พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1058

หลิง อี้หรานจำไม่ได้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่เมื่อจูบดุเดือดสิ้นสุดลง เธอก็หอบหายใจราวกับปลาขาดน้ำ

ปอยผมของหญิงสาวยุ่งไม่เป็นทรง พวงแก้มแดงเรื่อ ดวงตากลมรีจ้องมองมาที่จิ่นหลี ในที่สุดความเยือกเย็นที่อี้หรานมีก็ต้องสลายไป ภาพของอี้ จิ่นหลีกลับมาสะท้อนอยู่ในแววตาคู่นั้นอีกครั้ง

แม้จะเห็นความโกรธได้จากดวงตาคู่นั้น ทว่าอี้ จิ่นหลีก็ยังรู้สึกหลงใหลมัน

เขายกมือขึ้น แล้วลูบผมเธออย่างอ่อนโยน ริมฝีปากของจิ่นหลีเลื่อนมากระซิบข้างใบหูของอี้หรานด้วยเสียงแหบต่ำ “ลืมเรื่องที่เธอชอบลี่เฉินไปซะ…”

‘ใช่ เพราะว่าฉันจะไม่ยอมให้เธอชอบหมอนั่น เธอรักฉันได้คนเดียวเท่านั้น!’

ความเย็นยะเยือกแผ่ซ่านทั่วแผ่นหลังของอี้หราน “ฉันจะชอบใครมันก็เรื่องของฉัน…”

ก่อนที่หญิงสาวจะพูดจบ จิ่นหลีก็ประทับริมฝีปากลงมาอีกครั้ง กลืนถ้อยคำเหล่านั้นไปจนหมด…

หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นด้านนอก ทางฟากงานเลี้ยงเองก็เกิดความโกลาหลขึ้นเช่นกัน

ชิน เหลียนอีอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อได้รับรู้ว่าอี้ จิ่นหลีเข้ามายึดพื้นที่ด้านนอกและปะทะกับกู้ ลี่เฉิน

‘อี้ จิ่นหลี? ถ้าเขามางานก็คงเป็นเรื่องปกติ แต่ทำไมต้องมายึดพื้นที่ด้วย? หรือจะเป็นเพราะ…’

ชิน เหลียนอีนึกถึงหลิง อี้หรานขึ้นมาทันที เพื่อนสนิทของเธอเพิ่งบอกว่าจะขอตัวกลับก่อน อี้หรานจะบังเอิญเจอจิ่นหลีหรือเปล่า?

มีใครบางคนที่สวมชุดสีม่วงไลแลคอยู่ข้างกายกู้ ลี่เฉิน แต่นั่นไม่ใช่หลิง อี้หราน!

ถัดจากลี่เฉินไป หวา ลี่ฟางมองดูมือขวาของชายหนุ่มที่ห้อยต่องแต่งอยู่ข้างลำตัว รูปทรงบิดเบี้ยวผิดจากปกติ “ลี่เฉิน… มือคุณเป็นอะไรไหมคะ? ฉันพาไปโรงพยาบาลดีกว่าไหม?”

กู้ ลี่เฉินเมินเฉยคำพูดของลี่ฟาง ชายหนุ่มเม้นริมฝีปากแน่นจนเป็นเส้นตรงก่อนหันไปพูดกับลูกน้องของตัวเอง “เอาพวกนักข่าวออกไปให้หมด ฉันไม่อยากให้ข่าวลือเรื่องคืนนี้แพร่ออกไป!”

“รับทราบครับ!” กลุ่มลูกน้องรับคำ ก่อนที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะพากันต้อนนักข่าวให้ออกไป

หวา ลี่ฟางกัดฟันอย่างไม่พอใจ เธออยากอวดความสัมพันธ์ของตนเองกับลี่เฉินต่อหน้าสื่อมวลชน เพื่อจะได้เป็นประเด็นในโลกออนไลน์ และเพื่อที่เพื่อนร่วมชั้นที่มหาวิทยาลัยและคนในกองถ่ายหนังจะได้เลิกหัวเราะเยาะเธอลับหลังเสียที!

ตอนนี้โอกาสลอยหายไปหมดแล้ว!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย