พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1222

คืนนั้นเธอหลับไปในห้องตัวเอง และหลังจากคืนนี้เธอต้องไปนอนห้องเขา

อี้จิ่นหลีนั่งลงข้างเตียงและมองเธอซึ่งหลับอยู่ แสงจันทร์สีเงินคล้ายปรอทตกกระทบบนตัวเขาผ่านหน้าต่างทำให้เขาดูเหมือนรูปปั้น ดูสวยงามแต่ก็ดูเศร้าโศกเล็กน้อย

ราวกับว่ามีความกังวลหลายล้านสิ่งซุกซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา

หลังจากนั้นพักใหญ่ขนตาของเขาก็ขยับเล็กน้อย เขาก้มหน้าลงและริมฝีปากของเขาก็ประทับลงบนมือขวาของเธออย่างจริงใจและเต็มไปด้วยความรัก

“อี้หราน รู้ไหมฉันรักเธอมากแค่ไหน?”

เขาพึมพำ ไม่ว่าเขาจะหลอกตัวเองมากแค่ไหน แต่ก็ไม่มีทางหลอกความรู้สึกของตัวเองได้เลย

เขายังคง... รักเธอมากมายเสมอมา

...

หลิงอี้หรานคิดว่าตัวเองจะหลับลงยากในคืนแรกที่กลับมาอยู่ที่คฤหาสน์อี้ แต่เธอกลับหลับสนิทตลอดทั้งคืน

เมื่อเธอลืมตาขึ้นก็เห็นคนรับใช้หลายคนยืนอยู่ข้างเตียงเธอ โดยแต่ละคนถือของไว้แตกต่างกัน มีทั้งเสื้อผ้า รองเท้า ถุงเท้า เครื่องประดับ และเครื่องสำอางหลากหลายชนิด

หลิงอี้หรานขนลุกซู่ ก่อนหน้านี้เธอยังสะลึมสะลืออยู่ แต่ตอนนี้เธอตื่นเต็มตาเลยทีเดียว

“พวกคุณ...”

“นายน้อยอี้สั่งให้พวกเรามาช่วยแต่งตัวให้คุณวันนี้ค่ะ คุณผู้หญิง” หนึ่งในหัวหน้าคนรับใช้กล่าว

หลิงอี้หรานแทบจะอึ้งไปกับคำเรียกว่า ‘คุณผู้หญิง’

คุณผู้หญิง... ดูเหมือนนี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอถูกเรียกด้วยสรรพนามแบบนั้น

ดูเหมือนว่า... พวกเขาจะแต่งชุดคู่กัน! เป็นเรื่องบังเอิญหรือจงใจกันแน่เนี่ย?

“มานี่สิ ทานข้าวเช้าก่อน เดี๋ยวหลังจากนี้เราจะไปที่ว่าการอำเภอกัน” อี้จิ่นหลีกล่าว

หลิงอี้หรานตอบเขาและเดินไปยังโต๊ะอาหาร อี้จิ่นหลีบอกให้คนรับใช้เข้ามาเสิร์ฟอาหารเช้าให้หลิงอี้หรานซึ่งเป็นอาหารเช้าแบบคนจีนที่มีน้ำเต้าหู้ เกี๊ยว และซาลาเปา ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่เธอชอบ

หลิงอี้หรานอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองอี้จิ่นหลีในตอนที่กำลังทานอาหารเช้า

ด้วยเสื้อผ้าที่เป็นสีขาวทั้งตัวทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายทรงเสน่ห์ในนิทานฝันเฟื่อง ใบหน้าสวยงามและเครื่องหน้าละเอียดอ่อนทำให้เขาดูเหมือนไร้ที่ติ

‘นี่ฉัน... กำลังจะแต่งงานกับเขาเหรอ?’

ช่วงนี้มีหลายอย่างเกิดขึ้นมากเกินไปจนเธอพบว่าทุกอย่างดูน่าเหลือเชื่อไปหมด