พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1305

ถึงอย่างนั้นในขณะที่ทานอยู่ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกอยากอาเจียนอีกครั้ง ดังนั้นเธอจึงทำท่าบอกใบ้และรีบออกไปจากห้องส่วนตัว เธอรีบเดินไปห้องน้ำซึ่งอยู่ตรงสุดทางเดิน

บอดี้การ์ดหญิงซึ่งยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกห้องส่วนตัวรีบตามเธอไปทันที

จากนั้นอี้จิ่นหลีก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเกาฉงหมิงซึ่งทานข้าวอยู่กับคนขับรถในส่วนรับประทานอาหารของลูกค้าทั่วไปด้านนอก “ก่อนหน้านี้ที่นายไม่ได้พูดในรถคืออะไร?”

เกาฉงหมิงประหลาดใจ เขาไม่คิดเลยว่านายน้อยอี้จะสังเกตเห็น

ก่อนหน้านี้นายหญิงอยู่ในรถ เขาเลยไม่ได้พูดบางอย่างออกไป

“พวกเขาบอกว่าไป๋ทิงซินและทายาทคนให่ของตระกูลเกาดูเหมือนจะใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลเกาดูเหมือนจะแอบทำอะไรลับ ๆ ล่อ ๆ น่าจะเป็นการช่วยไป๋ทิงซินทวงคืนอำนาจครับ”

อี้จิ่นหลีครุ่นคิดตามไป ‘ไป๋ทิงซินกับทายาทตัวจริงคนใหม่ของตระกูลเกางั้นเหรอ?’

“อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับอี้หราน เดี๋ยวเธอจะตื่นตระหนกและคิดอะไรไปต่าง ๆ นานา รอจนกว่าเราจะแน่ใจเสียก่อน ไปตรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับไป๋ทิงซินและคนที่มาจากตระกูลเกาคนนั้นก่อนก็แล้วกัน” อี้จิ่นหลีกล่าว

“รับทราบครับ” เกาฉงหมิงตอบ

ในขณะเดียวกันนั้นเองในที่สุดหลิงอี้หรานก็รู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ใช้เวลาอาเจียนอยู่ในห้องน้ำสักพัก

พูดเรื่องนี้แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าเธอตั้งครรภ์มาได้ก็มากกว่าสามเดือนแล้ว แต่อาการแพ้ท้องกลับยังไม่หยุดลง เธอเองก็หาข้อมูลและปรึกษาแพทย์แล้ว เธอจึงพบว่าอาการแพ้ท้องนั้นขึ้นอยู่กับร่างกายของแต่ละคน และบางคนก็อาเจียนจนกระทั่งคลอดก็มี

สารอาหารที่เด็ก ๆ ได้รับจึงน้อยลงเมื่อเธอมีอาการแพ้ท้อง ดังนั้นเธอจึงต้องเอาสารอาหารเข้าไปมากกว่านี้

ตอนนั้นเพื่อนของเขาจะเรียกเธอว่า ‘พี่สะใภ้’ แต่เมื่อเอามาคิดถึงในตอนนี้ก็กลับกลายเป็นเรื่องตลกร้ายไปเสียแล้ว

เซียวจื่อฉีตะลึงไปเมื่อเห็นหลิงอี้หรานเดินเข้ามา ว่าไปแล้วเขาก็ไม่เห็นเธอมาพักใหญ่แล้ว ดูเหมือนเธอจะผอมกว่าภาพที่เขาจำ ชุดเดรสสีขาวตัวโคร่งทำให้เธอดูบอบบาง

ถึงอย่างนั้นก็ดูดีกว่าครั้งก่อน หน้าตาเหมือนเดิม แต่ความเซื่องซึมได้หายไปแล้ว และแทนที่ด้วยความอ่อนโยนสดใสและมั่นใจ

เธอดูมีแสงที่คล้ายกับตอนที่เขาเจอเธอครั้งแรก ไม่สิ ไม่ได้เฉียบคมเท่าตอนที่เธอแสดงความสามารถ แต่เป็นแสงที่อ่อนลงหลังจากฝนตกซึ่งดูน่าดึงดูดใจกว่ามาก

ห่าวอี้เหมิงขมวดคิ้วขณะมองไปยังเซียวจื่อฉีที่เหม่อมองหลิงอี้หราน เธอรู้สึกไม่พอใจและแอบเอื้อมมือไปดึงแขนของเซียวจื่อฉีไว้

เซียวจื่อฉีได้สติขึ้นมาในทันใด และเห็นดวงตาไม่พอใจของห่าวอี้เหมิง จากนั้นเขาก็รู้สึกหงุดหงิดใจและอับอายในทันที