พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1180

ถึงอย่างไรแหวนเพชรหัวใจน้ำแข็งก็เสร็จแล้ว นายน้อยอี้เก็บมันไว้ในเซฟและไม่เคยเอามันออกมาอีกเลย

มันเป็นเรื่องต้องห้ามที่ห้ามพูดถึง เหมือนชื่อของหลิงอี้หรานที่กลายเป็นข้อห้ามของนายน้อยอี้ด้วยเช่นกัน

ถึงอย่างนั้นผู้หญิงคนนี้กลับละเมิดเรื่องต้องห้ามพวกนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า!

“ไปสืบมาว่าเธอรู้เรื่องหัวใจน้ำแข็งได้ยังไง ใครเป็นคนปล่อยข่าวจะต้องรับผิดชอบ” อี้จิ่นหลีกล่าวอย่างเย็นชา

“ครับ” เกาฉงหมิงตอบ

ผู้หญิงคนนั้นที่กำลังขอร้องหลิงอี้หรานหน้าซีดลง และริมฝีปากของเธอก็สั่นเทาขณะที่พยายามจะพูด แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี

“อีกอย่าง เธอพูดถูก ขอร้องเธอไปก็ไม่มีประโยชน์” อี้จิ่นหลีพูดกับบริกรหญิงคนนั้น แต่ดวงตาของเขากำลังจ้องมองไปยังหลิงอี้หราน

หลิงอี้หรานรู้สึกได้ถึงพายุลูกใหญ่ที่พัดเข้ามาในอกของเธอได้ในทันที

เขากำลังมองเธอ ถึงอย่างนั้น... ดูเหมือนจะไม่มีที่สำหรับเธอในแววตาของเขา ไม่มีความรู้สึกใด ๆ อยู่ในดวงตาดอกท้อแสนสวยคู่นั้น และมีเพียงความเงียบงันเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่มีความสำคัญอะไรสำหรับเขาเลย!

“ฉงหมิง ฉันไม่อยากเจอผู้หญิงคนนี้ในเมืองเฉินอีก” อี้จิ่นหลีกล่าวเสียงแผ่วและขึ้นรถซึ่งจอดรออยู่ไม่ไหล

เกาฉงหมิงมองไปยังบริกรหญิงคนนั้นและหลิงอี้หราน เขาเข้าใจได้ว่านายน้อยอี้คงหมายถึงยัยบริกรหญิงคนนั้น

หลิงอี้หรานไม่มีเวลาตอบเพื่อนรัก เธออาเจียนต่อเนื่องจนกระทั่งรู้สึกว่าไม่มีอะไรท้องให้เอาออกมาแล้ว

ชินเหลียนอีรีบดึงทิชชู่ออกมาและส่งให้เพื่อนรัก

หลิงอี้หรานเช็ดปากของเธอและอ้าปากก่อนจะพูดว่า “บางทีคงเพราะมือของผู้หญิงคนนั้น... ทำให้ฉัน... รู้สึกไม่ค่อยโอเค...”

ชินเหลียนอีไม่ได้ถามอะไรเพิ่มอีก เพราะรู้ว่าอี้หรานคงจะนึกถึงภาพตอนที่เธอโดนถอดเล็บ

แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสมควรได้รับในสิ่งที่ทำลงไป แต่นั่นก็ย้ำให้เพื่อนสนิทของเธอนึกถึงช่วงเวลาเจ็บปวดเหล่านั้นขึ้นมา

“งั้นกลับไปพักสักหน่อยเถอะนะ อย่าคิดมากไปเลย” ชินเหลียนอีกล่าว