พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1343

เธอสามารถจินตนาการได้ถึงความแน่วแน่ของพี่โจวที่ตัดสินใจจะมอบสิทธิ์การเลี้ยงดูอาหยันน้อยให้เย่เหวินหมิง

พี่โจวคงไม่ตัดสินใจแบบนี้ ถ้าเธอไม่ได้ทรมานจากอาการเจ็บป่วยที่รักษาให้หายยากแบบนี้!

ความแปลกใจปรากฏในดวงตาของอี้จิ่นหลี “เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?”

หลิงอี้หรานกล่าวพึมพำ “มะเร็งระยะที่สาม มีแค่การปลูกถ่ายตับที่จะช่วยเธอได้ แต่พี่โจวมีเลือดกรุ๊ปเฉพาะ ทำให้การหาตับที่เหมาะสมยากขึ้นไปอีก”

ขณะพูดเธอสูดน้ำมูกและเงยหน้ามองอี้จิ่นหลี “จินคะ ช่วยหาอีกอย่างให้ฉันได้ไหม?”

อี้จิ่นหลีมองดวงตาสีแดงของผู้หญิงตรงหน้าเขาที่มีชั้นน้ำตาบาง ๆ อยู่ภายใน “ได้สิ ได้ทุกอย่าง แต่เธอไม่ร้องแล้วนะ ได้ไหม?” น้ำตาของเธอทำให้เขาปวดใจ

แม้จะรู้ว่าเธอเสียน้ำตาเพราะเป็นห่วงโจวเชียนหยุน แต่... แต่ก็ยังทำให้เขาหึงได้อยู่ดี

เขาไม่อยากให้เธอเสียน้ำตาให้ใคร

หลิงอี้หรานสะอื้นเล็กน้อยและสงบสติอารมณ์ก่อนจะพูดว่า “ฉันเพิ่งรู้ว่าพี่โจวเคยบริจาคไขกระดูกไป แต่เป็นแบบไม่ระบุชื่อ พี่โจวเองก็ไม่รู้ว่าใครที่เธอบริจาคให้ค่ะ”

มีประกายสว่างวาบในดวงตาของอี้จิ่นหลีเมื่อได้ยินอย่างนี้ “เธอสงสัยว่าโจวเชียนหยุนจะบริจาคไขกระดูกให้เย่เหวินหมิงเหรอ?”

หลังจากได้รับการฉีดยามาสักพัก ตอนนี้เด็กทั้งสามในท้องของเธอก็มีพัฒนาการที่ดี แต่ท้องของเธอก็มีรอยฉีดยาหลายรอยปรากฏ ทั้งหน้าท้องของเธอก็เป็นรอยช้ำเล็กน้อยจากการฉีดยาด้วย

แม้ว่าเขาจะเห็นเธอฉีดยามาก่อนหน้านี้หลายครั้ง แต่เขาก็ยังตระหนกจนตัวแข็งทื่อทุกที มือของเขาจะมีเหงื่อออกทุกครั้งที่เห็นเข็มยาว ๆ พวกนั้นจิ้มท้องของเธอ

เขาไม่เคยรู้สึกตระหนกแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายก็ตาม

แต่ว่า... เมื่อเป็นเรื่องของเธอ เขากลับตื่นตระหนกทุกครั้งไป