พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1043

โจว เชียนหยุนกำลังง่วนกับการขายอาหารอยู่พอดี เมื่อเธอเห็นอี้หรานก็ร้องทักอย่างอบอุ่น “ลมอะไรหอบเธอมาวันนี้จ๊ะ?”

อี้หรานพูด “เย็นนี้ฉันว่าง เลยแวะมาหาพี่สักหน่อย ยังมีคนมาหาเรื่องพี่อยู่หรือเปล่า?”

สีหน้าของเชียนหยุนเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แต่ก็มากพอที่อี้หรานจะสังเกตเห็นได้ จึงรีบถามต่อทันที “มีใช่ไหม?”

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก ฉันไปลงบันทึกประจำวันไว้แล้ว ตำรวจบอกว่าเดี๋ยวจะแวะมาตรวจตราให้สักสองสามวัน แต่ว่า…”

ก่อนที่เชียนหยุนจะพูดจบ กลุ่มคนท่าทางอันธพาลก็ปรากฏตัวขึ้น ทำเอาลูกค้าในร้านแตกกระเจิง คนพวกนั้นสั่งเมนูที่ถูกที่สุดของร้าน และยึดเอาที่นั่งไปหมด

โจว เชียนหยุนมีโต๊ะพับแค่เพียงสี่ตัว ดังนั้นคนจำนวนเท่านั้นจึงสามารถแบ่งแยกกันนั่งได้จนครบทุกโต๊ะ

หากมีลูกค้าคนอื่นอยากขอนั่งร่วมโต๊ะ ก็จะถูกไล่ตะเพิดเสียงดัง!

อี้หรานขมวดคิ้ว “นี่คือ… พวกที่มาก่อกวนพี่เหรอ?”

โจว เชียนหยุนยิ้มแหยก่อนตอบ “ใช่ ฉันขายให้ลูกค้าคนอื่นได้เฉพาะคนที่สั่งแบบกลับบ้าน ส่วนตำรวจก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าไม่มีวิธีจัดการจริง ๆ ฉันคงย้ายที่ตั้งร้านใหม่”

‘ดูเหมือนการลากคอสามคนนั้นไปหาตำรวจจะเป็นเพียงความโล่งใจชั่วคราวเท่านั้น!’

‘คง จื่ออินคงเป็นคนส่งคนพวกนี้มาอีกสินะ!’

‘ถ้าอยากแก้ปัญหาม้วนเดียวจบ คงต้องไปคุยกับจื่ออินซึ่งหน้า! แต่จื่ออินไม่ได้อยู่ในเมืองเฉิน…หรือต่อให้ไปถึงเมืองที่ผู้หญิงคนนั้นอาศัยอยู่ ก็ใช่ว่าจะเจอหน้าได้ง่าย ๆ’

“ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ดังหรอก!”

อี้หรานตื่นเต็มตาเมื่อได้ยินเพื่อนร่วมงานสาวซุบซิบกัน

‘เย่ เหวินหมิงกับคง จื่ออินจะไปร่วมงานเลี้ยง?’

‘งานเพื่อการกุศลของคนในวงการ…’ อี้หรานนึกถึงกู้ ลี่เฉิน บางทีเธออาจจะไปเจอเย่ เหวินหมิงและคง จื่ออินที่งานเลี้ยงได้ด้วยความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ จากชายหนุ่ม

‘ฉันพยายามจะไม่รบกวนเขาแล้ว แต่ว่า… ฉันต้องช่วยพี่โจว ไม่อย่างนั้นคง จื่ออินจะไม่ยอมเลิกราจากพี่โจวเสียที’