พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1311

“พวกเขาเป็นลูกฉันเหมือนกัน” เขาเริ่มรู้สึกได้ว่านี่ค่อย ๆ เป็นเรื่องจริงเมื่อหน้าท้องของเธอเริ่มนูนออกมาให้เห็น

เขารู้สึกได้ว่าในท้องของเธอมีเด็กอยู่และเขาก็กำลังจะเป็นพ่อคน

“คุณจะต้องเป็นพ่อที่ดีแน่นอนค่ะ” เธอกล่าวขณะที่ลูบหัวของเขาอย่างอ่อนโยน

“จริงเหรอ?” เขาพึมพำ เขาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าตัวเองจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม

เขาไม่อยากให้ลูก ๆ ของเขาประสบกับชีวิตวัยเด็กเหมือนอย่างเขา!

“ค่ะ” เธอพูดยืนยัน จากนั้นก็ระเบิดหัวเราะออกมา

“เธอหัวเราะเรื่องอะไร?” เขาถามพลางมองไปที่เธอ

“ฉันแค่นึกภาพว่าตอนที่พวกเด็ก ๆ เกิดมาแล้ว พวกเขาคงจะล้อมหน้าล้อมหลังและขอให้คุณกอด แล้วคุณก็ต้องกอดพวกเขาทั้งสามคน...” แค่คิดก็สนุกแล้ว!

อี้จิ่นหลีพูดไม่ออกไปในทันที เขารู้สึกกลัวเล็กน้อย... เมื่อคิดเรื่องนี้!

ถึงอย่างนั้นครอบครัวนี้ก็คงจะคึกคักน่าดูเมื่อถึงเวลานั้น และเธอก็เป็นคนที่มอบทั้งหมดนี้ให้เขา

“อี้หราน ดีจังที่มีเธอ” เขาค่อย ๆ เงยหน้าและขยับเข้าไปใกล้เธอ ดูเหมือนจะมีความปรารถนาอันไม่สิ้นสุดอยู่ในดวงตาคู่สวยของเขา

ระหว่างการตรวจสุขภาพคุณแม่ ดวงตาของหลิงอี้หรานก็ต้องเปียกชื้นอีกครั้งเมื่อได้เห็นลูกทั้งสามของเธอผ่านหน้าจออัลตร้าซาวด์ เด็ก ๆ เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา และเธอก็ยังได้ยินเสียงหัวใจของพวกเขาที่เต้นดังราวกับหวูดรถไฟนั้นด้วย

“เป็นอะไรไป?” อี้จิ่นหลีถามอย่างเป็นกังวล เขากลัวว่าเธอจะรู้สึกไม่ดีขึ้นมา

“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ฉันแค่รอไม่ไหวที่จะได้เห็นเด็ก ๆ ทั้งสามคลอดออกมาอย่างปลอดภัยค่ะ” หลิงอี้หรานกล่าว

ในเด็กสามคน คนหนึ่งเป็นแฝดต่างไข่ และอีกสองคนเป็นแฝดร่วมไข่ใบเดียวกัน แต่ก็ยังไม่สามารถระบุเพศได้ หลิงอี้หรานเองก็ไม่ได้มีแผนอยากจะรู้ล่วงหน้า เธอจึงได้แต่เก็บความอยากรู้นั้นไว้กับตัวเอง

และเธอคงได้รู้ในตอนที่พวกเขาเกิด