พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 1380

โจวเชียนหยุนหลุบตาลงต่ำเล็กน้อย “ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ชีวิตนี้ฉันก็ไม่เสียใจแล้วล่ะ ที่ได้เจอเย่เหวินหมิง บางทีนี่คงเป็นชะตากรรม... แต่ฉันก็แค่หวังว่า ชาติหน้าจะไม่ต้องเจอเย่เหวินหมิงอีกก็พอ”

หลิงอี้หรานเม้มปากเข้าด้วยกัน แม้ว่าพี่โจวจะยอมรับชะตากรรมของตัวเอง แต่เธอไม่มีทางยอม

เธอต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้พี่โจวมีชีวิตรอด!

...

หลิงอี้หรานมาที่อี้กรุ๊ปหลังจากออกจากโรงพยาบาล

เจ้าหน้าที่ต้อนรับและพนักงานรักษาความปลอดภัยจำเธอได้ อย่างไรภาพของหลิงอี้หรานที่ยืนรอเพื่อเจอท่านประธานครั้งล่าสุดก็ยังคงแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำของพวกเขา

พวกเขาคิดว่าท่านประธานจะไม่อยากเจอเธอ แต่สุดท้ายท่านประธานก็ให้เลขาเกามาพาตัวเธอขึ้นไปที่ห้องทำงานของเขา

ดังนั้น คราวนี้พวกเขาเลยไม่แน่ใจว่าควรให้เธอเข้าไปไหม

ในตอนที่หลิงอี้หรานอยากจะโทรหาอี้จิ่นหลีเพื่ออธิบายสถานการณ์ เธอก็เห็นเกาฉงหมิงที่เดินผ่านไปไม่ไกล เธอรีบตะโกนเรียกเขาทันที “เลขาเกา!”

หลังจากเห็นหลิงอี้หราน เกาฉงหมิงก็รีบเดินเข้ามาหาทันทีพลางพูดว่า “นายหญิง ทำไมมาอยู่ที่นี่ครับ?”

คำที่เขาใช้เรียกเธอดูเหมือนจะทำให้พนักงานต้อนรับและคนอื่น ๆ ที่เดินตามเกาฉงหมิงมาตะลึงไป

“มาหาจินน่ะ แต่ฉันลืมโทรบอกเขาว่าจะมา” หลิงอี้หรานกล่าว

“ตอนนี้นายน้อยอี้น่าจะกำลังประชุมอยู่ ทำไมไม่ให้ผมเดินไปส่งที่ห้องทำงานของนายน้อยอี้ล่ะครับ คุณจะได้รอที่นั่นเลย?” เกาฉงหมิงพูดอย่างสุภาพ

หลิงอี้หรานพยักหน้า จากนั้นเกาฉงหมิงก็พูดบางอย่างกับคนข้างตัวเขา ก่อนจะขึ้นลิฟต์ไปกับหลิงอี้หรานและกดปุ่มชั้นด้วยตัวเอง

หลิงอี้หรานตามเกาฉงหมิงไปยังห้องประธานบริษัทที่เธอเคยมาหลายต่อหลายครั้ง เพราะแบบนั้นเธอจึงไม่ต้องการให้เกาฉงหมิงมาอยู่เป็นเพื่อน

“คุณไปทำงานของคุณเถอะค่ะ ฉันรอที่นี่ได้” หลิงอี้หรานกล่าว

“โอเคครับ ถ้าต้องการอะไรเรียกหาเลขาข้างนอกห้องได้เลยนะครับ” เกาฉงหมิงพูดและออกจากห้องไป

จากนั้นจึงเหลือหลิงอี้หรานอยู่เพียงคนเดียวในห้องทำงานขนาดใหญ่นี้

เธอมองไปรอบ ๆ ห้อง ในตอนนี้ตัวตนและสถานะของเธอได้ต่างไปจากครั้งสุดท้ายที่เธอมาที่นี่แล้ว

ในตอนนั้นเธอมาที่นี่เพื่อขอร้องให้เขาช่วยจ่ายค่ารักษาพยาบาลของเหลียนอี และหัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง