทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดนี้มาตลอด”

“ไม่โทษพวกเจ้า บางทีอาจเป็นเพราะข้าก่อกรรมทําเข็ญไว้มากเกินไป” ฮ่องเต้หัวเราะ ถึงแม้จะพูดเช่นนี้ แต่ท่าทีกลับไม่ได้เป็นเช่นนี้เลย

ก่อกรรมทําเข็ญ? คำพูดแบบนี้ ฮ่องเต้สามารถพูดเองได้ คนอื่นแม้แต่คิดก็ไม่ได้

“เจ้าคิดว่า ข้าจากสามารถหายเป็นปกติไหม?” ฮ่องเต้ถามหมอหลวง

หมอหลวงตอบว่า “ฮ่องเต้เกษมล้ำยิ่งฟ้า...”

“ไม่ต้องพูดให้ดูดี ข้าต้องการที่จะได้ยินความจริง”

ในใจหมอหลวงแอบอึดอัด ความจริง ท่านก็รู้แต่แรกแล้วไม่ใช่หรือ?

“พูดสิ” ฮ่องเต้ตะเบ็งเสียง ถามขึ้นเสียงดัง

หมอหลวงรีบตอบว่า “ตามที่พระชายาได้บอกไว้ ตอนนี้อาการของฮ่องเต้อยู่ในระหว่างที่สามารถควบคุมได้แล้ว หากไม่ขาดยา และฝังเข็มอย่างต่อเนื่อง คิดว่าคงไม่เลวร้ายขึ้นอีก”

“ฝังเข็มอย่างต่อเนื่อง?” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว “พวกเจ้าดูหนังฝังเข็มตั้งหลายครั้งมากแล้ว ก็ยังไม่สามารถฝึกได้หรือ?”

“ฝีมือการฝังเข็มเป็นวิชาหนึ่งที่ลึกซึ้ง ไม่สามารถมองด้วยตาเปล่าแล้วจะสามารถทำได้”

ฮ่องเต้คิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “เอาแบบนี้ ข้าจะให้พระชายาสอนพวกเจ้าทางด้านฝีมือการฝังเข็ม พวกเจ้าต้องเรียนรู้ให้ดี ไม่ขอให้ฝึกเป็นทั้งหมด เป็นแค่ห้าส่วนก็พอแล้ว”

หมอหลวงดีใจ “หากเป็นเช่นนี้ นับเป็นบุญของพวกข้าน้อย”

แต่ว่า หมอหลวงค่อนข้างเป็นห่วง “แต่ พระชายาจะยินยอมหรือ?”

ฮ่องเต้หัวเราะอย่างเบาๆ “ข้าก็อยากรู้ ที่นางพูดคือความจริงหรือความเท็จ หากนางหาเรื่องบ่ายเบี่ยง แสดงว่าที่นางพูดเป็นความเท็จ หากนางรับปากทันที ถือว่าเชื่อถือได้”

หมอหลวงมองเขาอย่างสงสัย ไม่เข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูด

ฮ่องเต้กลับโบกมือ “เจ้าออกไปเถิด สั่งคนไปตามพระชายามา”

วันนี้หลีโม่เหมือนเดินขบวน เข้าๆออกๆ นี่เพิ่งออกไปได้ไม่นาน ฮ่องเต้ก็เรียกนางกลับมาอีก แต่นี่ก็แสดงว่า ในใจฮ่องเต้หวาดกลัวอย่างไม่เป็นสุขจริงๆแล้ว

“ฮ่องเต้” หลีโม่เข้ามา ยกมือทำความเคารพ

สีหน้าบนใบหน้าฮ่องเต้ดูมีความสุขมาก “พระชายา ข้ามีเรื่องจะถามเจ้า”

“เชิญฮ่องเต้ถามได้เลย” หลีโม่ตอบ

“ฝีมือการฝังเข็มของเจ้า ใครเป็นอาจารย์?” ฮ่องเต้ถาม

“เรียนฮ่องเต้ อ๋องอานหรานเป็นคนสอน” หลีโม่พูดเท็จอย่างหน้าไม่แดง แต่ก็ไม่นับว่าเท็จ เพราะเทคนิคการฝั่งเข็มเวินยี่สืบทอดสอนต่อให้อ๋องอานหรานจริงๆ ส่วนที่สอนสืบทอดมาถึงนาง ด้วยวิธีไหน นางก็ถือว่าสืบทอดมาจากอ๋องอานหรานแล้ว

แต่ไม่กล้าพูดว่านางกับอ๋องอานหรานเป็นสถานะเดียวกัน รับการสอนสืบทอดมาจากเวินยี่

ฮ่องเต้อึ้ง “อ๋องอานหราน? เป็นเขา?”

“ใช่เพคะ” หลีโม่พูด

ฮ่องเต้คิดไม่ถึงว่าจะเป็นอ๋องอานหราน หลังจากแปลกใจแล้ว ก็ถามว่า “อ๋องอานหรานสอน ก็คือเทคนิคทางเข็มทองคำ?” อ๋องอานหรานเรียนสืบทอดมาจากเวินยี่ก็มีชื่อเรียกว่าเทคนิคทางเข็มทองคำ

“ใช่เพคะ”

ฮ่องเต้ยิ่งตกใจ “ในเมื่อเป็นเทคนิคทางเข็มทองคำ ข้าได้ยินมานานแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเทคนิคทางเข็มทองคำจริงๆ ถึงว่าเก่งได้ขนาดนี้”

หลีโม่ยิ้ม ไม่พูดอะไร

ฮ่องเต้พูดว่า “ตอนที่อ๋องอานหรานถ่ายทอดเทคนิคทางเข็มทองคำให้กับเจ้า เคยพูดไหมว่า ห้ามเจ้าถ่ายทอดให้คนอื่น?”

เย็นเอ๋อร์หัวเราะ “โตแค่ไหน ก็ยังคงเป็นบ่าวของพระชายาไม่ใช่หรือ?”

“เจ้าเติบโตแล้ว ต่อไปก็ต้องแต่งงาน มีลูก เจ้ามีครอบครัวของเจ้า เจ้ามีชีวิตเป็นของตัวเอง”

“ไม่ เย็นเอ๋อร์จะไม่แต่งงาน” เย็นเอ๋อร์เงยหัวขึ้น พูดอย่างดื้อรั้น

“เด็กโง่” หลีโม่หัวเราะ “เป็นผู้หญิงยังไงก็ต้องแต่งงาน มีครอบครัวเป็นของตัวเอง มีคนที่รักและดูแลเจ้า”

“เย็นเอ๋อร์ไม่มีทางผู้ชายที่ดีแบบนั้นแน่ ต่อให้แต่งงาน สามีในอนาคตก็ต้องมีเมียสามมีสี่ ในเมื่อไม่สามารถรักเดียวใจเดียว เย็นเอ๋อร์ก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องมีแบบนั้น?”

หลีโม่อึ้ง คิดไม่ถึงว่าคำพูดนี้จะสามารถพูดออกมาจากปากคนสมัยโบราณอย่างเย็นเอ๋อร์

ทันใดนั้น ก็ไม่รู้แล้วว่าจะพูดอะไรต่อดี

คำพูดของเย็นเอ๋อร์ ก็ทำให้ตัวเองคิดถึงความโชคดีของตัวเอง หากนางพบเจอกับชายคนอื่น หากหลงรักกับชายคนอื่น เกรงว่าชีวิตของนางในภพนี้คงจะต้องมีแต่เรื่องเศร้า

เมื่อเทียบกันแล้ว นางขอให้เป็นดั่งตอนนี้ดีกว่า ถึงแม้จะมีการคิดปองร้ายกันอยู่ตลอด แต่ยังไงคนที่ตัวเองรัก ก็ยังรักนางเพียงคนเดียว

คิดถึงเช่นนี้แล้ว นางก็เหมือนดั่งคนที่ได้รับแรงบันดาลใจ กระปรี่กระเป่าขึ้นมาทันที

ทุกอย่าง รอคอยความเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ในค่ำคืนนี้อย่างเงียบๆ

คืนนี้ เป็นค่ำคืนแห่งการเข่นฆ่า จะมีนักฆ่าหลายคนที่จะต้องสังเวยชีวิตในค่ำคืนนี้ สวรรค์รับรู้

คืนนี้ตึกเสหานกับสู้เยว่โหลวจะส่งคนมาชุดหนึ่ง ล้วนเป็นนักฆ่าในยุทธภพทีเคยผ่านการฆ่าชีวิตคนมาแล้วหลายชีวิต โจรสลัดนานานับไม่ถ้วน อ๋องเย่กับพวกเขาหลังจากเปิดการประชุม “มิตรภาพ” แล้วก็มอบยาพิษให้กับพวกเขา และในปากก็อมไว้หนึ่งเม็ด หากพวกเขาสามารถรอดพ้นออกมาได้ แสดงว่าคนคนนั้นโชคดี สามารถมารับยาถอนพิษได้ ไม่สามารถรอดออกมาได้ หากไม่ตายด้วยฝีมือคนอื่น พวกเขาก็จะต้องกัดยาพิษเพื่อฆ่าตัวตาย ไม่เช่นนั้น เมื่อถึงคราวที่ยาพิษของอ๋องเย่กำเริบ ก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่น่ามอง

พวกโจรสลัดพวกนี้ ได้เคยเห็นอ๋องเย่ทดลองกับโจรคนหนึ่ง พวกเขาต่างก็เคยเห็นการตายแบบนั้น ยอมที่จะกัดพิษฆ่าตัวตายดีกว่า

ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว รอเพียงคำสั่งของกุ้ยไท่ฟย คนพวกนี้ก็จะทำตามคำสั่งของอ๋องเย่ แบ่งกันไปลอบทำร้ายตำหนักซีเวยกับจวนเหล่าพระญาติบางส่วน แน่นอนที่อ๋องเย่ก็ได้จัดกองกำลังไว้รับมืออยู่แล้วอย่างแน่นหนา และได้กำชับพวกโจรว่า สามารถกระทำได้แค่บาดเจ็บเท่านั้นไม่สามารถลงมือถึงชีวิต ไม่อย่างนั้น ต่อให้มีชีวิตรอดออกมา ก็จะไม่ได้รับยาถอนพิษ