พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1055

สายตาที่อี้ จิ่นหลีใช้มองมาทำให้อี้หรานรับรู้ได้ถึงความอันตราย จนเธอ…อยากจะหนีไป!

เธออยากหนีไปให้ไกลจนกว่าจะลับสายตาของเขา!

ทันใดนั้น ฝ่ามือของเธอก็ถูกคว้าไปจับไว้ “คุณกลัวหรือเปล่า?”

หลิง อี้หรานได้สติกลับมาอยู่กับปัจจุบัน พบว่าเป็นลี่เฉินนั่นเองที่จับมือเธอ มือที่จับกันอยู่สั่นเล็กน้อย

ไม่สิ ความจริงแล้วมือที่สั่นคือมือของเธอต่างหาก!

‘ฉันกลัวเหรอ? ฉันกลัวอี้ จิ่นหลี?’

“ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวผมจัดการเอง” เสียงของกู้ ลี่เฉินดังขึ้นใกล้หู

อี้หรานสูดหายใจเข้าลึก ก่อนที่มือจะค่อย ๆ หายสั่น

หญิงสาวมองไปยังอี้ จิ่นหลีที่กำลังตรงมาทางนี้ ดวงตาจับจ้องมาที่เธอโดยไม่ลดละ ไม่ยอมคลาดสายตาแม้วินาทีเดียว ราวกับจะสื่อให้รู้ว่าเขามาที่นี่ก็เพราะเธอ!

‘ไม่มีทาง!’

หลิง อี้หรานเข้าใจว่า ตัวเองคงคิดมากไป ต่อให้อี้ จิ่นหลีจะมาตามหาเธอจริง ๆ มันก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำให้มันวุ่นวายใหญ่โตขนาดนี้ ยิ่งไปกว่านั้น… เธอเคยพูดกับจิ่นหลีไปชัดเจนแล้วว่า จะไม่มีวันกลับไปหาเขาอีก!

ร่างสูงของจิ่นหลีตรงมาหาอี้หราน แววตาของชายหนุ่มส่อประกายเย็นชา ทว่ายังคงความเป็นกันเอง ริมฝีปากบางโค้งขึ้นเล็กน้อย

“ไม่ยักรู้ว่าพี่ชอบงานเลี้ยงพวกนี้ ว่าแต่ทำไมถึงรีบกลับนัก? ไม่อยู่ต่ออีกหน่อยเหรอ?” จิ่นหลีพูดขณะมองมาที่อี้หราน น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนราวกับกำลังสนทนาตามปกติ

กู้ ลี่เฉินขมวดคิ้ว นึกสงสัยเมื่อได้ยินจิ่นหลีเรียกอี้หรานว่า ‘พี่สาว’

แต่อย่างไรก็ตาม… “ฉันจะไม่ให้นายพาอี้หรานไปไหน” ลี่เฉินเอ่ย

อี้ จิ่นหลีดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจฟัง ชายหนุ่มเอาแต่มองไปยังมือที่จับกันแน่นของอี้หรานและลี่เฉิน ก่อนพึมพำออกมา “น่ารำคาญเป็นบ้า”

วินาทีถัดมา อี้ จิ่นหลีพุ่งเข้ามาคว้ามือของลี่เฉิน อี้หรานได้ยินเสียงดังกร๊อบ จากนั้นมือของลี่เฉินกลายเป็นผิดรูป ความเจ็บปวดฉายบนใบหน้าหล่อเหลานั้นทันที

อี้หรานสะดุ้งตกใจ “นี่คุณ… คุณหักมือเขาเหรอ?” เธอมองจิ่นหลีอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ฝูงชนโดยรอบต่างตกใจยิ่งกว่า ไม่มีใครคาดคิดว่าจู่ ๆ นายน้อยอี้จะมาหักมือนายน้อยกู้เอาง่าย ๆ อย่างนี้