พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1257

กู้ลี่เฉินก้มหน้ามองมือขวาของตัวเอง ซึ่ง... เคยจับหัวเข่าโชกเลือดในตอนนั้น และปลายนิ้วของเขาเองก็เปื้อนเลือดด้วยเช่นกัน!

‘นั่นเป็น... เลือดที่เธอหลั่งออกมาเพื่อฉัน...’

เขาถึงขั้นตกหลุมรักเธอด้วยซ้ำ แต่ทำไมเขาถึงคลาดกับเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้ล่ะ? เขายังคลาดกับเธอในครั้งสุดท้ายที่เธอมาขอความช่วยเหลือจากเขาด้วยซ้ำ!

‘ถ้า... ฉันไม่ได้เข้าใจผิดว่าคนอื่นเป็นเธอ!

‘และ... ถ้าฉันไม่ได้หึงจนหน้ามืดตามัว...

‘ถ้าหวาลี่ฟางไม่ได้เข้ามาแทนที่ของอี้หราน ฉันก็คงจะสืบต่อไปและตรวจสอบทุกอย่างให้รอบคอบ จากนั้นทุกอย่างก็คงจะเปลี่ยนไป! ฉันโง่ขนาดนี้ได้ยังไง!

‘ถ้าอย่างน้อยฉันตรวจสอบข้อมูลให้รอบคอบ ฉันก็คงไม่คลาดกับอี้หราน!’

ในตอนนั้นเองที่กู้ลี่เฉินไม่รู้สึกอะไรอีกนอกจากความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงจนทำให้แทบจะหายใจไม่ออก

...

หลิงอี้หรานไปยังสำนักงานทนายความในวันถัดมา เธอไม่ได้กลับไปที่บริษัทมาหลายวันจนถึงตอนนี้ แม้เธอจะขอลากับทนายกู้แล้ว แต่มันคงดูไม่เหมาะที่จะขอลาต่อไปอีก

นอกจากนั้นตอนนี้เธอก็กำลังตั้งท้องแฝดสามอยู่ เธอจึงน่าจะไม่สามารถทำงานจำนวนมากตามที่ได้รับมอบหมายได้ ปกติแล้วคนคนหนึ่งคงไม่สามารถอุ้มท้องเด็กแฝดสามได้ครบตามกำหนด และอาจต้องผ่าคลอด ดังนั้นเธอจึงเหลือเวลาทำงานในบริษัทก่อนคลอดอีกไม่มากแล้ว

หลิงอี้หรานมองเขาอย่างรู้สึกขอบคุณ ทนายกู้เป็นคนที่มอบโอกาสให้ตอนที่เธอกำลังมองหางาน และตอนนี้เขายังเต็มใจที่จะรักษาตำแหน่งไว้ให้เธอด้วย

“ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไร ยังไงฉันก็มีเรื่องให้จัดการหลังจากคลอดพวกเขาออกมา ฉันกลัวว่ามันต้องใช้เวลานานกว่าที่ฉันจะกลับมาทำงานได้ ถึงฉันจะต้องการก็ตาม” หลิงอี้หรานกล่าว

“งั้นก็ไม่เป็นไร ถ้าอยากทำงานทางกฎหมายอยู่ก็ติดต่อฉันมาได้เสมอเลยนะ”

“ขอบคุณค่ะ...” จู่ ๆ หลิงอี้หรานก็รู้สึกอยากอาเจียนออกมาขณะที่พูด เธอยกมือขึ้นปิดปากอย่างรวดเร็ว และทำท่าขอโทษก่อนจะรีบออกไปยังห้องน้ำ

“อ้วก... อ้วก...” เธออาเจียนในห้องน้ำอยู่นานจนรู้สึกว่าหมดไส้หมดพุง