พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1162

ถึงอย่างนั้นตอนนี้ เย่เหวินหมิงก็ได้ประกาศกร้าวแล้วว่า เธอไม่มีโอกาสแม้แต่จะลองเสี่ยง!

“เย่เหวินหมิง คุณต้องเอาหยันน้อยไปจากฉันด้วยเหรอ?” โจวเชียนหยุนเงยหน้าและจ้องมองไปที่เขา

เขาดูค่อนข้างจะประหม่ากับสายตาของเธอ!

‘ทำไมฉันต้องประหม่าด้วยล่ะ? มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะได้รับสิทธิ์ในการดูแลลูกชายตัวเองสิ!’

“ใช่แล้วล่ะ โจวเชียนหยุน ฉันจะไม่ยอมให้อาหยันน้อยอยู่กับเธอ ถ้าต้องอยู่กับเธอ เขามีแต่จะต้องลำบาก เธอให้อะไรเขาได้บ้างล่ะ? เธอคิดว่าตั้งแผงขายอาหารจะพอเลี้ยงเขาหรือไง?” เย่เหวินหมิงตะโกน

ถึงอย่างนั้นโจวเชียนหยุนก็ฝืนพยักหน้า “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”

เธอก้าวถอยหลังด้วยความใจเย็นที่ผิดปกติและก้มลงมองมือของเธอที่ยังอยู่ในกำมือของเขา “คุณเย่ ปล่อยได้ไหมคะ? ฉันไม่พยายามทำให้ตัวเองตาบอดแล้ว เพราะถึงฉันตาบอด ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรเลย ใช่ไหมคะ?”

ใบหน้าของเย่เหวินหมิงบูดบึ้ง และเขาก็คลายมือออก หลังจากนั้นเขาถึงรู้ตัวว่าทั้งฝ่ามือและแผ่นหลังของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ เสียแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นทำให้เขาเหงื่อแตกซิกอีกครั้ง เหมือนกับครั้งนั้นที่เธอแทงเข้าที่ท้องของตัวเอง

โจวเชียนหยุนเดินถอยหลังหนึ่งก้าว สองก้าว... จนกระทั่งพวกเขาห่างกันไปหลายก้าว

“ขอโทษที่มารบกวนคุณวันนี้นะคะ” เธอพึมพำคำพวกนั้นเสียงเบาและหันไปทางประตู

ร่างบางนั้นดูราวกับเธอสามารถล้มลงได้เพียงลมพัดผ่าน ดวงตาของเย่เหวินหมิงหม่นหมองอย่างช่วยไม่ได้ ‘เธอผอมมากขนาดนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่?’

แม้แต่... ตอนที่เขาจับข้อมือของเธอก่อนหน้านี้ มันก็เป็นหลักฐานว่า เธอผอมลงกว่าตอนที่เขาจับมือเธอเมื่อครั้งล่าสุด!

การจูบเธอก็ให้ความรู้สึกเช่นเดิม สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปคือ เธอเคยยอมรับจูบของเขาอย่างอ่อนหวาน แต่ในตอนนี้ เธอขัดขืนกับจูบของเขาอย่างรุนแรง

แต่... ถึงเธอจะต่อต้านเขาแค่ไหน เขาก็ยั้งตัวเองไม่ได้อยู่ดี

เมื่อการจูบสิ้นสุดลง เย่เหวินหมิงรู้สึกราวกับตัวเองตกอยู่ในภวังค์ เขาควรรังเกียจและดูถูกผู้หญิงคนนี้ แต่ร่างกายของเขากลับดูเหมือนจะโหยหาแต่เธอ!

“อย่าไป...” คำพูดเหล่านั้นแล่นออกจากปากเขาโดยอัตโนมัติ และเขาก็เสียใจขึ้นมาทันทีที่พูดออกไป! ‘ฉันพูดเรื่องอะไรเนี่ย? นี่ฉันพยายามจะรั้งให้ผู้หญิงคนนี้อยู่ต่องั้นเหรอ’

โจวเชียนหยุนตัวสั่นเทาและมองไปยังเย่เหวินหมิง จู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า “ถ้าคืนนี้ฉันไม่ไปจากที่นี่ คุณจะยอมแพ้เรื่องสิทธิ์การเลี้ยงดูหยันน้อยไหมคะ?”

คำพูดของเธอแทงทะลุหัวใจเขาเหมือนดาบอันคมกริบ