พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1077

‘เธอกลัวเหรอ นี่ฉันทำเธอกลัวเหรอ?’

เขาอยากทำให้เธอตกใจเพื่อสอนเธอ และแสดงให้ดูว่าเขาใจดีแค่ไหน เขาแค่ต้องการให้เธอรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเขาไม่ให้เกียรติเธอจริง ๆ

แต่เมื่อเขาเห็นเธอในสภาพนี้ เขาก็รู้สึกเหมือนมีก้อนหนัก ๆ กดทับอยู่ในอกของเขา นี่มันไม่ต่างอะไรกับการลงโทษตัวเขาเองเลย!

เขายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยน “ก็ได้ ๆ ฉันจะไม่บังคับเธอแล้ว ไม่มีแล้ว ไม่มีอีก”

เธอมองตรงไปที่เขาราวกับไม่อยากเชื่อว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้

เธอไม่คิดว่า จู่ ๆ ตัวเองจะร้องไห้ออกมาหนักขนาดนี้ เธอเคยบอกตัวเองว่าต่อให้เธอโดน ‘ข่มขืน’ เธอก็จะไม่เก็บมาใส่ใจ เธอจะคิดว่าตัวเองโดนผีอำก็เท่านั้น!

ถึงอย่างนั้น... เมื่อเธอติดอยู่ในสถานการณ์ที่เธอต่อต้านไม่ได้ ช่วงเวลาที่เธอเคยอยู่ในคุกก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ในตอนนั้นราวกับว่า ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนขัดขืนมากแค่ไหน ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับเธอก็ไม่ลดน้อยลงเลย

เหมือนกับเธอไม่ใช่มนุษย์คนหนึ่งในสายตาของพวกเขา เธอเป็นเพียงแค่อะไรบางอย่างที่พวกเขาเตะ และใช้หาประโยชน์ให้ตัวเอง

สิ่งที่เรียกกันว่าสิทธิมนุษยชน ศักดิ์ศรี... ต่างก็ถูกเหยียบย่ำไปจนหมดสิ้น!

ดวงตาของเธอยังคงเต็มไปด้วยน้ำตา และเธอก็มองไปยังเขาผ่านม่านน้ำตานั้น

ดวงตาสีดำขลับของเขาสบมาที่เธอ “ไม่ต้องห่วง ฉันจะรักษาคำพูด!”

โชคดีว่า หวาลี่ฟาง คนที่เขาเจอเมื่อเร็ว ๆ นี้ เป็นผู้หญิงไม่มีพิษมีภัย ลี่เฉินเลยไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาเลยคิดว่าลูกชายของเขาคงเลิกหมกมุ่นได้แล้ว!

แต่เขาไม่คิดเลยว่าลูกชายของเขา คนที่เขาไว้วางใจมาตลอด จะไปมีเรื่องกระทบกระทั่งกับคนในตระกูลอี้ อย่างอี้จิ่นหลีในงานเลี้ยงการกุศลจนข้อมือหักเอาได้

“พ่อได้ยินว่า ลูกส่งคนตั้งมากไปหาว่าอี้จิ่นหลีอยู่ไหน หรือพ่อควรพูดว่า ส่งไปหาว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนดี?” นายท่านกู้เอ่ยถาม

กู้ลี่เฉินพูดอย่างแผ่วเบาว่า “พ่อครับ นี่เป็นเรื่องของผม พ่ออย่าเข้ามายุ่งเลยครับ”

“อย่าเข้าไปยุ่ง?” นายท่านกู้ขมวดคิ้ว “พ่ออยู่ห่าง ๆ ในตอนที่ลูกยืนยันว่าจะตามหาคนคนนั้น พ่อไม่ยุ่งเลยว่า ลูกจะคบกับผู้หญิงคนไหน ดีหรือไม่ดี แต่ตอนนี้... ลูกกำลังตามหาผู้หญิงคนนี้ ลูกอยากจะให้อี้จิ่นหลีหักแขนอีกข้างด้วยหรือไง?”