พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1262

ทว่ามือของเขายังคงจับมือของหลิงอี้หรานไว้และดูเหมือนจะบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอร้องออกมา เขาถึงกลับมารู้ตัวและรีบปล่อยมือทันที “เจ็บไหม?”

“ไม่เป็นไร คิดอะไรอยู่เหรอ?” เธอถาม

สายตาของเขามองใบหน้าของเธอ เขาจะบอกเธออย่างไรดี? เขาได้แต่คิดแล้วก็สงสัยว่าเธอจะมองเขาอย่างไรหากปู่บอกเธอเรื่องความจริงของอุบัติเหตุนั่น เธอจะยังพูดอย่างหนักแน่นว่าไม่มีวันจะทิ้งเขาไปเหมือนก่อนหน้านี้ไหม?

เขายกมือขึ้นและใช้นิ้วมือเย็นเฉียบของเขาสัมผัสแก้มเธอ เขาดึงใบหน้าของเธอเข้ามาในอ้อมแขนตัวเอง

“เธอบอกว่าจะอยู่กับฉันตลอดไป และถ้าเธอทำไม่ได้อย่างที่พูด ฉันก็คงจะ... เลือกที่จะตายไปพร้อมกับเธอ” เขาพึมพำ มีความไม่สบายใจเจืออยู่ในน้ำเสียงแหบแห้งของเขา

หลิงอี้หรานสัมผัสได้เพียงกลิ่นของอี้จิ่นหลีที่เตะจมูกของเธอ สิ่งที่เธอได้ยินจึงไม่ใช่เพียงเสียงของเขาแต่รวมถึงเสียงเต้นของหัวใจเขาด้วย

มันเต้นถี่รัวอย่างผิดปกติ!

เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดคำขู่แบบนั้นกับนายท่านอี้ ถึงอย่างนั้นการได้เห็นเขาปกป้องเธอและเด็ก ๆ ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน

ดูเหมือนเธอจะไม่ได้สัมผัสความรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว

“เรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรอกค่ะ เพราะฉันจะไม่ทิ้งคุณไปไหน” เธอพึมพำ

ในทันใดนั้นเองเขาก็รู้สึกได้ว่าความไม่สบายใจทั้งหลายค่อย ๆ จางหายไปเพราะคำพูดของเธอ

แขกทั้งหมดที่หวาลี่ฟางเชิญมาในวันนี้ต่างก็เป็นคนดังชั้นสูง และเจ้าของบริษัทภาพยนตร์และสถานีโทรทัศน์ ปาร์ตี้ที่มีดารามากหน้าหลายตาก็เป็นธรรมดาที่จะมีนักข่าวหลายสำนักเข้าร่วม

นี่เป็นสิ่งที่หวาลี่ฟางต้องการ วันนี้เธออยากจะกำจัดความอับอายให้หมดไปด้วยงานปาร์ตี้วันเกิด และทำให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือผู้หญิงที่กู้ลี่เฉินให้ความใส่ใจ!

เหล่าแขกผู้มีเกียรติต่างจงใจพูดถึงกู้ลี่เฉิน และถามว่าเขาจะมาที่นี่ไหมเมื่อคุยกับหวาลี่ฟาง

เมื่อพบกับคำถามแบบนั้นหวาลี่ฟางก็ทำได้แค่แสร้งยิ้มและพูดอย่างใจเย็นว่า “มาแน่ค่ะ ลี่เฉินจะไม่มางานปาร์ตี้วันเกิดฉันได้ไงกันล่ะคะ? ก็ลี่เฉินเป็นคนที่จัดงานวันเกิดให้ฉันด้วยซ้ำนี่คะ”

ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปกู้ลี่เฉินก็ยังไม่ปรากฏตัวสักที และรอยยิ้มของหวาลี่ฟางก็แข็งค้างขึ้นเรื่อย ๆ